Monday, August 30, 2010

ခင္ေမာင္ျမင့္ဒႆန
















ခင္ေမာင္ျမင့္က အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀မွာကတည္းက တကၠသိုလ္
ေရာက္ရင္ဘာကိုေလ့လာမယ္ဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ၿပီးသား။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆယ္
တန္းေအာင္တဲ့အခါ သူရတဲ့အမွတ္က ေဆးတကၠသိုလ္ကို၀င္ေပမဲ့ သူေလ့လာ
ခ်င္တဲ့ ဒႆနိကေဗဒကိုပဲ ယူခဲ့တယ္။ အေရွ ႔တိုင္းနဲ႔ အေနာက္တိုင္း ဒႆန
ေတြကို ေလ့လာတယ္။ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဘယ္
လိုလႊမ္းမိုးမႈရွိတယ္ဆိုတာကို ေလ့လာတယ္။ ႏိုင္ငံေတြေပၚေပါက္ လာတာ၊
ပ်က္စီးသြားတာေတြနဲ႔ ဒႆနေတြ ဘယ္လိုဆက္စပ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာေတြကို
ေလ့လာတယ္။ သူက ႏိုင္ငံထူေထာင္ခ်င္သူကိုး။

အထူးသျဖင့္ အိႏိၵအေတြးအေခၚနဲ႔ တရုတ္အေတြးအေခၚေတြကို ခင္ေမာင္ျမင့္
အထူးေလ့လာတယ္။ သမိုင္းအားျဖင့္လည္း အစဥ္အလာႀကီးတာရယ္။ ျမန္မာ
ျပည္နဲ႔ကပ္ရက္တိုင္း ျပည္ႀကီးေတြျဖစ္တာရယ္။ အာရွတိုက္မွာ အယူအဆေရး
ရာအရ အဓိကလႊမ္းမိုးထားတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြျဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒီႏွစ္ႏိုင္ငံ
လံုးရဲ ႔ သမိုင္းက ရႈပ္ေထြးရွည္လွ်ားသလို ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ စိတ္၀င္စားစရာ
ေတြကလည္း မ်ားလြန္းလွတယ္။

ရႈပ္ေထြးတာေတြကို အခ်ိန္ေပးၿပီး ေလ့လာခဲ့တာေၾကာင့္ ရႈပ္ေထြးမႈေတြကို
ခင္ေမာင္ျမင့္ ရင္ဆိုင္ရဲလာတယ္။ ျမန္မာျပည္ျဖစ္စဥ္ကလည္း ခပ္ရႈပ္ရႈပ္
မဟုတ္လား။ ႏိုင္ငံကသိပ္မႀကီးလွေပမဲ့ ရႈပ္တဲ့ဇတ္က ႀကီးတယ္။ လူမ်ိဳးေရး
ေရာ၊ ဘာသာေရးေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးေရာရႈပ္ေထြးလာခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္။ ဒီဇတ္ရႈပ္
ကို ဘယ္လိုရွင္းရမလဲဆိုၿပီး စဥ္းစားေတြးေခၚရတာက ခင္ေမာင္ျမင့္ရဲ ႔ အလုပ္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံ အသီးသီးက ဇတ္ရႈပ္ေတြကို ဘယ္လိုရွင္းခဲ့ၾကသလဲ။ ဘယ္လို ရွင္း
ေနၾကသလဲ။ ဘယ္လို အယူအဆနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြက ရႈပ္တဲ့ဇတ္ကိုရွင္းႏိုင္
သလဲ။ မရွင္းႏိုင္ပဲျဖစ္ေနတာ ဘယ္လို အယူအဆေတြေၾကာင့္လဲ ဆိုတာကို
ေလ့လာတယ္။

ရွင္းရခက္တဲ့ဇတ္ရႈပ္ေတြကို ေလ့လာရတာေပ်ာ္ပိုက္သူ ခင္ေမာင္ျမင့္နဲ႔ ရွားရွား
ပါးပါးကိစၥကိုမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္သူ ျမျမမင္းတို႔သမီးရည္းစားျဖစ္ၾကတာ ဆန္း
သလား၊ မဆန္းသလားေတာ့ မသိဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကေတာ့ တကယ္ပဲ ေလး
ေလးနက္နက္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာပါ။ တေယာက္ရဲ ႔ အိပ္မက္ကို တေယာက္က နား
လည္တယ္။ ဘာသာျပန္ႏိုင္တယ္။ ခံစားေပးႏိုင္တယ္။ အိပ္မက္ကို အေကာင္
အထည္ေဖၚႏိုင္ေအာင္လည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အၿမဲတန္း အားေပးတတ္
ၾကတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ ႔အိပ္မက္ေတြက မတူညီသလို သြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းေတြလည္း
မတူၾကဘူး။ အေျခခံအားျဖင့္ တူညီတာဆိုလို႔ ျပႆနာတရပ္ကို အေလးအနက္
အာရံုစိုက္ၿပီးေျဖရွင္းတတ္တာနဲ႔ ဘာသာတရားကိစၥ ကင္းရွင္းၾကတာရယ္ပဲ။
ဘာသာေရးကို မေလ့လာပဲအလြယ္တကူ ပစ္ပယ္ခဲ့ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ေလ့လာ စဥ္းစားၿပီးေတာ့မွ သူတို႔အတြက္ မလုိအပ္တဲ့အရာလို႔ ယံုၾကည္လို႔
အယူအဆေရးရာ လြတ္လပ္သူေတြအျဖစ္ ခံယူထားတဲ့သူေတြပါ။ ဘာသာတရား
ရွိတယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူတိုင္း လူေကာင္းမျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ဘာသာတရားကင္းရွင္း
သူေတြဟာလည္း လူဆိုးေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သူတို႔က လက္ေတြ ႔က်က်
သေဘာေပါက္ထားၾက သူေတြေပါ့။

လြတ္လြတ္လပ္ လပ္ေတြးေခၚစဥ္းစားသူ ႏွစ္ဦးရဲ ႔ အခ်စ္ဇတ္လမ္းက ရုပ္ရွင္
ေတြ၊ ၀တၱဳေတြထဲကလို အ့ံၾသစရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေအး
ေအးသက္သာပဲ နားလည္မႈေပးၿပီး ခ်စ္ခင္ခဲ့ၾကတာပါ။ ၾကည္ႏႈးဖို႔ေတာ့ ေကာင္း
မယ့္ပံုပါပဲ။ဒါေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦး မေပါင္းၾကရရွာပါဘူး။ ခ်စ္တိုင္းလည္းမညားဆိုတဲ့
စကားက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အေျခခံၿပီး ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိေနတဲ့စကား
ဆိုတာ ႀကံဳဖူးတဲ့သူတိုင္း နားလည္ၾကပါလိမ့္မယ္။ နားလည္ၾကတဲ့သူတိုင္း လက္ခံ
ၾကပါလိမ့္မယ္။

သူတို႔ႏွစ္ဦး ဘာေၾကာင့္ ေ၀းခဲ့ရသလဲဆိုတာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္မွ ဆက္
ၾကေသးတာေပါ့ေလ။

(အခုတေလာ စာမေရးျဖစ္တာက ေနမေကာင္းခဏ ျဖစ္တာရယ္။ ခရီးတိုေလးေတြ
မ်ားေနတာရယ္။ ကြန္ျပဴတာက ဘာျဖစ္မွန္းမသိတာရယ္။ ပ်င္းတာရယ္ ေတြေၾကာင့္
ပါ။ မ်က္စိလည္ၿပီး ေရာက္လာတတ္ၾကတဲ့ သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)

(ရုပ္ပံု ၊ ဂူဂလ္)

Wednesday, August 4, 2010

ခင္ေမာင္ျမင့္ျပတိုက္













ျမျမမင္းကလည္း စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတဦးပဲ။ သူက
ေဆးေက်ာင္းသာတက္ေနတာ ဆရာ၀န္ေတာ့လုပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
သူ႔စိတ္၀င္စားတာက ငါးေတြရယ္၊ ပန္းေတြရယ္။ ျပတိုက္ေတြရယ္။
သူျဖစ္ခ်င္တာက သုေတသီ။

ျမန္မာျပည္က ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြမွာ သဘာ၀အတိုင္း ေပါက္ဖြါးၾက
တဲ့ ငါးမ်ိဳးႏြယ္စုေတြထဲ အလွေမြးငါးအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ ငါးေတြ ရွိသတဲ့။
ဒီငါးေတြက ကမၻာ့အလွေမြးငါးစာရင္းထဲမွာ မ၀င္ေသးဘူး။ ေဒသအေလွ်ာက္
အမည္ေပးထားတဲ့ငါးေတြ။ ဒီငါးေတြကို ေသခ်ာေမြးျမဴၿပီး ကမၻာ့အလွေမြးငါး
စာရင္း၀င္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။

ပန္းေတြလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ကမၻာကမသိတဲ့ ပန္းမ်ိဳးႏြယ္
ေတြရွိသတဲ့။ ဒါေတြကိုလည္း ကမၻာသိေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္။ ျမန္မာျပည္
မွာ ျပတိုက္ေတြေထာင္ၿပီး သုေတသနလုပ္ထားတဲ့ ငါးေတြ၊ ပန္းေတြကို
ျပမယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ရွားပါးတဲ့ငါးေတြ၊ ပန္းေတြကိုလည္း သူ႔ရဲ ႔ျပတိုက္
မွာ အလဲအလွယ္အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကလူေတြ သိေအာင္ျပမယ္။ ျမစ္ေတြ
ေခ်ာင္းေတြ၊ ေတာေတြေတာင္ေတြမွာ လွည့္လည္ေနခ်င္တဲ့ ျမျမမင္းပါ။

ဒီအိပ္မက္က လက္ေတြ ႔ဘ၀မွာ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
သူ႔အိပ္မက္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အားေပးတဲ့သူ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။
တေယာက္က ခင္ေမာင္ျမင့္။ ေနာက္တေယာက္က ေဟာင္ေကာင္မွာရွိ
တဲ့ သူ႔အဖိုးေလး တ၀မ္းကြဲ။ ျမျမမင္းတို႔အေမရဲ ႔ အမ်ိဳးေတြက ေဟာင္ေကာင္
ဘက္က ကြမ္တုံးတရုတ္အႏြယ္၀င္ေတြ။ သူ႔အေမရဲ ႔အေဘးက ျမန္မာျပည္
ကို ေလွနဲ႔ေရာက္လာခဲ့တာ။ ေကာ့ေသာင္းဘက္က ၀င္လာတယ္ဆိုပဲ။

ေဟာင္ေကာင္က အဖိုးေလးက ငွက္ေမြးတာ ၀ါသနာပါတယ္။ လိပ္ျပာေတြ
စုတယ္။ လွမယ္ထင္တဲ့ ပိုးေကာင္ေတြ စုတယ္။ ျမျမမင္းအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ
က ရွားပါးတဲ့ အလွေမြးငါးေတြအေၾကာင္း၊ ရွားပါးတဲ့ ပန္းေတြအေၾကာင္း စာအုပ္
ေတြ ပို႔ေပးတယ္။ ျမျမမင္းကလည္း အိမ္ကေန လစ္ရင္လစ္သလို ေခ်ာင္းေတြ
ေျမာင္းေတြဆီ သြားတယ္။ ငါးဖမ္းတဲ့လူေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ထားတယ္။ထူးဆန္းတဲ့
ငါးေတြ၊ ေရသတၱ၀ါေတြေတြ ႔ရင္ ေစ်းႀကီးႀကီးေပး၀ယ္တယ္။ အိမ္မွာေလွာင္ကန္
မ်ိဳးစံုနဲ႔ ေမြးတယ္။ မွတ္တမ္းေတြ သုေတသနျပဳခ်က္ေတြလုပ္တယ္။ ပန္းေတြကို
လည္း ဒီလိုနည္းနဲ႔စုေဆာင္းတယ္။

ျမျမ၀င္းက မိန္းကေလးဆိုေပမဲ့ အလွအပ မမက္ဘူး။ သူ႔ပံုက ခ်စ္စရာေကာင္း
ၿပီးသား။ နည္းနည္းျပင္လိုက္၊ ဆင္လိုက္ရင္ပဲ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလး ျဖစ္
သြားတာ။ သူက ငါးနဲ႔ပန္းကလြဲၿပီး တျခားဘာကိစၥအတြက္မွ ေငြမသံုးဘူး။ အိမ္
က လူႀကီးေတြအႀကိဳက္ စာႀကိဳးစားေပးတယ္။ ေဆးေက်ာင္းတက္ေပးတယ္။
သူေတာင္းဆိုတာက အိမ္ေဘးက ေနရာက်ယ္က်ယ္ ကြက္လပ္တခု။ အဲဒီမွာ
ဂိုေဒါင္လိုေဆာက္ၿပီး ပန္းပင္ေတြထားတယ္။ ငါးကန္ေတြထားတယ္။ ဒါပဲ။ ဒါဟာ
သူ႔ရဲ ႔ ဘ၀အစစ္။ က်န္တာက ဘ၀အတု။ အဲဒီၿခံထဲကို အေဖနဲ႔အေမက လြဲလို႔
ဘယ္သူမွ အ၀င္မခံဘူး။

ဒါေပမဲ့ သူ႔ဘ၀အစစ္ထဲကို ပထမဆံုး ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တဲ့သူကေတာ့ ခင္ေမာင္
ျမင့္။ ျမျမမင္းဟာ ခင္ေမာင္ျမင့္ကို ရွားပါးတဲ့ အလွေမြးငါးတေကာင္လို တန္ဘိုး
ထားတယ္။ ရွားပါးတဲ့ပန္းပင္ တပင္လို ဂရုတစိုက္ရွိတယ္။ ခင္ေမာင္ျမင့္ဟာ
ျမျမမင္းအတြက္ ျပတိုက္ႀကီးတခုပဲ။

( ဆက္ေသးတာေပါ့။ ပံုက ဂူဂလ္ )

Sunday, August 1, 2010

ခင္ေမာင္ျမင့္ႏိုင္ငံေတာ္













အခန္႔မသင့္လို႔ ခင္ေမာင္ျမင့္ ဘုရင္ မျဖစ္ရတာပါ။ တကယ္ဆို သူက
မင္းနံ႔စိုးနံ႔ မကင္းဘူး။ မင္းေသြး မကင္းဘူး။ သူ႔အေမဘက္က အဘြား
ဆိုလား ျမန္မာမင္းသားတပါးနဲ႔ တိတ္တိတ္ပုန္းညားခဲ့ၿပီး မ်ိဳးဆက္ပြါး
လာခဲ့တာ ခင္ေမာင္ျမင့္တို႔ အထိေပါ့။

ခင္ေမာင္ျမင့္တို႔ေခတ္က်ေတာ့ သူတို႔အမ်ိဳးက ပ်က္ေနၿပီ။ ပ်က္တယ္
ဆိုတာက အမ်ိဳးစံုသြားတာကို ေျပာတာ။ မင္းသားနဲ႔ညားတယ္ဆိုတဲ့ သူတို႔
အဘြားကိုယ္တိုင္က အမရပူရနယ္က ကသည္း ကျပား။ ျမန္မာတ၀က္၊
မဏိပူရ ကသည္းတ၀က္။

ကျပားဆိုေတာ့ ေခ်ာဆိုကိုး။ မင္းတုန္းမင္းရဲ ႔ေျမာက္မ်ားစြာေသာ မိဖုရား
ေတြကေန ေပါက္ဖြါးလာၾကတဲ့ မင္းသားေတြထဲက တပါးနဲ႔ သူ႔အဘြားနဲ႔
ညိခဲ့ၾကတာတဲ့။ ခင္ေမာင္ျမင့္အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ သူ႔အေမက
မႏၱေလးၿမိဳ ႔ေပါက္ ယူနန္တရုတ္အမ်ိဳးသားနဲ႔ညားေတာ့ သူရုပ္က ျမန္မာရုပ္
လံုး၀ မထြက္ေတာ့ဘူး။

နံမည္ကသာ ခင္ေမာင္ျမင့္ ရုပ္ရည္က တရုတ္ပံု။ ခင္ေမာင္ျမင့္က မႏၱေလး
သား။ နန္းေတာ္ေရွ ႔ ေအာင္ေတာ္မူအရပ္မွာ ေမြးတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္
တုန္းကေပါ့။ သူ႔အေဖက ပဲငံျပာရည္ေရာင္းၿပီး ခ်မ္းသာတယ္။ သူ႔အေဖဘက္
ကလည္း ေခၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အရင္က ယူနန္နယ္မွာ နယ္စားပယ္
စား အမ်ိဳးအႏြယ္ေတြတဲ့။

စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ တရုတ္ကျပား ခင္ေမာင္ျမင့္မွာ ဘုရင္ရူးစိတ္ ၀င္ေန
တယ္။ သူႀကီးျပင္းတဲ့ေခတ္က ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ဆိုေတာ့ ရူးခြင့္မသာဘူး။
တရုတ္ျပည္မွာကလည္း ေမာ္စီတုံးရဲ ႔ကြန္ျမဴနစ္ေခတ္။ တရုတ္လိုလည္း ရူးဖို႔
မလြယ္၊ ျမန္မာလိုလည္း ရူးဖို႔မလြယ္။ ခင္ေမာင္ျမင့္ရဲ ႔ ဘုရင္ရူးစိတ္ကို လူမသိ
သူမသိ ၿမိဳသိပ္ ဖုန္းကြယ္ထားခဲ့ရတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘုရင္ရူးစိတ္၀င္တယ္ဆိုတာ ခင္ေမာင္ျမင့္အတြက္ ၀င္ခြင့္ရွိတဲ့
ကိစၥပါ။ သူ႔မွာက မင္းေသြးမကင္းဘူး မဟုတ္လား။ ရာဇ၀င္ကို အခြင့္သာရင္
ျပန္ေဖၚထုတ္သင့္တာေပါ့။ ဘုရင္ရူး တယ္လို႔ေျပာတာက ေခတ္အေျခအေန
အရ မအပ္စပ္လို႔ ရယ္စရာ စကားလံုးျဖစ္ေနတာပါ။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္သာ
ဆက္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ခင္ေမာင္ျမင့္ရဲ ႔ ဘုရင္ျဖစ္လိုစိတ္ဟာ အင္မတန္
ေလွ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ေပါ့။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ခ်င္တာ မေကာင္း
တဲ့ကိစၥမွ မဟုတ္ပဲ။

ခင္ေမာင္ျမင့္ရဲ ႔ ရွင္ဘုရင္စိတ္ကူးဟာ ေခတ္အေျခအေနအရ ႏိုင္ငံေရးမွာစိတ္၀င္
စားသူအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလာခဲ့တယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္တုန္းကဆို ခင္ေမာင္
ျမင့္က ေတဇလူငယ္ကေန လမ္းစဥ္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ အဆင့္အထိ ေရာက္ခဲ့
တယ္။ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒ။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္။ အညမည သေဘာတရား။
ကြန္ျမဴနစ္ေၾကညာစာတမ္း။ ေမာ္စီတုံးရဲ ႔စာအုပ္နီ။ အရည္က်ိဳေသာက္ထားသလို
ခင္ေမာင္ျမင့္ အကုန္သိတယ္။

တကယ္ေတာ့ ခင္ေမာင္ျမင့္က လူေအးပါ။ သေဘာေကာင္းတယ္။ ႏုညံ့တယ္။
အမ်ားအက်ိဳးကို ၾကည့္တယ္။ ပန္းခ်ီဆြဲတာ ၀ါသနာပါတယ္။ ပန္းခ်ီကိုသာ အာရံု
စိုက္ၿပီးလုပ္ရင္ ခင္ေမာင္ျမင့္ဟာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ပန္းခ်ီသမားတေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္
တယ္။ သူ႔အေဖက သူ႔ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက တရုတ္ေက်ာင္းမွာ တရုတ္စာနဲ႔
အတူ တရုတ္ရိုးရာပန္းခ်ီကိုပါ ေလ့လာေစခဲ့တာ။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ၀ါသနာပါ
ေတာ့ သူ႔လက္ရာေတြကို ဆရာေတြကပါ အံ့ၾသခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ေမာင္ျမင့္က
ပန္းခ်ီထက္ ႏိုင္ငံေရးကို ပိုေလ့လာခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာကလည္း ပန္းခ်ီဖန္
တီးရသလိုပဲလို႔ ယူဆတယ္။

ပန္းခ်ီက ပိတ္စတခုအေပၚမွာ လိုခ်င္တဲ့ပံုကို ဆြဲယူတဲ့အႏုပညာ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္
တယ္ဆိုတာက တိုင္းျပည္တခုကို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပံု သြင္းယူတဲ့ အႏုပညာ။ ဒီလိုနဲ႔
ခင္ေမာင္ျမင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးပညာရွင္၊
ႏိုင္ငံေရး သုခမိန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္မွာ လမ္းစဥ္ပါတီက
လြဲလို႔ တျခားႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းမရွိခဲ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း လမ္းစဥ္လူ
ငယ္ေခါင္းေဆာင္ ခင္ေမာင္ျမင့္အဆင့္မွာပဲ ဂိတ္ဆံုးခဲ့တယ္။

အခ်စ္ကိစၥလား။ ခင္ေမာင္ျမင့္လည္း လူပဲ။ အခ်စ္ရွိတာေပါ့။ သူမ်ားေတြထက္
ေတာင္ ပိုခ်စ္တတ္တဲ့သူလို႔ (သူ႔ကိုယ္သူ) ထင္တယ္။ လမ္းစဥ္လူငယ္ေခါင္း
ေဆာင္သင္တန္းမွာ ဆံုခဲ့ဖူးတဲ့ ျမျမမင္းကို သူခ်စ္တယ္။ ျမျမမင္းကလည္း သူ႔လို
တရုတ္ ကျပားေလး။ ရန္ကုန္က ေဆးေက်ာင္းသူ။


(ဆက္ေသးတာေပါ့ ။ ရုပ္ပံု ဂူဂလ္)