Monday, October 31, 2011

ဘာလိုုလိုုနဲ႔

ဘာလိုုလိုုနဲ႔ သတင္းကၽြတ္ခဲ့ၿပီ။ ေအးမယ့္ေဆာင္းလည္း ေရာက္လာၿပီ။
ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ခ်စ္တယ္လိုု႔ေျပာၿပီး သူ႕ကိုုထားခဲ့တာ ရာသီႏွစ္ဆယ္ရွိခဲ့ၿပီ။
ခ်စ္ပါတယ္ဆိုုၿပီး ငါ့ကိုုထားခဲ့တာလည္း ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္
ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ တရုုတ္ေရကာတာေတြ ျမန္မာျမစ္ေတြမွာ မ်ား
လာၿပီ။ ဧရာ၀တီထႂကြမႈလည္း ဘာလိုုလိုုနဲ႔ တန္းလန္းႀကီးရပ္ေနၿပီ။ ငဒိုု႕
ရဲ႕ ေကာက္ရိုုးမီးေတြလည္း ေတာက္ၿပီး ၿငိမ္းျပန္ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ခြပ္ေဒါင္း
နဲ႔ ၾကယ္အလံလည္း ေနျပည္ေတာ္မွာ လႊင့္ေတာ့မည္။

ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ဆံပင္တခ်ိဳ႕ ျဖဴလာၿပီ။ မဂၤလာလက္စြပ္လည္း ေဟာင္းလာၿပီ။
ဟန္ေဆာင္တာလည္း ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ကၽြမ္းလာၿပီ။ လိမ္ေျပာတာကိုု အမွန္လိုု႔
ယံုုလာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ အရာရွိကိုု ဖါးတတ္ၿပီ။ အေႂကြးရေအာင္ ခ်ဴတတ္ၿပီ။
ဘုုရားသခင္ကိုုလည္း အရက္ညာတိုုက္တတ္လာၿပီ။ ဘာလိုုလုုိနဲ႔ ဘူဘူခ်င္း
တစ္လုုပ္။ ဘူးဆိုုၿပီး ဖရံုုသီးတတ္ၿပီ။

အမ်ားပိုုင္ပစၥည္းကိုုလည္း ဂုုဏ္သိကၡာရွိရွိ ခိုုး၀ွက္တတ္လာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔
မင္းကိုုႏိုုင္တိုု႔လည္း ေထာင္သက္ရွည္လွၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးလည္း
အေညာင္းမိလာၿပီ။ ဆရာေတာ္ဘုုရားလည္း ေဟာရင္းနဲ႔ ပ်ံေတာ္မူသြားၿပီ။
ဘာလိုုလိုုနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းေဆာ္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္လာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ က်ေနာ္
က သတင္းသမားပါလိုု႔ အရွက္မရွိ ေျပာတတ္ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္
ကိုု ဦးခိုုက္ၾကေလၿပီ။

ဘာလုုိလိုုနဲ႔ သူခိုုးေျပးမွ ထိုုးကြင္းထတတ္ၿပီ။ က်ိန္ဆဲျခင္းအတတ္ တဖက္
ကမ္းခပ္ခဲ့ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ သူမလာတာ သံုုးေလးငါးရက္ ၾကာေလၿပီ။ ဂ်ပန္
စကားေတြ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ေမ့ကုုန္ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ တရုုတ္စကားေတြ တတ္လာ
ၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ အင္တာနက္မွာ စိမ္တာ ခ်က္တာေတြမ်ားလာၿပီ။ အြန္လိုုင္း
ဘ၀ထူေထာင္ေရးမွာ တကယ္မခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ရာနဲ႔ခ်ီရွိ
လာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ဟိုုေကာင့္သမီးလည္း အပ်ိဳျဖစ္လာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ နာဂစ္
နဲ႕ဒီပဲရင္းေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္လာၿပီ။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ အာဏာရွင္ေအာက္
ေနသားက်လာၿပီ။ ငါ့ေလွငါထိုုးလိုု႔ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ပဲခူးေတာင္ေရာက္ခဲ့ၿပီ။

ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ဒီမွာပဲ ရပ္လိုုက္ေတာ့မယ္။ ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ဘာကိုုမွ မယံုုၾကပါနဲ႔။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

1 comment:

Hmoo said...

ဘာလိုလိုနဲ႕ လစ္ဖို႕ ေတာင္အေတာ္နီးလာၾကျပီ :)