အီဂ်စ္ကိုု ဘီယာနဲ႔ျမည္းျခင္း

အလုုပ္အားတဲ့ရက္မွာ ထူးျခားတဲ့ကမၻာ့အေရးအခင္း တခုုခုု ရွိေန
တာ ေကာင္းတယ္။ အျပင္ မထြက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေငြကုုန္သက္သာ
တယ္။ အိမ္မွာပဲ ခ်စ္ဇနီးခ်က္သမွ် ထိုုင္စား။ ဘီယာေသာက္၊ ၀ိုုင္
ေသာက္၊ ၀ီစကီႀကိဳက္တဲ့ မိတ္ေဆြလာရင္ ၀ီစကီပါေသာက္။ ရုုပ္
ျမင္သံၾကားကိုုဖြင့္။ ရႈေဒါင့္မ်ိဳးစံုုက တင္ျပေနၾကရွာတဲ့ ကမၻာ့အေရး
အခင္းကိုု ထိုုင္ၾကည့္။ အရသာခံ။ ေ၀ဖန္။ ေလကန္။ မဆိုုးဘူးဟဲ့။
ေတာ္ေတာ္ အရသာရွိသကြယ္။

အခုုလည္း အီဂ်စ္မွာ ကမၻာပ်က္ေနၿပီ။ လူထုုတိုုက္ပြဲႀကီး အပီဆင္ႏႊဲ
ေနၿပီ။ အာဏာရွင္ မူဘာရက္ မဆင္းေသးဘူး။ ေပကပ္ကပ္ လုုပ္ေန
တယ္။ လူထုုကေတာ့ မရဘူး။ အကုုန္ရရင္ရ မရရင္ ဘာမွမလိုုခ်င္ဘူး။
ညမထြက္ရ အမိန္႔လည္း “ေညာင္း” ပဲ။ မတားနဲ႔ ေတာ့။ သည္းခံလာ
တာ ၾကာၿပီ။ မူဘာရက္ လစ္ေတာ့။ မေအေဘး အာဏာရွင္။ တိုုင္းျပည္
ကိုု နင္မပိုုင္ဘူးဟဲ့။

ရုုပ္ျမင္သံၾကားမွာျပတာေတြ သိပ္ၾကည့္လိုု႔ေကာင္းတယ္။ ဘီယာေတြ
တလုုံုုးၿပီးတလံုုးဖြင့္ အီဂ်စ္အေရးအခင္းနဲ႔ ထိုုင္ျမည္း။ သတင္းသမား
ေတြတင္ျပတာေကာင္းရင္ ခ်ီးက်ဴး။ ပံုုမလာရင္ ထဆဲ။ ေၾကာ္ညာလာ
ရင္ ေနာက္သတင္းဌာန တခုုေျပာင္းဖြင့္။ ဘီယာလည္း ေနာက္တပုုလင္း
ထပ္ဖြင့္။

အေရးထဲ ကိုုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ဘတ္စ္ကက္ေဘာအသင္းႏွစ္ခုုက အီဂ်စ္နဲ႔
အၿပိဳင္ ဒီေန႔မွ လာကစားေနေသးတယ္။ အေမရိကန္ကလည္း အီဂ်စ္
ကိုု ဘယ္လိုုေျပာရမယ္မသိ ျဖစ္ေနရွာတယ္။ ရပ္တည္ခ်က္လြဲရင္
အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာတက္သြားမယ္။ လူထုုက မေက်နပ္လိုု႔သာ
ထေအာ္ေနၾကတာ။ သူတိုု႔လႈပ္ရွားမႈက ေနာက္ဆံုုးမွာ ဘယ္ကိုုဦး
တည္သြားမလဲဆိုုတာ သိၾကတာမဟုုတ္ဘူး။

အီဂ်စ္ စစ္တပ္ကလည္း ဘယ္ဘက္ရပ္မယ္ မသိဘူး။ အီဂ်စ္
အေရးထပ္ၿပီးရႈပ္ရင္ ကမၻာ့အေရး ထပ္ၿပီးရႈပ္လိမ့္မယ္။ အာရပ္
ကမၻာက ေလွ်ာ့တြက္လိုု႔မရဘူး။ မူဆလင္လည္း ျဖစ္ေနျပန္။
မူဆလင္အစြန္းေရာက္ေတြကလည္း ကမၻာ့ ေဟာ့ေရွာ့ေတြ
ျဖစ္ေနျပန္။ အင္း.. ပြဲက ၾကည့္ေကာင္းဦးမယ္။

အခုုကိုုပဲ ဘီယာနဲ႔ျမည္းလိုု႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနၿပီ။ အိမ္နီး
ခ်င္းေတြထဲက တခ်ိဳ ႔က လာစည္းရံုုးတယ္။ သပိတ္ေမွာက္ၾက
စိုု႔တဲ့။ ဘာကုုိေမွာက္မွာတံုုးဆိုုေတာ့ မူဘာရက္ကိုု ေမွာက္ၾကမယ္
တဲ့။ ခ်မ္းရ ေအးရတဲ့အထဲ အီဂ်စ္သံရံုုးေရွ ႔ဆႏၵသြားျပဖိုု႔လာစည္း
ရံုုးေနၾကတယ္။ သူတိုု႔အားလံုုး တေယာက္မွလည္း အီဂ်စ္ေသြး
ပါတာမဟုုတ္ဘူး။

ငါတိုု႔တိုုင္းျပည္မွာ လႊတ္ေတာ္ေခၚေတာ့မွာမိုု႔ မအားေသးဘူးလိုု႔
ေျပာၿပီး ဘီယာဆက္ေသာက္ေနရတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဆိုုလိုု႔
ငယ္ငယ္က လႊတ္ေတာ္ဆိုုတာကိုု နားမလည္ဘူး။ ရုုပ္ရွင္ထဲ၊
ကာတြန္းေတြထဲ သတိထားမိတာက လူဆိုုးေတြက အမ်ိဳးသမီး
ကိုု ဆြဲလားရမ္းလားလုုပ္ရင္ အမ်ိဳးသမီးက ျပန္ေအာ္တဲ့ အသံလိုု႔ပဲ
သိထားတယ္။ လႊတ္ေတာ္.. လႊတ္ေတာ္..လႊတ္ေနာ္..ဆိုုလားပဲ။
အခုုျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ဘယ္လိုုကြာမယ္ေတာ့ မသိဘူး။

အမ်ိဳးသမီးဆိုုလိုု႔ အီဂ်စ္မွာ အားတက္ဖိုု႔လည္းေကာင္း၊ စိတ္
မေကာင္းျဖစ္ဖိုု႔လည္းေကာင္းတာက လူထုုဆႏၵျပပြဲမွာ အမ်ိဳး
သမီးေတြ မပါသေလာက္ နည္းေနတာကိုု စိတ္ထိခိုုက္ရတယ္။
မူဆလင္တိုုင္းျပည္ရဲ ႔သဘာ၀ပဲ ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါးရက္ေျမာက္
ေန႔ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ ေခါင္းၿမီးၿခံဳအမ်ိဳးသမီးေတြ ဟိုုတကြက္ ဒီတ
ကြက္ ေတြ ႔လာရေတာ့ ၀မ္းသာမိတယ္။

တကယ့္သတိၱခဲ အမ်ိဳးသမီးေတြပဲလိုု႔ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ သတင္းမီ
ဒီယာေတြကိုု သူတိုု႔ရဲ ႔ခံစားခ်က္ေတြ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ထုုတ္ေျပာေန
ၾကတယ္။ သူတိုု႔ကိုုၾကည့္ၿပီး ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ ကံေကာင္း
တယ္လိုု႔ တြက္ရတယ္။ ေခါင္းၿမီးၿခံဳစရာ မလုုိယံုုမက ပန္းေတာင္
အုုံလိုုက္ ပန္လိုုက္ေသး။

ထားပါေတာ့။ အီဂ်စ္အေရးဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ ဘီယာနဲ႔ ျမည္း
လိုု႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းခဲ့တယ္။ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြ ပိုုေကာင္းတဲ့
အစိုုးရမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရပါေစလိုု႔ပဲ ဘီယာမူးမူးနဲ႔ ဆႏၵျပဳလိုုက္ပါတယ္။

(ရုုပ္ပံုု၊ ဂူဂလ္)