ေတြ႕ကုုန္ၿပီဟဲ့...ေတြ႕ကုုန္ၿပီ

ရပ္ကြက္ထဲမွာ မိန္းမႀကီးတေယာက္ ကမန္းကတန္း ထလိုု႔ ေအာ္။ “ေတြ႕ကုုန္
ၿပီဟဲ့...ေတြ႕ကုုန္ၾကၿပီတဲ့”။ ၾကားရသူတိုုင္း နားမလည္။ “ဘာေတြ႕တာလဲဟ”
“ေရႊေတြ႕တာလား ၊ ေျမြေတြ႕တာလား” ။ မိန္းမႀကီးက အသံခပ္တိုုးတိုုးနဲ႔ ျပန္
ေအာ္။ “သူတိုု႔ေတြ... ေတြ႕ကုုန္ၾကၿပီဟဲ့”။ သူရွင္းျပမွ ပိုုရႈပ္သြား။ “ဘယ္သူေတြ
ေတြ႕ကုုန္ၾကတာတုုံး” “သူခိုုးေတြနဲ႔ ရဲေတြ ပက္ပင္းတိုုးကုုန္ၾကလိုု႔လား” မိန္းမ
ႀကီးအသံ ပိုုတိုုးသြား။ “ဟဲ့...ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚစုုတိုု႔ ေတြ႕ေနၾကၿပီတဲ့” “ေဟ”
“အဲဒါ ဘာျဖစ္သတံုုးဟဲ့”

အေရးႀကီးတာက အဲဒါပါပဲ။ “ ေတြ႕ေတာ့ ဘာျဖစ္သတုုံး” ဆိုုတာပါပဲ။ ဆက္ၿပီး
နားဆင္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ “ဟဲ့..မေတြ႕တာထက္ ေတြ႕တာက ထူးေတာ့တာ
ေပါ့ဟဲ့” “ေတြ႕တာထူးတာေတာ့ ဟုုတ္ပါၿပီ။ ဘာထူးလိုု႔လဲ” “ အဲဒါေတာ့ ငါလည္း
ဘယ္သိမလဲဟဲ့ ၊ ရုုပ္ျမင္သံၾကားက ေတြ႕တယ္လိုု႔ပဲ ေျပာတာကိုုး” ဇတ္လမ္းက
ဒီမွာတင္ တခန္းရပ္ပါတယ္။ ေတြ႕ၾကတာကိုုေတာ့ သိတယ္။ ေတြ႕ၿပီး ဘာျဖစ္
ၾကတယ္ မသိရ။ အေျခအေနက စိတ္၀င္စားမယ္ဆိုုရင္ စိတ္၀င္စားစရာပါ။

စိတ္၀င္စားရင္ ဆက္ၿပီးနားဆင္ၾကည့္ရေအာင္။ ရပ္ကြက္ထဲက အိမ္နီးခ်င္းေတြ

ရုုပ္ျမင္သံၾကားေရွ႕မွာ ေခါင္းခ်င္းဆိုုင္ေနၾက။ “ ဟဲ့..ေဒၚစုုရင္ဘတ္က ဘာႀကိဳး

ႀကီးလဲဟဲ့ ၊ နဲတဲ့ဆြဲႀကိဳးႀကီး မဟုုတ္ပါလား” “ ဦးသိန္းစိန္က ဆုုခ်လိုုက္တာမ်ား

လား” “ဘယ္လိုုျဖစ္လိုု႔ ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္တည္တည္ႀကီး လုုပ္ေနၾကတာလဲ”
“အတည္အတန္႔ေတြ ေျပာေနၾကလိုု႔ ေနမွာေပါ့ဟ” “ေနာက္လားေျပာင္လား
လုုပ္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မွ မဟုုတ္တာ နင္ကလည္း” “ေဒၚစုုတိုု႔ကေတာ့ ေဗဒါ
ေရာင္က မေလွ်ာ့ဘူးေဟ့။ ပညာပါလိုုက္ပံုုမ်ား”

“ဟဲ့..အေနာက္မွာလည္း ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓါတ္ပံုုႀကီး မဟုုတ္လား”
“ေဒၚစုုက လက္ကိုု ေရွ႕မွာထား ။ ဦးသိန္းစိန္က လက္ႀကီးေနာက္ပစ္လိုု႔”
“ဘာသေဘာလဲဟ” “ဘယ္သိမွာတုုံး ၊ လက္ပဲ ကိုုယ္ထားခ်င္ရာ ထားမွာေပါ့”

“ႏိုုင္ငံေရးမွာ အထာရွိတယ္ဟ ၊ နင္က ဘာသိလိုု႔တုုံး” “မၿပံဳးၾကဘူး ဆိုုကတည္း
က အဆင္မေျပဘူးဆိုုတဲ့သေဘာပဲ” “ တေခါက္ထဲနဲ႕ ဘယ္လိုုလုုပ္ အဆင္ေျပ
မွာတံုုးဟ” “အခုုဟာက သူတိုု႔ႏွစ္ဦး ပထမဆံုုးအႀကိမ္ ေတြ႕ၾကတာ ဆိုုပဲ”

ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က အသက္ႏွစ္လပဲ ကြာၾကတဲ့သူေတြပါ။
၁၉၄၅တႏွစ္ထဲမွာ ဖြါးၾကပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္က ၂လႀကီးပါတယ္။ သႀကၤန္အၿပီး

ဧၿပီ ၂၀မွာေမြးတာပါ။ ေဒၚစုုကေတာ့ ဇြန္ ၁၉ ရက္မွာေမြးပါတယ္။ သူတိုု႔နဲ႔ တႏွစ္

ထဲ ေမြးၾကသူေတြကေတာ့ ဂ်ေမကာက အဆိုုေတာ္ ေဘာ့ပ္မာေလး။ ၿဗိတိန္က

အဆိုုေတာ္ အဲရစ္ခ္ ကလက္ပ္တန္နဲ႔ ေရာ့စတီး၀ပ္တိုု႔ပါပဲ။ ဆရာစိန္န႔ဲ ေဒၚစုုတိုု႔
အဆိုု ေကာင္း မေကာင္းေတာ့ မသိရေသးပါ။

၁၉၄၅ခုုႏွစ္မွာ ေမြးဖြါးသူေတြဟာ အေလးအနက္ စဥ္းစားတတ္သူ။ ပါရမီရင့္
သန္သူ။ အလုုပ္တခုုကိုု ကၽြမ္းက်င္ပိုုင္ႏိုုင္စြာ လုုပ္ႏိုုင္စြမ္းသူ။ လုုပ္ငန္းေအာင္
ျမင္မႈ မရွိတဲ့အခါ အႀကီးအက်ယ္စိတ္ပ်က္သူ။ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ နားလည္
ရခက္သူ။ ကိုုယ္ထင္တာပဲ မွန္တယ္လိုု႔ ထင္တတ္သူ။ ေျပာရဲဆိုုရဲ ရွိသူ။ စိတ္
အေျခအေနဟာ အစြန္း တဘက္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတတ္သူ။ အလြန္အမင္း
ရဲရင့္သူ။ အတၱႀကီးသူ။ မိမိကိုုယ္မိမိ ယံုုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိသူ စတဲ့ စရိုုက္
လကၡဏာေတြ ရွိတတ္တဲ့ သူေတြလိုု႔ တရုုတ္ရိုုးရာ ေဗဒင္က ဆိုုပါတယ္။
ဆရာစိန္နဲ႔ေဒၚစုုတိုု႔က တရုုတ္ျပကၡဒိန္အရ “ ၾကက္ႏွစ္ ” ဖြါးေတြပါ။

ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးမွာ အသံအက်ယ္ဆံုုး ၾကားေနရတာက “ေတြ႕ဆံုုေဆြးေႏြး
ေရး” နဲ႔ “ဒိုု႔တာ၀န္ အေရးသံုုးပါး”ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က စစ္ေခါင္း
ေဆာင္ေတြနဲ႔ အရင္တုုန္းကလည္း ေတြ႕ဆံုုဖူးပါတယ္။ ေတြ႕မထူးပါ။ ဦးသိန္း
စိန္နဲ႔ေတာ့ အခုုမွ ေတြ႕ဖူးတယ္လိုု႔ ဆိုုတယ္။ လိုုေနတာက “ေတြ႕မထူး” ႏိုုင္ငံ
ေရး အဆင့္ကေန “ အေတြ႕ထူး” ႏိုုင္ငံေရး အဆင့္ကိုု ေရာက္ဖိုု႔ပါပဲ။ အေတြ႕

ထူးရင္ေတာ့ လူေတြ ျမဴးတတ္ၾကပါတယ္။

ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ “ေတြ႕ကုုန္ၿပီဟဲ့..ေတြ႕ကုုန္ၾကၿပီဟဲ့” ဆိုုတဲ့..အသံေတြ
ထြက္ေနတုုန္းပါပဲ။ အေတြ႕ထူးရင္ေတာ့။ “အေတြ႕ထူး၍ ျမဴးၾကသည္” ဆိုုတဲ့
ဇတ္လမ္းတပုုဒ္ကိုု ဆက္၍ ေရးရလိမ့္ဦးမည္ ဆိုုတဲ့အေၾကာင္း။

(ရုုပ္ပံုု၊ ျမန္မာ့ရုုပ္သံ)