စိမ္းစိုုေသာ ေျမသား

ေက်းငွက္တိုု႔၏ က်ီက်ီ က်ာက်ာ၊ တီတီ တာတာ၊ စီစီ စာစာ၊
ပီပီ အာအာ အသံမ်ား စတင္ၾကားရေသာ အခ်ိန္သည္ ထိုုၿမိဳ႕
ကိုု တနလၤာေန႔ စတင္၀င္ေရာက္လာေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ထိုုအခ်ိန္၌ ေနသည္ ေကာင္းကင္ျပင္၏ တဘက္အဆံုုးတြင္
ပ်ိဳ႕ကာစ။ မိုု႔ခါစ။ စိုု႔ကာစ။ တိုု႔ခါစ။

တနလၤာေန႔ ေရာက္လာတိုုင္း ထိုုၿမိဳ႕တြင္ ေႏြဦးေပါက္သည္။
ထိုု႔ေၾကာင့္ ဤၿမိဳ႕ကိုု ေႏြဦးၿမိဳ႕ဟုု ေခၚၾက၏။ တနလၤာေန႔ အမွီ
တခြင္တျပင္မွ ေရာက္လာၾကကုုန္ေသာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အစံုုစံုု
တိုု႔မွာ မိုုးမလင္းခင္က ႏိုုးႏွင့္ၾကေလၿပီ။

သာရကာ ငွက္ေက်းတိုု႔ စတင္ေအာ္ျမည္ေသာအသံကိုု နား
ဆင္ၾကသည္။ ေနေရာင္ခ်ည္ႏွင့္အတူ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း
စြတ္စိုု စိမ္းလန္းလာေသာ ေျမျပင္ကိုု တအံ့တၾသ ၾကည့္ေငး
ၾကသည္။ ေျခာက္ေသြ႕ေသာ သစ္ပင္တိုု႔သည္ ေနေရာင္ႏွင့္
အတူ စိမ္းစိုုလာၾက၏။ စိမ္းစိုုလာေသာ သစ္ပင္တိုု႔တြင္ အဖူး
အငံုုမ်ား ေနေရာင္ႏွင့္အတူ စိုု႔ မိုု႔လာၾက၏။ ထိုုမွတဖန္ ပန္း
ေရာင္စံုုမ်ား ပြင့္အာလာၾက၏။

ခမ္းေနေသာ ေခ်ာင္းငယ္ ေျမာင္းငယ္မ်ားလည္း စိုုစြတ္လာၾက
၏။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း စီးဆင္းလာၾက၏။ စီးလာေသာ ေရသည္
ေခ်ာင္းနံရံ၊ ေက်ာက္တံုုး ေက်ာက္ခဲမ်ားကိုု ပြတ္တိုုက္ၿပီး ေရစီး
သံကိုု ျပဳေလ၏။ လူတိုု႔သည္လည္း ေရစီးသံကိုု တိတ္ဆိတ္စြာ
နားဆင္ၾကကုုန္၏။

ေက်းငွက္တိုု႔၏ ခ်စ္စဖြယ္ ေအာ္ျမည္သံႏွင့္ စမ္းေခ်ာင္းတိုု႔၏
တည္ၿငိမ္ေသာစီးဆင္းသံကိုု တၿပိဳက္ထဲနားဆင္ကာ သဘာ၀
တရားက တီးခတ္ဖန္ဆင္းသည့္ မဟာဂီတသံကိုု ရင္ဖိုုစြာနား
ဆင္ရင္း စိမ္းစိုု လန္းဆန္းလာသည့္ သစ္ပင္ပန္းမန္တိုု႔ကိုု ေငး
ေမာၾကည့္ရႈရန္ (၀ါ)ေႏြဦးအလွကိုု ခံစားယစ္မူးရန္ ဤအရပ္သိုု႔
လူတိုု႔ လာၾကကုုန္၏။

ေႏြဦးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္လည္း အခ်ိန္အခါကိုု လက္မလြတ္
စတမ္း စီးပြါးသညာ ရွာၾကေလကုုန္သည္။ ၄င္းတိုု႔၏ အမည္နာမ
မ်ားတြင္လည္း ေႏြဦးဟူေသာ စကားလံုုးကိုု ထည့္သြင္းထားၾက
ေလသည္။

တနလၤာေန႔ ညရွစ္နာရီ၌ ထိုုၿမိဳ႕အတြက္ ေနေရာင္ခ်ည္ ကုုန္ၿပီ။
ေႏြဦးႏႈတ္ဆက္ပြဲကိုု က်င္းပအၿပီး ဧည့္သည္တခ်ိဳ႕ ျပန္ရန္ ျပင္
ေလၿပီ။ တခ်ိဳ႕ ျပန္ႏွင့္ၾကေလၿပီ။

အဂၤ ါေန႔သိုု႔ ခရီးဆက္ရေလဦးမည္။ အဂၤ ါေန႔၌ ေႏြရာသီရွိသည္။
ေႏြရာသီႏွင့္ႀကံဳရန္ တနလၤာေန႔မွ အေရွ႕ေတာင္ဘက္သိုု႔ ခရီးႏွင္
ရမည္။ ေႏြရာသီမွာ ပူသည္ဟုု လူတိုုင္းသိေသာ္လည္း လူတိုုင္း
အတြက္ အပူဓါတ္လိုုသည္။ ထိုုအပူဓါတ္ ရႏိုုင္ရန္အလိုု႔ငွာ
ေႏြၿမိဳ႕သိုု႔ သြားၾကရဦးမည္ မဟုုတ္ပါလား။


(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)