ကၽြဲေတာင္ပံ

ၾကက္အေၾကာင္း ေရးမိေတာ့ မိတ္ေဆြဘေလာ္ဂါ အေဖၚသဟာ
တခ်ိဳ ႔က အခၽြန္္ေလးနဲ႔ မၿပီး ေတာင္းဆိုုသမႈ ျပဳလာၾကပါတယ္။
အေတာင္မပါတဲ့ ၾကက္ေတြအေၾကာင္းလည္း ေရးပါဦးတဲ့။

အဟမ္း ။ အေတာင္မဲ့ၾကက္ေတြအေၾကာင္း ေရးမယ္ဆိုုလည္း
ေရးစရာေတြက ရွိေတာ့ရွိပါရဲ ႔။ ဒါေပသိ ေရးဖိုု႔ရာ လက္တြန္႔ေန
ေသးသမိုု႔ သည္းခံေတာ္မူၾကပါဦး ငါ့အရွင္တိုု႔။

ေလာေလာဆယ္ ၾကက္တိုု႔ရဲ ႔အေတာင္ပံေတြအေၾကာင္းပဲ ရေသ့
စိတ္ေျဖ ဖတ္ေတာ္မူထားၾကပါလိုု႔ ေခၽြးသိပ္လိုုက္ရပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိထားၾကမယ္လိုု႔ထင္ရတဲ့ ပံုုတိုုပတ္စ တခုုနဲ႔
စပါရေစ။

တခါက..တဲ့။ တိုုးတက္ရႏိုုးႏိုုးျဖစ္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ။ ဇီးကြက္
စီးပြါးေရးဆိုုတာကိုု က်င့္သံုုးမယ္တကဲကဲနဲ႔ ခရီးသြားႏွစ္ဆိုုတာ
ႀကီးကိုု အစိုုးရကဦးေဆာင္လိုု႔ ဆင္ယင္က်င္းပၾကပါေလေရာတဲ့။
ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြ အုုံနဲ႔က်င္းနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကိုု ေရာက္လာရင္
ေဒၚလာေတြရႊင္ေလမဟဲ့ ဆိုုၿပီး အပိုုင္ႀကံမယ့္ စီးပြါးကြက္ေပါ့။

ကမၻာလွည့္ေတြလာမယ္ဆိုုေတာ့ ကမၻာဆန္ေအာင္ျပင္ထားၾကဖိုု႔
အစိုုးရမင္းမ်ားက ႏိုုးေဆာ္ပါတယ္။ ဘိုုလိုုအေျပာေတြ က်င့္ၾက။
ဘိုုအႀကိဳက္ အျပင္အဆင္ေတြ မြန္းမံၾက။ဟိုုတယ္ေတြေဆာက္ၾက။
အင္းေတြ၊ မိုုတယ္ေတြေထာင္ၾက။ခရီးသြားလုုပ္ငန္းေတြ ေထာင္ၾကနဲ႔
စီးပြါးတက္လုုိ တက္ျငား အၿပိဳင္အဆိုုင္ လုုပ္ခဲ့ၾကပါေလေရာတဲ့။

အဲဒီအထဲမွာ ကမၻာလွည့္ေတြကိုု ပစ္မွတ္ထားၿပီးဖြင့္တဲ့ စားေသာက္
ဆိုုင္ေတြလည္း ပါတာေပါ့။ အခုုေျပာမွာက အဲဒီလိုုစားေသာက္ဆိုုင္
ေတြထဲက ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္တခုုအေၾကာင္းပါ။

ဆိုုင္ရဲ ႔နာမည္ကလည္း ဘိုုနာမည္။ စားေသာက္ဖြယ္ရာ စာရင္းကိုု
လည္း ျမန္မာလိုုမေရးပဲ ဘိုုလိုုေရးထားပါသတဲ့။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကမၻာ
လွည့္ေတြက မလာရွာဘူး။ ၿမိဳ ႔ခံလူတခ်ိဳ ႔ပဲ တခ်က္တခ်က္ ေရာက္
လာတတ္သတဲ့။

တရက္သား။ ညေနခင္းတခုုမွာ ေရႊဧည့္သည္ႏွစ္ဦး ဆိုုင္ကိုုၾကြလာ
ပါေရာ။ မီႏ်ဴးကိုုၾကည့္ေတာ့ ဘိုုလိုုေတြပဲေတြ ႔သတဲ့။ စားပြဲထိုုး
ေကာင္ေလးကလည္း အေနာက္တိုုင္းပံုုစံ ၀တ္စားထားသတဲ့။
မင္းတိုု႔ဆိုုင္မွာ ဗမာလိုုမီႏ်ဴးမရွိဘူးလားလိုု႔ ေမးေတာ့။ မရွိပါဘူးလိုု႔
ေျဖသတဲ့။

အဲဒါနဲ႔ ေရႊဧည့္သည္ႏွစ္ဦးက ဘီယာအရင္ခ်လိုု႔ မွာလိုုက္သတဲ့။
စားပြဲထိုုးက ခပ္သြက္သြက္ပဲ ဘာအျမည္းယူဦးမလဲအကိုုလိုု႔ ေမးျပန္
သတဲ့။ ေရႊဧည့္သည္က မီႏ်ဴးကိုုၾကည့္ၿပီး Chicken Wings တပြဲေပးကြာ
လိုု႔ ဆိုုသတဲ့။ စားပြဲထိုုးကထြက္သြားၿပီး လမ္းတ၀က္က ျပန္လွည့္လာသတဲ့။
ၿပီးေတာ့ အကိုုတိုု႔ Chicken Wings ကိုု ဘာသားနဲ႔စားခ်င္သလဲလိုု႔ ေမး
ေတာ့ ေရႊဧည့္သည္ႏွစ္ဦးလည္း ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္သြားပါ
ေလသတဲ့။

ပံုုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။ (မူရင္းအတိုင္း မဟုုတ္ပါ) ဒီအေၾကာင္းေရး
တဲ့သူက ေက်ာ္ရင္ျမင့္လိုု႔ ထင္တာပဲ။ အမွတ္မွားရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။

အေမရိကားမွာ ကၽြဲေတာင္ပံေတြ နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ဘိုုလိုုေတာ့
Buffalo Wings လိုု႔ေခၚသေပါ့။ နယူးေယာက္ျပည္နယ္ ဘဖဲလိုုးၿမိဳ ႔
က ေၾကာ္ၿပီးေရာင္းတဲ့ ၾကက္ေတာင္ပံေတြပါ။ အရသာ တမူထူးၿပီး
ေကာင္းမြန္ေလေသာေၾကာင့္ ဤအမည္ တြင္ေလသတတ္။ ျမန္မာ
လိုုဆိုုရင္ ကၽြဲေတာင္ပံလိုု႔ နားလည္မႈ လြဲသြားႏိုုင္သကိုုး။

ၾကက္တိုု႔ရဲ ႔အေတာင္ပံဟာ သီးသန္႔အစားအစာတခုုပါ။ အထူးသျဖင့္
ဘီယာနဲ႔ျမည္းၾကပါတယ္။ ၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္ကိုု အစပ္အဟပ္
မ်ိဳးစံုုနဲ႔ လုုပ္စားၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ၾကက္ေတာင္ပံ
ေၾကာ္က သိပ္ထူးျခားမႈ မရွိလွပါဘူး။ ထိုုင္းမွာေတာ့ ၾကက္ေတာင္ပံ
အတြင္းမွာ အစာသြပ္ၿပီး ေၾကာ္ပါတယ္။ တရြာတပုုဒ္ဆန္းဆိုုသလိုု
ၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္နည္း မ်ိဳးစံုုရွိပါတယ္။ အားလံုုး စားလိုု႔ေကာင္း
တာခ်ည္းပါပဲ။

အျမင့္ကိုုပ်ံလိုုသူမ်ားနဲ႔ အခြပ္ေကာင္းလိုုသူမ်ား ၾကက္ေတာင္ပံ
မ်ားမ်ားစားပါလိုု႔ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ိဳးေတာ့ မၾကားဖူးပါခင္ဗ်ား။
ပညတ္သြားရာ ဓါတ္သက္ပါဆိုုတာကိုု ယံုုၾကည္သူေတြေတာ့
ၾကက္ေတာင္ပံေတြ မ်ားမ်ားစားၾကလိမ့္မယ္လိုု႔ ယူဆရပါတယ္။

အသိမိတ္ေဆြေတြထဲမွာ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔ ခပ္စြာစြာလုုပ္
တတ္တဲ့သူရွိရင္ ဒီလူ ႔ကိုု ေမးၾကည့္ပါ။ ၾကက္ေတာင္ပံေၾကာ္
ႀကိဳက္သလားလိုု႔။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)