ေဘာမယ္ အေျပာက်ယ္ ေမာသကြယ္

“ေဘာမယ္” ဆိုုသည္ကား ေဘာလံုုးကိုုကန္၍ ကစားၾကသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုု

ဆိုုလိုုသည္။ “အေျပာက်ယ္” ဟူသည္ကား သင္းကေလးတိုု႔အေၾကာင္းအား ေျပာ

မည္ဆိုုလွ်င္ ၿပီးႏိုုင္ဖြယ္ မရွိ၊ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ အတိျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။

“ေမာသကြယ္” ဟူကား ရွင္းျပရန္ လိုုအံ့မထင္။ သင္းတိုု႔၏ လႈပ္ရွားမႈ၊ သင္းတိုု႔၏

အားထုုတ္မႈ၊ သင္းတိုု႔၏ သြက္လက္၊ ထက္ျမက္မႈတိုု႔ေနာက္ လိုုက္ရသည့္ အီေဖ

ကိုု မေမာ ခံႏိုုင္ရိုုးလား ကြယ္တိုု႔ရယ္။

စကားမစပ္။ တက္ႂကြသည့္ ျမန္မာ့ဘေလာ္ဂါအင္အားစုုမ်ား ႀကီးစိုုးရာ အရပ္ကား

ဆဃၤာပူရ္ ဟုုဆိုုေသာ္ မွားအံ့ မထင္။ ၄င္းအရပ္က ျမန္မာဘေလာ္ဂါ အဖိုုအမတိုု႔

သည္ကား “ေဘာမယ္”တိုု႔ အေရးထက္ “ေဘာေမာင္”တိုု႔ အေရးသာ စိတ္၀င္စား

ၾကေလသည္ဟုု ဆိုုေသာ္ မွားအ့ံမထင္။ ပသုု႔ိေၾကာင့္နည္း။ ငါကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး
နားလည္နီးကီးေတာ္ မမူေခ်။ သိလွ်င္ ရွင္းပါ့ ကိုုယ့္ရွင္တိုု႔။

ေဘာေမာင္တိုု႔၏ ကမၻာ့ဖလားပြဲဆိုုလွ်င္ ၄င္းတိုု႔မွာ ေနမထိ ထိုုင္မသာျဖစ္ေခ်၏။
၄င္းတိုု႔၏ ဘေလာဂ္မ်ားတြင္ ဖုုန္တေထာင္းေထာင္း ထေလေအာင္ ေဘာပြဲမ်ား
က်င္းပၾကကုုန္၏။ ေဘာေမာင္တိုု႔၏ အတြင္းေရး ႏိႈက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္မ်ားပင္ သိတတ္

ၾကကုုန္၏။ ဤမွ်အထိ စိတ္အာရံုုမ်ား ျပင္းထန္ၾကေလသတတ္။ ျမန္မာေဘာမယ္မ်ား
အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ရွိေနသည့္တိုုင္ ေဘာမယ္မ်ားကိုု အေရးမစိုုက္ ျဖစ္ေနၾကသည္ကိုု
ဒိုု႔နားမလည္ေလ တကား။ ထားေတာ့။ သင္းကေလးတိုု႔အေၾကာင္း ဆက္မည္။

ေဘာလံုုးဟူသည့္အရာကိုု အားကစားပညာတရပ္ဟုု မည္သူက၊ မည္သည့္အခ်ိန္

တြင္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္ကိုု ငါကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး လံုုး၀မသိေခ်။ ေဘာလံုုးအားကစား

ကိုု လူအဖိုုမ်ား၏ အားကစားအျဖစ္ စတင္လာခဲ့သည္ ဆိုုသည္ကိုုေတာ့ ငါကိုုယ္ေတာ္

ျမတ္ သိေလသည္။ သိုု႔ေသာ္ ၄င္းအားကစားကိုု လူအမမ်ား၏ အရာလည္းျဖစ္သည္

ဟုု ဘယ္သူက သတ္မွတ္၍၊ ဘယ္အခ်ိန္၌ စခဲ့သည္လည္း ငါမသိျပန္ေခ်။ ဂူဂလ္

တြင္ ရွာရန္လည္း ပ်င္းသကိုုေလး။ ထားေတာ့။

မိန္းမမ်ား ေဘာလံုုးကစားသည္ကိုု ေပါ့ေပါ့တန္တန္ထား၍ လံုုး၀ လံုုး၀ မရေလ

ေၾကာင္း သင္ေကာင္းေကာင္း သိပါစ။ ငါေကာင္းေကာင္းသိသည္မွာ ရက္ပိုုင္းမွ်

သာရွိေသး၏။ ထူးစြ။ ဆန္းစြ။ အံ့ဖြယ္ပတကား။ မိန္းမမ်ား လံုုး၀ေလွ်ာ့တြက္၍ မရ။

သင္းတိုု႔ကား ဆရာႀကီးမ်ား ျဖစ္ေခ်၏။ ယခုုတင္ၿပီးသြားခဲ့သည့္ ကမၻာ့ေဘာမယ္
ဖလားပြဲေတြကိုုသာ တေလးတစားျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ၾကေလကုုန္ အေဆြေတာ္တိုု႔။

ေၾကာက္ခမန္း လိလိပါတကား။ သင္းတိုု႔သည္ကား သူရဲေကာင္းမ်ားပင္တည္း။

ငါသည္ ဂ်ပန္ဆန္ကိုု ႀကိဳက္၏။ ဂ်ပန္လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းကိုု ႀကိဳက္၏။ ဂ်ပန္ပုုဇြန္

ေၾကာ္ကိုုလည္း ႀကိဳက္၏။ သိုု႔ေသာ္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတိုု႔ကိုုကား သိပ္မႀကိဳက္လွေခ်။

ဖက္ဆစ္အႏြယ္၀င္ ဂ်ပန္မ်ားကိုုကား လံုုး၀မႀကိဳက္။ လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္၀င္ဂ်ပန္

မ်ားကိုုလည္း လံုုး၀မႀကိဳက္။ အႀကိဳက္ႏွင့္ မႀကိဳက္ ယွဥ္ေလေသာ္။ မႀကိဳက္က

ပိုုမ်ားသျဖင့္ ေဘာမယ္ကမၻာ့ဖလား ေနာက္ဆံုုးဗိုုလ္လုုပြဲ၌ ဂ်ပန္မမ်ား၏ အသင္း

ကိုု လံုုး၀ အားမေပးခဲ့။ မႏိုုင္ေစခ်င္ရံုုမက ရႈံးေစခ်င္သည့္အထိ ငါ့၏စိတ္သည္
ျပင္းထန္ေလ၏။

သိုု႔ေပေသာ္ျငား ေပါ့လကြယ္။ ငါႏိုုင္ေစခ်င္လြန္းခဲ့ေသာ အေမရိကန္ေဘာမယ္

မ်ားသည္ကား အရႈံးပြဲသာ ဆင္ခဲ့ရပါ ပေကာလား။ ငါကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး စိတ္ႏွ

လံုုးေတာ္ ႏံုုးေခြခဲ့ရသေပါ့။ ပင္နယ္လတီ အကန္တြင္ ငါ့ေဘာမယ္မ်ား ေခ်ာ္ရွာ
ေတာ္မူခဲ့ၾကေလတယ္။ ဂ်ပန္မယ္ ဂ်ပုုမ်ား ပုုကြပုုကြျဖင့္ ေဘာကြင္းအလည္ ခုုန္
ဆြခုုန္ဆြ လုုပ္ခဲ့ၾကပံုုမ်ား ငါကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မၾကည့္ခ်င္ေသာ္ျငား ျမင္ေတာ္
မူခဲ့ရေလတယ္။

လူအခ်ိဳ႕က ေဘာဖလားဆုုအား အာရွက ယူႏိုုင္သျဖင့္ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္

ေနၾကသတတ္။ ဆူနာမီ၊ ငလွ်င္ႏွင့္ႏ်ဴကလီးယားဒဏ္ ခံရသူတိုု႔အတြက္ ေခၽြးသိပ္

ေဆးသဖြယ္ မွတ္ယူေနၾကသတတ္။ ငါသည္ကား ဂ်ပန္မ အခ်ိဳ႕အား ပုုဂၢိဳလ္ေရး

အရ ႀကိဳက္ခဲ့ဖူးေသာ္ျငား ဂ်ပန္ေဘာမယ္မ်ား ဆုုဖလားယူေသာအခါ ငါမႀကိဳက္
ႏိုုင္ခဲ့ေခ်။ သိုု႔ေသာ္ မတတ္သာ။ ႏိုုင္သူတိုု႔ ၿပံဳးခဲ့ၾကေလၿပီ။ ရႈံးသူတိုု႔ မဲ့ခဲ့ရေလၿပီ။
တရာ့ငါးဆယ္ႏွင့္သာ ေျဖ။

ေဘာမယ္ပြဲကိုု ႀကိဳက္ေသာအရာတြင္ကား ငါႏွင့္ ျမန္မာဗုုဒၶဘာသာ သံဃာေတာ္

တိုု႔ႏွင့္ အေတာ္တူလိမ့္မည္။ သံဃာအားလံုုးကိုု မဆိုုလိုုေသာ္ျငား ေတာ္ေတာ္မ်ား

မ်ားသည္ကား ပြဲႀကိဳက္ကိုုယ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလကုုန္သည္။ ထိုုအဆိုုသည္ကား

ငါ့ကိုုယ္ေတြ႕တည္း။ မိန္းမ ေဘာ္လီေဘာပြဲ၊ မိန္းမ ေဘာလံုုးပြဲမ်ား ျမန္မာျပည္

တခြင္ က်င္းပေသာ္ မယံုုလွ်င္ သင္သြားၾကည့္ေခ်။ ဒန္ေပါက္ကိုု ေတြ႕ရလိမ့္မည္။

ဒန္ေပါက္ဟူသည္ကား စားစရာ မဟုုတ္။ လူေတြအၾကား သံဃာေတာ္ေတြ အမ်ား

အျပားေရာေနသည့္ အေရာင္ကိုု ဆိုုလိုုသည္။ ေအာ္..သူလည္းေလ ေလာကီသား

ေပမိုု႔ ပြဲႀကိဳက္ေတာ္ မူေပလိမ့္မည္။ ထားေတာ့။

မိန္းမေတြ ေဘာလံုုးကန္တာ ဒီတခါပဲ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ဖူးတယ္။ အားပါးပါး။

လက္ရင္း၊ လက္ဖ်ား အကုုန္ခါရေအာင္ကိုု ေတာ္ၾကပါေပတယ္။ ျမန္မာ့ေဘာမယ္

ေတြကလည္း အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အစြမ္းထက္ဆိုုပဲ ဒကာမႀကီးရဲ႕။ အဲ့ဒါေၾကာင့္

ငါကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသာ ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္အတြင္း အာဏာစြမ္းပကားရွိလွ်င္ျဖင့္

ေယာင္နန ႏိုုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ေတြကိုု အကုုန္ျဖဳတ္။ ဒီကေန႔က စၿပီး “ ေဘာမယ္

ေတြကိုု အစြမ္းကုုန္ေျမွာက္စားၾကေလာ့” ဆိုုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံကိုုသာ ေျမသားပထ၀ီ

တုုန္ခါဟီးေလေအာင္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုုက္ေခ်ေရာ့မကြယ္။

(ရုုပ္ပံုု၊ ဂူဂလ္)