ေက်းဇူးျပဳ၍ ငါ့ကိုု သတ္ၾကပါ

ဤအရာကိုု “အမႈ” ဟုုေခၚသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္သာမက အမ်ိဳးသားမ်ား
တြင္လည္း “တင္ပါးဆံုု” ရွိၾကသည္။ တင္ပါးဆံုုကိုု ေခတ္ကာလအေလွ်ာက္
အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚၾက၏။ ဖင္၊ တင္၊ ကာတစ္၊ ဂ်ီ....စသျဖင့္။ သမာေဒ၀ နတ္ေကာင္း
နတ္ျမတ္မ်ားတြင္လည္း တင္ပါးဆံုုရွိလိမ့္မည္။ သိပ္ေတာ့ မေသခ်ာလွ။

“တင္ပါးဆံုုမဲ့ဘုုရားသၡင္” ဟူေသာ အသံုုးအႏႈံးကိုု သင္တိုု႔ ယခင္က ၾကားဖူးခဲ့ပါစ။
မိတ္ေဆြတဦး တင္ပါးဆံုုရိုုးက်ိဳး၍ ေဆးရံုုတင္ထားရသည္တဲ့။ ထိုုမိတ္ေဆြမွာ
ဘုုရားသၡင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ မဟုုတ္ပါ။ ထိုုမိတ္ေဆြ၏ ဇနီးသည္ လူေကာင္ေသး
ေသာ္ျငား တင္ပါးဆံုုကား ႀကီးမားသူျဖစ္ေလ၏။

နာမည္ေက်ာ္သီခ်င္းမ်ားကိုု ေရးဖြဲ႕တတ္သူတဦး ကြယ္လြန္သြားျခင္းသည္
“သတင္း” ျဖစ္၏။ ထိုုအေၾကာင္းကိုု သတင္းလုုပ္၍ ေငြရွာသူတိုု႔အတြက္ကား
ထမင္းလည္းျဖစ္၏။ ဟင္းလည္းျဖစ္၏။ အေသာက္အစားျဖင့္ေပ်ာ္ေမြ႕သူမ်ား
အတြက္ကား ထိုုသီခ်င္းသမား ကြယ္လြန္မႈသည္ အျမည္းေကာင္းတခုု ျဖစ္
ေလ၏။

ထိုုသူ ကြယ္လြန္ျခင္းေၾကာင့္ လူတခ်ိဳ႕ ငိုု၏။ လူတခ်ိဳ႕ အိပ္ေရးပ်က္၏။ လူတခ်ိဳ႕
ေလယာဥ္ပ်ံ စီးရ၏။ လူတခ်ိဳ႕ေငြကုုန္၏။ လူတခ်ိဳ႕ ေငြ၀င္၏။ လူတခ်ိဳ႕ အလုုပ္ရႈပ္
၏။ တခ်ိဳ႕က ရႈပ္ေနေသာအလုုပ္ကိုု ရပ္ရ၏။ တခ်ိဳ႕က ျပန္ေျပာင္း ေအာက္ေမ့ၾက၏။
တခ်ိဳ႕က စီးပြါးေရးအရ ဘာအျမတ္အစြန္းထြက္ႏိုုင္သနည္း ဆိုုေသာေမးခြန္းျဖင့္
စဥ္းစားဆင္ျခင္ၾက၏။ တခ်ိဳ႕က ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲ ဟူေသာေမးခြန္းျဖင့္
စဥ္းစားဆင္ျခင္ၾက၏။

အခ်ိန္တန္ေသာ္ ႏြားပိန္ကန္မည္ ဆိုုေသာစကားသည္။ ဘာအဓိပၺါယ္မွ် မရွိ။
ႏြားပိန္ မကန္ေသးလွ်င္ အခ်ိန္မတန္ေသးဟုု မွတ္ယူရမည္ေလာ။ ႏြား၀၀ ဖီးဖီး
ႀကီးက ထကန္ေသာ္လည္း အခ်ိန္မတန္ေသးဟုု မွတ္ယူရမည္ေလာ။ အခ်ိန္ႏွင့္
ႏြားပိန္ နေဘထပ္ျခင္းသည္ နေဘထပ္ျခင္းမွလြဲ၍ ဘာအဓိပၺါယ္မွ် မရွိ။ သိုု႔ေသာ္
လည္း လူတိုု႔မွာ ထိုုစကားကိုု တြင္တြင္ႀကီး သံုုးေနေလေတာ့သည္။

အဓိပၺါယ္မရွိေသာ စကားမ်ား၊ အဓိပၺါယ္မရွိေသာ အလုုပ္မ်ားကိုု လူတိုု႔လုုပ္ေန
ၾကသည္မွာ ဘာဆန္းသနည္း။ လူ႔ေလာက၏ သေဘာသဘာ၀ တမ်ိဳးပင္
မဟုုတ္ေလာ။ ယခုုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ အဓိပၺါယ္မရွိေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား
ကိုု ကေဘာက္ကခ်ာ ဘေလာ့ဂ္ဆရာက ေမာက္မာစြာျဖင့္ ေရးေနျပန္ေလၿပီ။
တင္ပါးဆံုု၊သီခ်င္းသမား၊ နတ္ဘုုရားႏွင့္ ႏြားပိန္တိုု႔မွာ ဘာမွ် ဆိုုင္ၾကသည္ မဟုုတ္။

အိုု... အသင္ စာရႈသူ..။ သင္တိုု႔အား ငါ ေတာင္းပန္အံ့။ ေက်းဇူးျပဳ၍ လူႀကီးမင္း
မ်ား တင္ပါးဆံုုလႈပ္ၾကပါ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)