Tuesday, November 23, 2010

တိုရွည္
















ေခတ္က သိပ္ျမန္တယ္။ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ျမန္ျမန္လုုပ္။ သတင္း
ေခတ္မွာ ေႏွးရင္ ငတ္မယ္။ လူတိုုင္း သတင္းသမားျဖစ္ကုုန္ၿပီ။
အခုုျဖစ္၊ အခုုသိ၊ အခုုျမင္၊ အခုုၾကားရၿပီ။ သံုုးသပ္တာေတြ၊
ကုုန္းဟပ္တာေတြ ေနာက္မွလုုပ္။

ဘာျဖစ္သလဲ။ ဘာေျပာခ်င္သလဲ။ ေရးစရာရွိတာ ျမန္ျမန္ေရး။
လိုုရင္း၊ တိုုရွင္း ေရး။ ဘေျခာက္လံုုးကုုန္ေအာင္ ေရွာက္ေရးမေနနဲ႔။
ေ၀့ေန ၀ိုုက္ေနရင္ မဖတ္ေတာ့ဘူး။ နင္ရွည္သမွ် လိုုက္ဖတ္ဖိုု႔ ငါ့မွာ
အခ်ိန္မရွိဘူး။

တိုုတိုုနဲ႔တုုတ္တုုတ္လုုပ္ၾက။ တိုုတာက ရွင္းတယ္။ တုုတ္တာက
ဘာလဲ။ အခ်က္အလက္စံုုေအာင္ ေရးခိုုင္းတာျဖစ္မယ္။ ၀တၱဳေတြ
ေတာင္ သတင္းပုုံစံနဲ႔ေရးကုုန္ၿပီ။ ရွည္လွ်ားေပမ်ားရင္ ေ၀၀ါးမယ္။
အင္တာနက္ေၾကာင့္ လူတိုုင္းစာေရးဆရာျဖစ္ကုုန္ၿပီ။ သေဘာေပါက္။
ဖြဲ ႔ေန ႏြဲ ႔ေနရင္ ေရးရတာလည္း ၾကာတယ္။ ဖတ္ရတာလည္း ၾကာ
တယ္။ ဒဲ့သာ ေဆာ္လိုုက္ေတာ့။ ရွည္မေနနဲ႔။

တိုုတိုုင္းလည္း ေကာင္းတာမဟုုတ္ျပန္ဘူး။ ထိေအာင္၊ မိေအာင္
လည္း ေရးၾကဦး။ ေပၚတင္ႀကီးေရးရင္လည္း အဆဲခံေနရဦးမယ္။
သတိထား။ ခ်စ္ရင္ေတာ့ ခ်စ္တယ္ ျမန္ျမန္ေျပာ။ ေတာင္ေတာင္အီ
အီ လုုပ္မေနနဲ႔။ ၾကားကားဆြဲသြားမယ္။ ႏွလံုုးသားကိစၥမွာ တိုု၊ထိ၊မိ၊
ေကာင္း ဆိုရင္ လူေတြလက္ခံတယ္။

ဖတ္ရသြက္ေအာင္ ေရး။ စိတ္၀င္စားဖိုု႔ေကာင္းေအာင္ ေရး။ ဒါက
အႏုုပညာကိစၥ။ ပါရမီနည္းရင္ ျမန္ျမန္ျဖည့္။ စုု၊တု၊ျပဳေတြ ျမန္ျမန္
လုုပ္။ အႏုုပညာနည္းရင္ ေစ်းကြက္မ၀င္ဘူး။ စိတ္၀င္စားေအာင္
မဖန္တီးတတ္ရင္ လူေတြေက်ာ္ဖတ္သြားလိမ့္မယ္။ နင္ေရးတာ
အလကားပဲ။

(ေဒၚစုုနဲ႔သူ႔သားငယ္ ျပန္ဆံုု။ လက္ေမာင္းမွာ အလံနဲ႔။ လူပ်ိဳအပ်ိဳ
ခိုုက္ၾကတယ္) သတင္းက ဒါပဲ။ ဖြဲ ႔ၾက ႏြဲ ႔ၾကဦးမလား။ ျမန္ျမန္ဖြဲ ႔ ၊
ျမန္ျမန္ႏြဲ ႔ၾက။ ဓါတ္ပံုုေတြေရာ၊ ဗီဒီယိုုေတြေရာ အကုုန္ျမင္ေနရၿပီ။
ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။

ယူက်ဴ ႔ကိုု ကိုုးကြယ္။ ေဖ့စ္ဘုုခ္နဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္။ တြစ္တာနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြား။
လက္ကိုုင္ဖုုန္းက သတင္းေပး။ အားရင္ ဘေလာ့ဂ္ေရး။ ဒါဟာ လူ
တကာလုုပ္ေနတဲ့ ေနစဥ္ဘ၀။ ရွည္ေနဖိုု႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။ လိုု၊ တိုု၊ တုုတ္၊
ရွင္း၊ ျမန္၊ ေကာင္း။ ဒါမွ နင့္ဟာကိုု လူဖတ္မယ္။ မဟုုတ္ရင္ေတာ့
ေရးမေနနဲ႔ ။

ပိုုက္ဆံမယူပဲ အႀကံေပးရရင္။ မိန္းမအတြင္းခံေဘာင္းဘီလိုု လွတ
ပတ၊ တိုုတိုုရွင္းရွင္းနဲ႔ အေရးႀကီးတာကိုု အုုပ္မိေအာင္ ေရးႏိုုင္ရင္
ေအာင္ျမင္မယ္ မွတ္။

မရွည္ဖိုု႔အေၾကာင္း ခပ္ရွည္ရွည္ေျပာလိုုက္တာ ေမာေတာင္ေမာ
သြားၿပီ။ ငါေရးသလိုု လိုုက္မေရးၾကနဲ႔ေနာ္။ လူအျမင္ကပ္လိမ့္မယ္။
ငါလည္း က်င့္ေနတုုန္း။ ဒါပဲေဟ့။

(ရုုပ္ပံု ၊ ဂူဂလ္)

11 comments:

သက္ေဝ said...

ေကာင္း...

(ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ လိုတိုရွင္း မန္႔သြားသည္)

ကလူသစ္ said...

ရွည္ရွည္ေရးမိတာ လာေတာင္းပန္သြားပါတယ္ :)

TZA said...

ႀကိဳက္ (တအား)

ကူးေလြ႕ said...

ထိမိပါ႕ဗ်ာ။

Anonymous said...

အုိင္ ကြ်ႏု္ပ္သည္ တုိရွည္ ဟူေသာ စာကုိ အစားအေသာက္အေျကာင္း ေရးသည္ ထင္မွတ္သျဖင့္ ဖတ္ရွဳမိလုိက္သည္။

မစားရလည္း ဖတ္ရသေပါ့ဟု ငတ္ျကီးက်စိတ္ထားျပီး သကာလ အဆုံးအစြန္ နိဂုံးအထိ၊ ထုိမွ တဆင့္ ဘေလာ့သုိ ့ ေရာက္လာသူတခ်ဳိ ့ ေရးသား လက္ေဆာ့သြားေလေသာ ေကာ္မန္ ့ (အင္းဂလိပ္လုိ comment) မ်ားတုိ ့ကုိပါ ဖတ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။

သုိ ့ပါေသာ္လည္း ဘေလာ္ဂါ ျပည္ပေရာက္ ေတာအုပ္ႏွင့္ မိုးေကာင္းကင္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးေပါင္း တင္ဆက္ၾကေသာ ဤဘေလာ့ျကီးရိွ ဤပုိ႔စ္သည္ အစားအေသာက္နွင့္ လုံး၀ လုံး၀ သက္ဆုိင္ျခင္း မရိွေျကာင္း မခ်င့္မရဲ ေတြ႔ရသည္။

မွန္တာေျပာ ခ်မ္းသာပါေစ၊ တကယ္ ခ်မ္းသာပါေစ၊ အစားအေသာက္အေျကာင္း မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း စိတ္ထဲတြင္ ဒီ ပုိ ့စ္ကုိ အလြန္တရာ နွစ္ျခိဳက္ျခင္း ခံစားခ်က္ ေပၚလာမိသည္။

ေရးသားခ်က္မ်ားကုိ ၁၀၂ ရာခုိင္နွဳန္း ေထာက္ခံသည္ ဟုပင္ ေျကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လုိက္လုိေသးသည္။

အကယ္၍သာ ျပည္တြင္း (ျမန္မာျပည္တြင္းကုိ ဆုိလုိသည္) ျပည္ပ (ျမန္ျပည္၏ ျပင္ပကုိ ဆုိလုိသည္) မွ ျမန္မာျပည္သား စာနယ္ဇင္းသမား ျကီးျကီးငယ္ငယ္တုိ ့ လုိရင္း တုိရွင္း သတင္းေရးနည္းကုိ က်င့္ျကံ အားထုတ္ အပတ္တကုတ္ ဆည္းပူး ေလ့လာျကမည္ ဆုိပါက စာဖတ္သူပရိသတ္တုိ ့အတြက္ လြန္စြာမွ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေပမည္ ဟု ခပ္တုိတုိ ေျပာလုိေပသည္။

ပုံ -
ရဲေဘာ္ျကီး ဇာနည္၀င္း

blueskyforest said...

မဆိုုးဘူး။ ဒီပိုု႔စ္ အစဥ္းငယ္ေအာင္ျမင္တယ္။ မွတ္ခ်က္ ေျခာက္ေစာင္ေတာင္ ရတယ္။

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

မုိက္တယ္။ ျပတ္တယ္။ :)))

ျမတ္ said...

ရုိက္ထ္ .. း)

White Dream said...

ဒီပို႔စ္ တကယ္ေကာင္း၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကို သတိရမိ၊ ထို႔ေင့္ န၀မေျမာကြန္မန္႔တ္ ေရး၏။

Anonymous said...

မိုက္တယ္..

Raymond.Kyaw Minn Naing said...

"တိုရွည္" ဆိုလို႕... စားစရာ လဲမပါဘူး။ :(