အခုတေလာ ၀မ္းသာဖို႔ေကာင္းတဲ့ကိစၥတခုကေတာ့ NGO လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး
အျငင္းအခုံလုပ္လာၾကတာပါပဲ။ လူထုစိန္၀င္းက ျမန္မာျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္တေစာင္
မွာ NGOနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့သူ႔အျမင္ကိုေရးသားပါတယ္။ ေအာင္သူၿငိမ္းက ျပည္ပကေန
လူထုစိန္၀င္းရဲ ႔NGO ေဆာင္းပါးကို ဘေလာ့ဂ္ကတဆင့္ တုံ႔ျပန္ပါတယ္။ဘေလာ့ဂါ
မင္းဒင္ကလည္း ဒီအေရးမွာသူ႔အျမင္ကိုထည့္ၿပီး ပါ၀င္ေဆြးေႏြးလာပါတယ္။ ယဥ္ယဥ္
ေက်းေက်းနဲ႔ျငင္းခံု၊ အျပဳသေဘာနဲ႔ေဆြးေႏြးလာၾကတာကိုျမင္ရလို႔ တကယ္ပဲ ပီတိျဖစ္
ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ ႔အစည္း အတြက္လိုလားအပ္တဲ့ျငင္းခံုမႈမ်ိဳးပါ။
၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ား။
NGO ကိစၥဟာ အျငင္းပြါးစရာပါ။ ကမၻာမွာလည္းဒီကိစၥကို အျငင္းပြါးေနၾကတုန္းပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အျငင္း၀င္ပြါးရမယ့္ကိစၥပါ။ အစိုးရမဟုတ္တဲ့လူထုအေျချပဳအဖြဲ ႔
အစည္း NGO လုပ္ငန္းေတြဟာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အရွိန္ရစျပဳလာ
ေနတဲ့ ျဖစ္ထြန္းမႈလမ္းေၾကာင္းတခုပါ။ ျပည္တြင္းျပည္ပက ျမန္မာေတြလည္းဒီ NGO
လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ကင္းကြာၿပီးမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဆက္စပ္ပါတ္သက္လာေနရပါၿပီ။
အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ကNGO ထြန္း ကားတဲ့ေခတ္လို႔ပဲေျပာရေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္
NGOအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျငင္းခံုတာဟာ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို လုပ္ေနတာပါပဲ။
ဘယ္ကိစၥမဆို ရႈေထာင့္အစံုက အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သံုးသတ္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီအျမင္
ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေဆြးေႏြးျငင္းခံုၾကဖို႔လိုပါတယ္။ အျမင္ မတူတာေတြရွိလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ သဘာ၀ကိုလည္းရင့္က်က္တဲ့အသိနဲ႔ လက္ခံထား
ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါမွလည္း အေၾကာင္းအရာတခုနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး ေက်ေက်လည္လည္
နားလည္လာႏိုင္မယ္။ သေဘာတူညီမႈေတြရလာႏိုင္မယ္။ သေဘာကြဲလြဲမႈေတြရွိလာ
ရင္လည္း ဘယ္အခ်က္မွာမတူၾကသလဲ၊ ဘာေၾကာင့္မတူရသလဲဆိုတာကို ရွင္းရွင္း
လင္းလင္းသိျမင္လာၾကမယ္။ ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ ႔အစည္းမွာ
အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနတဲ့ အေတြ ႔အႀကံဳေကာင္းေတြပါပဲ။
ဘယ္ကိစၥမဆို အေကာင္းခ်ည္းသက္သက္ (ဒါမွမဟုတ္) အဆိုးခ်ည္းသက္သက္
မရွိႏိုင္ပါဘူး။ NGOလုပ္ငန္းလည္း ဒီလိုပါပဲ။ NGOလုပ္ငန္းရဲ ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က
"မူ အရ" ေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ မူကို အေကာင္အထည္ေဖၚတဲ့ "လူ"က မေကာင္း
ရင္ လုပ္ငန္းနာမည္ပ်က္တတ္ပါတယ္။ NGOလုပ္ငန္းတခ်ိဳ ႔နာမည္ပ်က္တာ လူ
ေတြေၾကာင့္ပါ။ ျမင္ေန၊ၾကားေနရပါတယ္။ နာမည္ေကာင္းရတဲ့ NGO ေတြကိုလည္း
ၾကားေန၊ေတြ ႔ေနရတာပါပဲ။ ေကာင္းဖို႔အတြက္ သတိထားစရာေတြရွိသလို၊ မေကာင္း
တာမျဖစ္ရေအာင္လည္း သတိထားစရာေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြကိုသတိေပးေနၾကရ
မွာကေတာ့မီဒီယာ သမားေတြရဲ ႔တာ၀န္ပါပဲ။
အခုလည္း ဆရာလူထုစိန္၀င္း၊ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းနဲ႔ ကိုမင္းဒင္တို႔က သူတို႔ရဲ ႔အသိ
အျမင္ေတြနဲ႔ NGO လုပ္ငန္းေတြကို စည္းလြတ္ ၀ါးလြတ္မျဖစ္ရေအာင္ တာ၀န္သိ
သိနဲ႔ သတိေတြေပးေနၾကတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ညဏ္ပညာၿပိဳင္ၿပီး ရန္ျဖစ္ေနၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ စာဖတ္
သူေတြ၊ ေလ့လာသူေတြအေနနဲ႔လည္း ဘယ္သူကျဖင့္ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္လိုေဆာ္
လိုက္ၿပီေဟ့ဆိုတဲ့ ရန္ပြဲၾကည့္ခ်င္သူပံုစံနဲ႔ အားမေပးသင့္ပါဘူး။ ပိုေကာင္းတဲ့အေျခ
အေနတခုရလာေအာင္ ၀ိုင္းႀကိဳးစားေနတယ္လို႔ျမင္ၿပီး အားေပးၾကမယ္ဆိုရင္
၀မ္းသာစရာပါ။
တိုက္ဆိုင္တာကေတာ့ အခု NGO အျငင္းအခံုကိစၥျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္က
လည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ အျငင္းအခုံေတြလုိအပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္
ဘေလာ့ဂ္မွာေရးေနတာပါပဲ။ (ဖတ္မယ္ဆိုုရင္ ေအာက္မွာႏွစ္ပုုဒ္ေရးထားတာရွိပါ
တယ္။)
NGO အေၾကာင္းက အခုကတည္းက နာနာေလးျငင္းထားမွ ေတာ္ခါက်လိမ့္မယ္
လို႔ထင္ပါတယ္။ ေရွ ႔ေလွ်ာက္ NGO ယဥ္ေက်းမႈက ပိုၿပီးထြန္းကားလာမွာမို႔ပါ။
တိုးတက္လိုစိတ္နဲ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ျငင္းခံုၾကသူအားလံုး က်န္းမာရႊင္လန္းၾက
ပါေစဗ်ား။ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ တကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့ NGO ေတြလည္း
မ်ားမ်ားထြန္းကားလာပါေစဗ်ား။ ကိုယ္က်ိဳးဦးစားေပး NGOေတြကို ေထာက္ျပ
ေ၀ဖန္ၾကမယ့္ မီဒီယာသမားေတြလည္း မ်ားမ်ားေပၚေပါက္လာပါေစဗ်ား။
(ရုပ္ပံု ၊ ဂူဂလ္)
2 comments:
သံုးသပ္တင္ျပထားတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေရးခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ေရးဖို႔ အခ်ိန္မရလို႔ သူမ်ားသံုးသပ္တာကိုပဲ လိုက္ဖတ္ေနပါတယ္။ ကိုမင္းဒင္လည္း ေရးထားတယ္ဆိုတာ အခုမွ သိရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သြားရွာဖတ္လိုက္ဦးမယ္။
တိုင္းျပည္တခု ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာတဲ့အခါ ေမာ္ေတာ္ကား (တနည္းမီးခိုး) မ်ားလာတယ္။ ပလပ္စတစ္မ်ား လာတယ္။ အဲန္ဂ်ီအိုမ်ားလာတယ္လို႔လည္း ဆိုရိုးစကား ရွိေသးသဗ်။ လာအားေပးသြားပါတယ္။
Post a Comment