မိုးေကာင္းကင္ခရီးတေထာက္

ကိုရီးယားက ပူခၽြန္းဆိုတဲ့ ကမ္းေျခၿမိဳ ႔ကို ေလယာဥ္ဆိုက္ေတာ့ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၾကာသာပေတးေန႔ ညေနေလးနာရီ။ ဗာဂ်ီးနီးယားကထြက္လာတာက အဂၤါေန႔မနက္ပိုင္း။ ဗုဒၶဟူးေန႔က လမ္းမွာက်ေပ်ာက္ သြားခဲ့ၿပီ။ ပူခၽြန္းေလဆိပ္မွာ ေလးနာရီေလာက္နားၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ကိုခရီးဆက္ရမယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အဓိကအက်ဆံုးက ေျပာင္းစီးမယ့္ေလယာဥ္ေသခ်ာေအာင္ၾကည့္ဖို႔၊ ေမးဖို႔ပဲ။ ဒါၿပီးမွ သမၼတဘယ္သူျဖစ္လဲဆိုတာအေရးႀကီးတာ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့သိခ်င္လွၿပီ။

ႏိုင္ၿပီ

ေလယာဥ္အေျခအေနပံုမွန္ပဲ။ အနီးတ၀ိုက္မွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားမေတြ႔ရ။ လမ္းမွာေတြ ႔ခဲ့တဲ့ အင္တာနက္ ေကာ္နာကိုသြားဦးမွ။ အင္တာနက္အလကားတဲ့ဗ်။ ဆိုဖါခံုအေကာင္းစားေတြနဲ႔ ကြန္ျပဴတာမ်ားက လည္းေကာင္းပါေပ့။ အေမရိကန္က ဒါေတြကိုအတုယူသင့္ၿပီ။ စကားႀကံဳလို႔။ ေလဆိပ္မွာခရီးသည္ ေတြအတြက္အသံုးျပဳတဲ့လက္တြန္းလွည္း။ အေမရီကားမွာ အလကားမရဘူးဗ်။ တျခားႏိုင္ငံက ေလ ဆိပ္ေတြမွာ အလကားသံုးခြင့္ရွိသပ။ အင္တာနက္လည္းဖြင့္ေရာေတြ ႔ပါၿပီဗ်ား။ အိုဘားမားႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း။ သတင္းသာဖတ္ေနရတာ ယံုတ၀က္မယံုတ၀က္။ ႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳၿပီးတြက္လို႔ ရေနေပမယ့္လည္း ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား။ ခပ္ရႈပ္ရႈပ္။ ပံုမွန္သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ အိုဘားမားကိုေထာက္ခံသူတိုင္း ဒီလိုပဲ မယံုတ၀က္၊ ယံုတ၀က္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
အေၾကာင္းကေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ လူျဖဴသမၼတပဲေတာက္ေလွ်ာက္ႀကီးစိုးလာတဲ့ အစဥ္အလာ။ အရင္ေရြးေကာက္ပြဲတခ်ိဳ ႔မွာ မဲျပႆနာတက္လို႔လြဲခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့အစဥ္အလာ။ ဥပမာ ဘုရွ္၊ အလ္ဂိုး ျပႆနာ။ အစဥ္အလာေတြကို တကယ္ပဲေျပာင္းလဲေတာ့မွာလားဆိုတဲ့ကိစၥ။ လူမည္းသမၼတ ကိုတ ကယ္ပဲလက္ခံေတာ့မွာလားဆိုတဲ့ကိစၥ။ အေဖမူဆလင္၊ အုိဘားမားရဲ ႔ နာမည္မွာ ဟူစိန္ပါေနတဲ့ ကိစၥ။ သမၼတကေတာ္လုပ္မယ့္သူကလည္း အမည္းအမ်ိဳးသမီး။ ဒုသမၼတလုပ္မယ့္သူက ကက္သလစ္ခရစ္ ယန္။ ဒါေတြကိုအလြယ္တကူေက်ာ္လႊားႏိုင္ၾကမလား။ အခုေတာ့ေသခ်ာသြားၿပီ။ အေျပာင္းအလဲ ေတာ့စျဖစ္ၿပီ။ အေမရီကန္ရဲ ႔သမိုင္း၀င္ေျခလွမ္း သစ္စၿပီ။ တကမၻာလံုးအံ့ၾသရၿပီ။ အိုဘားမားရဲ ႔ ေအာင္ပြဲ၀င္မိန္႔ခြန္းတပိုင္းတစထဲမွာ မတူကြဲျပားတာေတြၾကားမွာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ေနၾကမယ့္အေမ ရီကန္ဆိုတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ေႏွာင္းပိုင္းအသံကျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပိုက္ဆံမေပးရတဲ့အတူ တူ အေကာင္းကိုသာေမွ်ာ္လင့္ၾကပါစို႔။ ေဂါ့ဒ္ဘလက္စ္ အေမရီကားေပါ့။

ေလဆိပ္ေၾကာ္ညာ

ကိုရီးယားအေၾကာင္းဆက္ပါဦးမယ္။ အင္ခၽြန္းေလဆိပ္က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ သန္႔ရွင္းတယ္။ ခရီးသည္ေတြအတြက္ ရႈပ္ေထြးမႈ၊နားလည္ရခက္မႈေတြမရွိဘူး။ ၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းတယ္။ ထူးျခား တာက ကမၻာေက်ာ္ဖက္ရွင္ပစၥည္းဆိုင္ေတြသိသိသာသာမ်ားတာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္အမ်ိဳးသမီးအသံုး အေဆာင္အလွအပပစၥည္းဆိုင္ေတြပါ။ ေလဆိပ္မွာအနားယူခန္း၊ အႏွိပ္ခန္း၊ေရခ်ိဳးခန္းေတြအျပင္ ကိုရီး ယားရိုးရာယဥ္ေက်းမႈကိုပါ ျမည္းစမ္းလိုသူမ်ားအတြက္ေနရာေတြလည္းရွိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ ႔စာကိုဘယ္ လိုေရးသလဲ။ ဘယ္လိုကခုန္သလဲ။ ရိုးရာပန္းခ်ီဘယ္လိုဆြဲသလဲေပါ့။ သူတို႔ရဲ ႔တိုင္းရင္းေဆးကလည္း အစြမ္းထက္ပံုရပါတယ္။ ရိုးရာေဆးဆိုင္ေတြကိုလည္းသီးသန္႔ဖြင့္ထားၾကၿပီး အားလံုးလိုလိုမွာ၀ယ္သူ ေတြနဲ႔စည္ကားေနပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ေတြေတာ့ ထင္ထားသေလာက္မမ်ားတာကိုသတိထား မိပါတယ္။ ရွိတဲ့ဆိုင္ကလည္း ဂ်ပန္ပစၥည္းအမ်ားစုပါ။ ဂ်ပန္ဆိုလို႔ ေလဆိပ္ထဲမွာ ဂ်ပန္လူငယ္ေတြအ ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဂ်ပန္နဲ႔ကိုရီးယားက ကပ္ေနတာမို႔ခရီးစရိတ္ သက္သာတာက တေၾကာင္း၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံယဥ္ေက်းမႈ ခ်င္းကလည္း အခုကာလမွာအရင္ကထက္ပိုၿပီးကူး လူးဆက္ဆံမႈေတြပိုရွိလာတာကတေၾကာင္း အ၀င္အထြက္မ်ားၾကတာပါ။ ကိုရီးယားရုပ္ရွင္နဲ႔ရုပ္သံ ဇတ္လမ္းတြဲေတြဟာ ရုပ္ရွင္ပညာအရွိန္အ၀ါႀကီးတဲ့ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကိုပါေကာင္းေကာင္းထိုးေဖါက္ထားႏိုင္ ပါတယ္။ ဂ်ပန္ပ်ိဳေမတို႔အသည္းေက်ာ္ ကိုရီးယားမင္းသားေလးမ်ားရိွၾကသလိုပဲ ဂ်ပန္သီခ်င္းနဲ႔ဂ်ပန္လူ ငယ္ေတြရဲ ႔အေနအထိုင္နဲ႔အာရံုခံစားမႈေတြအတိုင္း လိုက္လံက်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကတဲ့ ကိုရီးယားလူငယ္ ေတြကလည္းအခိုင္အမာရွိၾကပါတယ္။ အခမဲ့အင္တာနက္ေကာ္နာမ်ားအေၾကာင္းေတာ့ေရွ ႔မွာေျပာခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။
စကားမစပ္ ပထမပိုင္းေရးတုန္းက ကိုလိုနီေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းစကားေျပအေရးအသားဆန္ဆန္ေရးခဲ့ၿပီး အခုတပိုင္းမွာ ဘာေၾကာင့္စကား ေျပာပံုစံနဲ႔ေရးရသတုန္းလို႔ေမးလာရင္ေတာ့ အေၾကာင္းထူးမရွိပါ ေၾကာင္း၊ ဖတ္ရသူေရာေရးသူပါအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္လုပ္တာျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ မၾကာခင္ ၿပီးပါေတာ့မယ္။ ဆက္လက္သီးခံအားေပးေတာ္မူၾကပါကုန္။

ညေကာင္းကင္ကိုရီးယား

ဒီလိုနဲ႔။ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္နီးလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုရီးယားမွထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္သို႔ေပါ့။ ဒီတခါေလ ယာဥ္ခရီးကတိုပါတယ္။ ငါးနာရီသာသာစီးရမွာပါ။ ေလယာဥ္လည္းေသးပါတယ္။ ဒီမွာလည္းကံ ေကာင္းတာက နံေဘးခံုမွာလူမပါတာပါပဲ။ ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔ရွိသေပါ့။ ကံဆိုးတာကေတာ့ ေလ ယာဥ္ထဲမွာ ကိုရီးယားမုန္ညွင္းခ်ဥ္န႔ံထြက္ေနတာပါပဲ။ ကိုရီးယားမ်ားကေတာ့ ဒီအန႔ံရွိတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ၾကပံုမရ။ အနံ႔ရရင္လည္း ေမႊးတယ္လို႔ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငါးပိေၾကာ္န႔ံကိုေမႊးတယ္ လို႔ထင္သလိုေနမွာေပါ့။ ေလယာဥ္စထြက္ေတာ့ ညရွစ္နာရီထိုးပါၿပီ။ ျပဳတင္းေပါက္ကေငးၾကည့္ေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့တိုင္းျပည္မွန္းသိရျမင္ရပါၿပီဗ်ား။ လွ်ပ္စစ္မီးေတြမ်ား တၿမိဳ ႔လံုးတနယ္လံုး လင္းလို႔ထိန္လို႔၊ ၿပိဳးလို႔ျပက္လို႔။ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးေတြကလည္း ျဖဴးလို႔လင္းလို႔။ ေဘ့စ္ေဘာကစားကြင္းစိမ္းစိမ္း ေတြမွာလည္း လင္းလို႔လက္လို႔။ မုဒိတာမ်ားပြါးမိပါရဲ ႔။ သူတို႔လည္း စစ္အာဏာရွင္ႏိုင္ငံဘ၀ကေျပာင္း လဲလာသူေတြ။ ဂ်ပန္ေတြရဲ ႔ကိုလိုနီအလုပ္ခံခဲ့ရသူေတြ။ လူမ်ိဳးတူ ခ်င္းေတာင္နဲ႔ေျမာက္ခြဲခြါေနၾကရသူ ေတြ။ ကိုယ္ခ်င္းလည္းစာမိပါရဲ ႔။ ေအာင္ျမင္ပါေစ၊ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကိုရီးယားခင္ဗ်ား။

ေတာ္ၿပီ

ဒီလိုနဲ႔ထိုင္းကိုေရာက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ ႔အျမင့္စာ သို႔မဟုတ္ ေ၀ဟင္ေပၚတြင္တင္ေသာကဗ်ည္း သို႔မဟုတ္ ေတာင္ေတာင္အီအီခရီးသြားစာစုအေပၚ ခင္မင္မႈမ်ားနဲ႔ ထင္ျမင္ခ်က္ေလးမ်ားေပးသနားေတာ္မူၾကပါဦး ဘေလာ့ဂါေရာင္းရင္းအေပါင္း မဟာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔။ က်န္းမာၾကပါေစ။

(ရုပ္ပံုကို ဂူဂလ္က ရွာယူပါတယ္)