အေကာင္းျမင္သမားနဲ႔ ေနာက္တပြဲ

ေဒါက္တာ ေကာင္းျမင္သူဟာ ျမန္မာ့အေရး သိပ္ကိုုကၽြမ္းက်င္သူတဦးအျဖစ္
ႏိုုင္ငံတကာ ပညာရွင္ေလာကမွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ႏိုုဘလ္ဆုုလည္း
အႀကိမ္ႀကိမ္မွန္းထားၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္လြဲေနသူ တဦးပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ၿပီးခဲ့တဲ့
ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးခါစက ျမ၀တီသံရုုပ္ဖုုန္း အစီအစဥ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုုေမးျမန္းခန္း
ကိုု တင္ဆက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ႀကီးရဲ႕ အတင္းအဓၶမ ေတာင္းဆိုုခ်က္
ေတြအရ တႏွစ္နီးပါး ၾကာလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္တႀကိမ္ေတြ႕ဆံုုႏိုုင္ဖိုု႔
Blueskyforest Co.Ltd က စီစဥ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။

အခုုတေခါက္ေတြ႕ဆံုုေမးျမန္းခန္း တိုုက္ရိုုက္ထုုတ္လႊင့္ခ်က္ဟာ အရင္တခါ
လိုု ထိုုင္းျမန္မာနယ္စပ္ ကရင္ျပည္နယ္မွာ မဟုုတ္ေတာ့ပဲ တရုုတ္ျမန္မာနယ္
စပ္ ကခ်င္ျပည္နယ္ လိုုင္ဇာၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုုပ္တာပါ။ ေမးျမန္းသူက ကခ်င္မေလး
“အလ္မိုုးတိမ္” ျဖစ္ပါတယ္။

တိမ္ ။ ။ ေဒါက္တာေကာင္း ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္။

ေကာင္း ။ ။ သိပ္၀မ္းသာတာေပါ့ တိမ္ရယ္။

တိမ္ ။ ။ ေဒါက္တာေကာင္းက ႏိုုင္ငံတကာေဟာေျပာပြဲေတြမွာ ျမန္မာ့အေရး
ကိုု လွည့္ၿပီး ေဟာေနရတဲ့သူဆိုုေတာ့ ျမန္မာ့အေရးကိုု ႏိုုင္ငံတကာအျမင္ေတြနဲ႔
ရွင္းျပႏိုုင္လိမ့္မယ္လိုု႔ ယူဆပါတယ္။

ေကာင္း ။ ။ ကိုုယ့္အလုုပ္က ဒါပါပဲ တိမ္ ။ သိခ်င္တာ ေမးပါ ။ သေဘာေပါက္
ထားဖိုု႔က ေဒါက္တာေကာင္းျမင္ေအာင္ဟာ အေကာင္းျမင္သမား စစ္စစ္ျဖစ္
တယ္ ဆိုုတာပါပဲ။ ေလာကႀကီးကိုု ေကာင္းေစခ်င္သူပါ။ ေကာင္းေအာင္ ေန
တယ္။ ေကာင္းတာကိုုပဲ ေျပာတယ္။ ေကာင္းတာပဲ စားၿပီး။ ေကာင္းေကာင္း
ေကာင္းတတ္တယ္ ဆိုုတာပါပဲ။ ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ..။

တိမ္ ။ ။ ဒါနဲ႔မ်ား ႏိုုဘလ္ဆုုနဲ႔ ဘာလိုု႔လြဲလြဲ ေနရပါလိမ့္ေနာ္။

ေကာင္း ။ ။ ကိုုယ္လည္း ဒါကိုုပဲ ေမးေနတာ။ ႏိုဘလ္ဆုုေကာ္မီတီမွာ ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုုပ္ဖိုု႔လိုုေနၿပီလိုု႔ ကိုုယ္စာပိုု႔ထားပါတယ္။ သူတိုု႔အဖြဲ႕က
ေရြးခ်ယ္မႈေတြ ေတာ္ေတာ္လြဲမွားေနပါၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့အေခါက္ကဆိုု ဆုုလာယူ
လိုု႔ မရတဲ့ ေထာင္က်ေနတဲ့ တရုုတ္တေယာက္ကိုု ေပးလိုုက္တယ္။ အာဖဂန္နစၥ
တန္္မွာ ဗံုုးမိုုးရြာခ်ေနတဲ့ အေမရိကန္လူမည္းသမၼတကိုု ေပးလိုုက္တယ္။ ဒါဟာ
လံုုး၀ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ။ ဟိုုတရုုတ္ကိုု ေပးမယ့္အစား ကိုုယ့္ကိုု ေပးလိုုက္ေပါ့။
အခ်ိန္မေရြး ကိုုယ္က သြားယူႏိုုင္ေနတာပဲ။ ေနာက္တခါ တိုုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္
ကိုုပဲ ေပးဖိုု႔ ဆံုုးျဖတ္ထားတယ္ဆိုုရင္လည္း အိုုဘားမားကိုု ေပးမယ့္အစား ဗိုုလ္
ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊကိုု ေပးသင့္တာေပါ့။ အခုုေတာ့ အကုုန္လုုံုုး လြဲ။ ဒီလူေတြကိုု
ေပးလုုိက္ေတာ့ေရာ ေလာကႀကီး ဘာေတြမ်ား ထူးလာလိုု႔တုုံး။

တိမ္ ။ ။ ေဒါက္တာေကာင္း ေရေသာက္လိုုက္ပါဦး။

ေကာင္း ။ ။ ကိုုယ္က ကခ်င္ျပည္နယ္ေရာက္တုုန္း ေရထက္ ေခါင္ရည္ကိုု
ပိုုေသာက္ခ်င္တယ္။ ရႏိုုင္မလား။

တိမ္ ။ ။ ေခါင္ရည္လည္း စီစဥ္ထားပါတယ္ ေဒါက္တာေကာင္း။

ေကာင္း ။ ။ ဗဲရီးဂြတ္....ဗဲရီးဂြတ္....။ အဟြတ္...အဟြတ္။ (ေခါင္ရည္
သီးသြားသည္)

တိမ္ ။ ။ ေဒါက္တာေကာင္းလည္း အျပင္မွာ ပစ္သံ၊ ခပ္သံေတြ ၾကားေန
ရမွာေပါ့။ က်မတိုု႔ ျမန္မာျပည္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပည္တြင္းစစ္ ၿပီးဆံုုးမယ္
လိုု႔ ထင္ပါသလဲ။

ေကာင္း ။ ။ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုုတာက ၿပီးဆံုုးေကာင္းတဲ့ အရာမဟုုတ္ဘူးကြဲ႕။
စစ္ဆိုုတာ ေလာကရဲ႕ အဆင္တန္ဆာ တခုု။ သူ မရွိလိုု႔ မရဘူး။ သတၱ၀ါရွိရင္
စစ္ရွိမယ္။ စစ္ပြဲေတြရွိလိုု႔ ေလာကႀကီး တိုုးတက္ေနတာ။ စစ္ဆိုုတာ ၿပိဳင္ဆိုုင္
မႈပဲ။ ၿပိဳင္ဆိုုင္မႈ မရွိရင္ တိုုးတက္မႈ မရွိဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ရွိေန
လိုု႔ စစ္သားေတြလည္း စစ္သားရဲ႕အလုုပ္ကိုု လုုပ္တတ္ ကိုုင္တတ္ေနတာ။
ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကလည္း သတိၱေသြးေတြ အၿမဲႂကြေနတာ။ အရည္
အခ်င္းေတြ အၿမဲျမင့္ေအာင္ လုုပ္ေနရတာ မဟုုတ္လား။ စစ္ဆိုုတာ လိုုအပ္
တဲ့အရာပါ အလ္မိုုးတိမ္ရယ္။ စစ္ပြဲမရွိတဲ့ တိုုင္းျပည္ဟာ ကမၻာ့အလည္မွာ
ဘယ္ေလာက္ မ်က္ႏွာငယ္ရသလဲ။“ ျပည္တြင္းစစ္ကိုု အားေပးပါ ” အလ္မိုုး
တိမ္ရယ္။ ဟဲ...ဟဲ...။

တိမ္ ။ ။ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ပ်က္ေတာ့မယ္ရွင့္။

ေကာင္း ။ ။ ဘယ္ကလာ။ ညာကလာ။ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြ ဆင္တဲ့အကြက္ထဲ
အလြယ္တကူ မ၀င္ၾကပါနဲ႔။ ဧရာ၀တီျမစ္ မပ်က္ပါဘူး။ မပ်က္တဲ့အျပင္ တရုုတ္
ျပည္က ထပ္ၿပီး စီးဆင္းလာမယ့္ ျမစ္အသစ္ေတြေတာင္ ျမန္မာျပည္မွာ ေပၚလာ
ဦးမွာပါ။ တရုုတ္ျပည္က ျမစ္ေတြ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး ျမန္မာျပည္ဘက္ကိုု
လွည့္ဖိုု႔ ဦးတည္ေနၾကပါၿပီ။ ျမစ္ဆံုုမွာ ေရကာတာ ေဆာက္တယ္ဆိုုတာ တရုုတ္
ျပည္မွာ အိပ္ေနသေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ ငါဒိုု႔ဧရာ၀တီ
မပ်က္ႏိုုင္ပါဘူး။ ကိုုယ္ေျပာတာကိုု ယံုုပါ ။

တိမ္ ။ ။ အရပ္သားအစိုုးရကလည္း ဘာမွ မထူးပါလား ေဒါက္တာေကာင္းရဲ႕။

ေကာင္း ။ ။ သာမန္အၾကည့္နဲ႔ ဆိုုရင္ေတာ့ ဘယ္အရာမွ တကယ့္ အျဖစ္မွန္ကိုု
မျမင္ရႏိုုင္ဘူးကြဲ႕။ ငါဒိုု႔ ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးဆိုုတာ သိပ္ၿပီးသိမ္ေမြ႕တယ္။ ႏုုညံ့တယ္။
အကိုုင္အတြယ္ မတတ္ရင္ ကြဲေၾကသြားႏိုုင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ
ထူးထူးျခားျခားကိုု ေကာင္းမြန္ေနတာပါ။ႏိုု္င္ငံတကာကေတာင္ လိုုလိုုလားလားနဲ႔
ႀကိဳဆိုုေနၾကၿပီမဟုုတ္လား။ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေဒၚစုုတိုု႔လည္း ေၾကညာခ်က္
တေစာင္ကိုု ႏွစ္ေယာက္အတူတြဲၿပီး ထုုတ္ၾကတဲ့အဆင့္ေတြ ေရာက္ေနၿပီေလ။
အမွန္ကိုု ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုုင္ဖိုု႔ ႀကိဳးစားၾကပါဦး။

တိမ္ ။ ။ ကဲ..ကဲ.. အခ်ိန္ျပည့္ေတာ့မွာမိုု႔ ေက်းဂ်ဴးကမၻာပါ ေဒါက္တာေကာင္း ။

ေကာင္း ။ ။ ေအာရိုုက္...ေအာရိုုက္...။ အဲနီးတိုုင္းမ္ပါပဲ..အဲ..ဟဲ...ဟဲ..ဟဲ..

လိုုင္ဇာၿမိဳ႕ ကခ်င္ရုုပ္သံလႊင့္ဌာနရဲ႕အျပင္ဘက္မွာ လူအုုပ္ႀကီး လႈပ္လႈပ္
ရြရြ ျဖစ္ေနတာ ေဒါက္တာေကာင္းျမင္သူ မသိရွာ။ ဒီလူအုုပ္ႀကီးဟာ မၾကာ
ခင္တုုန္းက ရန္ကုုန္ၿမိဳ႕ သုု၀ဏၰအားကြင္းမွာ အိုုမန္အသင္းကိုု မွတ္ေလာက္
သားေလာက္ေအာင္ ျမန္မာ့ေသြးျပခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုုင္ငံဂုုဏ္ေဆာင္ ေဘာလံုုးပရိတ္
သတ္ႀကီးဆိုုတာကို ေဒါက္တာေကာင္းတေယာက္ သိမယ္ဆိုုရင္...။ သူ႕ရဲ႕
အယူအဆ၊ အေျပာအဆိုုနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ကံၾကမၼာပါ အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲသြား
လိမ့္မယ္ဆိုုတာကိုု ေတြးမိၿပီး ကခ်င္မေလး အလ္မိုုးတိမ္က ၿပံဳးျပလိုုက္ပါတယ္။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)