သတင္းကင္ဆာ

သတင္းေတြ...သတင္းေတြ။ အရြယ္အစား မ်ိဳးစံုု။ ပံုုစံ မ်ိဳးစံုု။ အေရာင္အေသြး
မ်ိဳးစံုု။ တခ်ိဳ႕သတင္းေတြက ပိန္လွီလွီ ဒါေပမဲ့ ခပ္ခၽြန္ခၽြန္ ရွည္ရွည္။ တခ်ိဳ႕
သတင္းေတြက ပုုပုုတိုုတိုု ဒါေပမဲ့ ခပ္ေလးေလး တုုတ္တုုတ္။ တခ်ိဳ႕သတင္း
ေတြက အရည္တရႊဲရြဲ ခပ္က်ဲက်ဲ ပူပူ။ တခ်ိဳ႕သတင္းေတြကေတာ့ အမႈန္႔ေတြ
ဒါေပမဲ့ ခါးခါး စပ္စပ္။

လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ တခုုျဖစ္တဲ့ “စစ္ပြဲ” ဆိုုတဲ့အရာက သတင္းေတြနဲ႔ပဲ ပစ္ခပ္
တိုုက္ခိုုက္ၾကရတာ မဟုုတ္လား။ ေရွးလူႀကီးေတြက ေလးျမားလက္နက္
ေတြနဲ႔အတူ သတင္းကိုုလည္း အားေကာင္း ျပင္းထန္ေအာင္ လက္နက္
ေကာင္းတခုုအျဖစ္ အဆင့္ဆင့္ တီထြင္လာခဲ့ၾကတယ္။ တဘက္နဲ႔တဘက္
အၿပိဳင္ သူႏိုုင္ကိုုယ္ႏိုုင္ သတင္းေတြနဲ႔အေသအေက် တိုုက္ခိုုက္ခဲ့ၾကတယ္။

လက္နက္ကိုု သတင္းအျဖစ္ရုုပ္ဖ်က္ထားသလိုု သတင္းကိုုလည္း လက္နက္
အျဖစ္ ရုုပ္ဖ်က္ထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ဟာက သတင္းလဲ ဘယ္ဟာက
လက္နက္လဲ လူေတြ မသိႏိုုင္ေတာ့ဘူး။ သတင္းသမားဆိုုတာက စစ္သည္ေတာ္
ေတြထက္ အစြမ္းထက္လွတဲ့ တိုုက္ခိုုက္ေရးသမားေတြပဲလိုု႔ တဂုုဏ္တယူေျပာ
တတ္ၾကတယ္။ တဘက္မွာေတာ့ သူ႔တိုု႔ဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ထိခိုုက္ပ်က္စီး
ေအာင္ ပစ္မႈက်ဴးလြန္ေနသူေတြလိုု႔ အစြပ္စြဲခံေနရတယ္။

ေျမႀကီးကိုု တူး။ လႈိင္ေခါင္းေဖါက္ၿပီး သတင္းေတြကိုု သယ္ေဆာင္ တိုုက္ခိုုက္
တယ္။ ေရငုုပ္သေဘၤာထဲမွာ သတင္းေတြ အျပည့္အသိပ္ထည့္ၿပီး ေခ်ာင္းေျမွာင္း
ပစ္ခပ္တယ္။ ေလထုုထဲမွာ မျမင္ရတဲ့ အမႈန္အမႊားေတြနဲ႔ သတင္းေတြကိုု ေရာၿပီး
ေ၀ွ႕ယမ္း တိုုက္ခိုုက္တယ္။ ေသာက္ရည္သန္႔ ပုုလင္းေတြထဲမွာ သတင္းေတြကိုု
မျမင္ေအာင္ ထည့္သြင္းၿပီး အဆိပ္သင့္ေအာင္ တိုုက္ခိုုက္တယ္။ ေသနပ္ေတြထဲ
မွာ က်ည္ဆံေတြအစား သူ႔ထက္ေစ်းေပါၿပီး ထိေရာက္တဲ့ သတင္းေတြကိုု ထည့္
သြင္း တိုုက္ခိုုက္တယ္။ ေက်ာပိုုးအိပ္ေတြထဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္သယ္လာတဲ့ သတင္းေတြ
ကိုု ေပ်ာက္က်ားစံနစ္နဲ႔ ျဖန္႔က်က္ တိုုက္ခုုိက္တယ္။ သတင္းသူလွွ်ိဳေတြ ေမြးၿပီး
တိုုက္ခိုက္တယ္။ လမ္းေဘးမွာ မသိမသာေထာင္ထားတဲ့ သတင္းေတြ။ နယ္စပ္
တေလွ်ာက္မွာ ျမႈတ္ထားတဲ့ သတင္းေတြ။ အေသခံ သတင္းခြဲ တိုုက္ခိုုက္မႈေတြ
အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ေနတယ္။

ေန႔စဥ္ ေန႔စဥ္ သတင္းေတြထိမွန္လိုု႔ ေသဆံုုးရသူ သန္းနဲ႔ခ်ီရွိတယ္။ အမ်ားစုု
ဟာ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေလကိုုရွဴမိရာက တဆင့္ ဒါမွမဟုုတ္ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေရကိုု
ေသာက္သံုုးမိရာက တဆင့္ သတင္းဆိပ္သင့္ၿပီး ေသဆံုုးၾကရတယ္။ နာတာ
ရွည္ သတင္းေရာဂါသည္ေတြကိုု ေဆးရံုုက လက္မခံႏိုုင္ေတာ့ဘူး။ ေမြးရာပါ
သတင္းေရာဂါသမားေတြကိုုေတာ့ ၀ဋ္နာကံနာအျဖစ္ မွတ္ယူထားရတယ္။
သတင္းဖန္တီးသူေတြ ၊ သတင္းသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ေတြထဲမွာလည္း သတင္းေရာ
ဂါသည္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ျပႆနာက သတင္းအျမစ္ျပတ္ေဆး မေပၚေပါက္
ေသးတာပဲ။ ဒီေဆးကိုုေဖၚစပ္တဲ့သူေတြလည္း အစဥ္အဆက္ အသတ္ခံေနရ
တယ္။

သတင္းေတြအေၾကာင္း မေကာင္းသတင္းေတြ ဒီေလာက္ျပန္႔ႏွံ႔ေနေပမဲ့ မိဘ
ေတြကေတာ့ သူတိုု႔ရဲ႕ သားသမီးေတြကိုု သတင္းသမားေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ၾက
တယ္။ အလုုပ္ရ လြယ္လိုု႔တဲ့။ ၀င္ေငြေကာင္းလိုု႔တဲ့။ ေနာင္ေရး စိတ္ေအးရလိုု႔
တဲ့။ သတင္းပညာေရးကိုုပဲ ဖိဖိစီးစီး လုိက္စားခိုုင္းၾကတယ္။ သတင္းဟာ ေငြ
ထက္ တန္ဘိုုးႀကီးေနတာကိုုး။ သတင္းဂုုဏ္ေလာက္ ႀကီးမားတဲ့အရာ ဘာရွိဦး
မွာလဲ။ အရာရာကိုု သတင္းနဲ႔ေျဖရွင္းလိုု႔ရတဲ့ ေခတ္ေပပဲ။

တခါတေလ လူ႔အသိုုင္းအ၀ိုုင္းမွာ သတင္းဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈတခ်ိဳ႕ ေပၚ
ေပါက္လာတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သတင္းလိုုလားသူ အသိုုင္းအ၀ိုုင္းက အင္အား
ပိုုႀကီးေလေတာ့ သတင္းပုုန္ကန္သူတိုု႔ အေရးနိမ့္ၿမဲ နိမ့္ေနတယ္။ လံုုး၀ အျမစ္
ျပတ္သြားတာေတာ့ မဟုုတ္ေလဘူး။ သူတိုု႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သတင္းမဲ့
ကမၻာေပၚေပါက္ေရးပဲ။ သတင္းကင္းမွ လူေလာက သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မယ္။
တရားမွ်တမႈ ေပၚေပါက္မယ္လိုု႔ ယံုုၾကည္ထားၾကတယ္။ ေလာကကိုု ဖ်က္ဆီး
ေနတဲ့အရာေတြထဲမွာ သတင္းဟာ ရန္သူနံပတ္တစ္ ျဖစ္တယ္လိုု႔ မွတ္ယူထား
ၾကတယ္။

မိတ္ေဆြတိုု႔။ ဒီစာကိုု ဖတ္ၿပီး အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ကိုုပဲ မွတ္သားထား။ ၿပီးရင္
ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုုက္ပါ။ သတင္းသမားေတြ လံုုး၀ အနံ႔မခံ မိေစနဲ႔။ သတင္း
အစအန ထြက္လိုု႔ မျဖစ္ဘူး။ သတင္းသမားမွန္သမွ် အခြင့္ေရးရရင္ ရသလိုု
သုုတ္သင္ဖိုု႔ ႀကိဳးစားပါ။ သတင္းဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈ မုုခ် ေအာင္ျမင္ရမည္။
ပံုု ။ သံေတာ္ဆင့္ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)