ကုုန္တင္သေဘၤာ

ဘုုရားသခင္နဲ႕အေပါင္းအပါတသိုက္က ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာပိုုးမႊားေရာင္စံုုေတြနဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပလည္ႏိုုင္မယ့္ လွပေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ျပႆနာေတြကိုု အေသအခ်ာ
ထုုတ္ပိုုးၿပီး ကမၻာကိုုပတ္မယ့္ ကုုန္တင္သေဘၤာႀကီးတစီးနဲ႔ထည့္ေပးလိုုက္လိုု႔ ကိုုး
ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႕ မိုုးလင္းလုုလုုအခ်ိန္မွာ ခဲသားေရာင္တိမ္တိုုက္ေတြနဲ႔ အၿမဲလိုုလိုု
မႈန္မႈိင္းေနတတ္တဲ့ ကမၻာ့အေနာက္ဘက္ျခမ္း ကမ္းေျခၿမိဳ႕တခုုအနားကိုု ကုုန္တင္
သေဘၤာတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆိုုက္ကပ္လာခဲ့တယ္ ။

အဲဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ဆိပ္ကမ္းမွာ အမဲသားႀကိဳက္တဲ့ဇင္ေယာ္ေတြ၊ ေရခ်ိဳးပ်င္းတဲ့ ဖ်ံညိဳညိဳေတြ၊
ပင္လယ္ဓါးျပအလံလႊင့္ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာငယ္ေတြ၊ သံေခ်းတက္ေနတဲ့တည္းခိုုခန္း
ေတြ၊ မႈိေစာ္နံေနတဲ့ ပန္းခ်ီအေရာင္းျပခန္းေတြ၊ ပိတ္ထားတဲ့ စြတ္ျပဳတ္ဆိုုင္ေတြနဲ႕
မအိပ္ရေသးတဲ့ အေ၀းေျပးကားသမားေတြ၊ အိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေတြ၊ တရြာမေျပာင္းသူေကာင္းမျဖစ္ေတြနဲ႕ ေသခ်င္တဲ့က်ား ေတာေျပာင္းေတြဟာ ဘုုရား
သခင္ရဲ႕ကုုန္တင္သေဘၤာေရာက္လာတာကိုု လံုုး၀ သတိမထားမိၾကဘူး ။

အဲဒီေန႕ဟာ ၾကာသပေတးေန႕ျဖစ္တယ္ ။

မႈန္မႈိင္းတဲ့ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၾကာသပေတးေန႔မနက္ခင္းဟာ ထူးထူးျခားျခား မိုုးလင္းကတည္းက
ေနသာေနလိုု႕ ၿမိဳ႕ရဲ႕သတင္းစာေတြက သာယာလွပတဲ့သူတိုု႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ မနက္ခင္းအေၾကာင္း
အခ်ပ္ပိုုေတြ အလကားျဖန္႔ခ်ိေနၾကသလိုု ရုုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းေတြမွာလည္း ဒီ
အေၾကာင္းကိုုပဲ မနားတမ္းထုုတ္လႊင့္ျပသေနၾကာတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြက
ထူးျခားလွပတဲ့သူတိုု႔ၿမိဳ႕ရဲ႕မနက္ခင္းကိုု တအံ့တၾသနဲ႔ေငးေမာရင္း ေပ်ာ္ရႊင္သာယာ
ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕ရဲ႕ကမ္းနားဘက္ဆီက ကုုန္တင္သေဘၤာရဲ႕ဥၾသသံဆြဲလိုုက္တဲ့
အသံကိုု ဘယ္သူမွ သတိမထားမိလိုုက္ၾကဘူး ။

ဒီၿမိဳ႕ဟာ ကမၻာ့ကုုန္သြယ္ေရးၿမိဳ႕ျဖစ္တယ္ ။

ၾကာသပေတးေန႕ညေနခင္းမွာပဲ ဘုုရားသခင္ရဲ႕ ကုုန္ပစၥည္းေတြအားလံုး သေဘၤာ
ေပၚကေနတဆင့္ ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ကုုန္ပစၥည္းသိုုေလွာင္ရံုုေတြထဲကိုု စံနစ္တက်
ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး တပတ္အတြင္းမွာပဲ ဘုုရားသခင္ရဲ႕ကုုန္ပစၥည္းေတြ ကမၻာအႏွံ႕
ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ၾကတယ္ ။

ေနာက္တပတ္ ၾကာသပေတးေန႔မနက္ခင္းမွာ ဘုုရားသခင္ရဲ႕ ကုုန္တင္သေဘၤာ
ၿမိဳ႕ရဲ႕ဆိပ္ကမ္းကေန ထြက္ခြါသြားခဲ့ၿပီး သေဘၤာေပၚမွာ ကုုန္သတၱာေတြအျပည့္
ျပန္ပါသြားခဲ့သလိုု သေဘၤာထြက္ခြါစဥ္က ဆြဲလိုုက္တဲ့ဥၾသသံကိုုလည္း ဘယ္သူမွ
သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး ။

မႈန္မႈိင္းတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ တခါတခါ ေနသာတာကလြဲလိုု႔ ဘာမွ အေျပာင္းအလဲျဖစ္
မလာခဲ့ေပမဲ့ မၾကာခင္လပိုုင္းအတြင္းမွာေတာ့ ဘုုရားသခင္နဲ႕အေပါင္းအပါတသိုုက္
အနိစၥသေဘာနဲ႕ ကိစၥေခ်ာသြားၾကတဲ့အေၾကာင္း သတင္းစာေတြရဲ႕နာေရးစာမ်က္ႏွာ
ေတြမွာပါလာတယ္ ။

လူအမ်ားစုုကေတာ့ ဒီသတင္းကိုု သတိမထားမိၾကပါဘူး ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

တရုုတ္ဓါတ္

မနက္ဆိုု တရုုတ္တန္းကိုု လမ္းေလွ်ာက္ ။ ဆံျပဳတ္ေသာက္ ။ ဆံျပဳတ္ထဲကိုု အီၾကာ
ေကြးထည့္ ။ျငဳပ္ေကာင္းထည့္ ။ ေဆးဘဲဥထည့္ ။ ေျမပဲနဲ႔ ၾကက္သြန္မိတ္ထည့္ ။
ဆံျပဳတ္ဆိုုင္က ဖြင့္ထားတဲ့ တရုုတ္သီခ်င္းကိုု နားေထာင္။ တရုုတ္မႀကီးလာခ်တဲ့
ေရေႏြးၾကမ္းကိုု ေသာက္။  ေဟာင္ေကာင္လက္ဘက္ရည္အခ်ိဳကိုု ေသာက္ ။ ဆိုုင္
ထဲက ကြမ္တံုုးတရုုတ္ေတြေျပာတဲ့ ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ စကားေတြကိုု နားေထာင္။
တရုုတ္မႀကီးကိုု ပိုုက္ဆံေပးရင္း ၿပံဳးျပ ။ ဆံျပဳတ္ဆိုုင္ကအထြက္ ပလက္ေဖါင္းေပၚ
တရုုတ္ႀကီးေတြေသာက္တဲ့ ေဆးလိပ္ေငြ႕ကိုုရွဴ ။ ဟိုုေငး ဒီေငး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္။

ဆာမူရိုုင္းေက ညွပ္ထားတဲ့ တရုုတ္မ။ လမ္းမတန္းရဲ႕ အထဲမွာ ဒီဗီဒီဆိုုင္ဖြင့္ထားတယ္။
ရုုပ္ဆိုုးတယ္ဆိုုေပမဲ့ သူ႕ဆံပင္ပံုုနဲ႕၀တ္ပံုုစားပံုုေၾကာင့္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္ ။ ဆာမူရိုုင္း
တရုုတ္မဆိုုင္မွာ ဒီဗီဒီေတြ ေစ်းေပါတယ္။ ကိုုရီးယား ဇတ္လမ္းတြဲေတြ ။ တရုုတ္ဇတ္
လမ္းတြဲေတြ ။ ေဟာင္ေကာင္ ရုုပ္ရွင္ေတြ ။ အျပာကားေတြ။ ဂ်ပန္ကားေတြ စံုုတယ္
ေနာက္ဆံုုးေပၚ ရာဇ၀င္သိုုင္းကား အဂၤလိပ္စာတမ္းထိုုးနဲ႔  ေလးေခြ၀ယ္ခဲ့တယ္ ။

လမ္းေပၚမွာ တရုုတ္အဖိုုးအိုုေပါက္စ ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းတပ္တေယာကိုု ေပါင္ေပၚေထာင္ၿပီး
ထိုုးေနတယ္။ လက္သံကေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့ပဲ ။ တရုုတ္ႀကီးထိုုးေနတဲ့သီခ်င္းက ခရစၥမတ္
သီခ်င္း ။ သူ႕ေရွ႕က ခြက္ထဲမွာ မနက္ေစာေစာေပမဲ့ ငါးေဒၚလာေက်ာ္ေနၿပီ ။ အခါကာလ
သမယက ခရစၥမတ္အခ်ိန္ေပတကား ။ ျမန္မာျပည္သႀကၤန္ကိုု သတိရမိ ။ သႀကၤန္မတိုုင္
ခင္ တလေလာက္ကတည္းက သႀကၤန္သီခ်င္းေတြ ၾကားေနရတတ္တာကိုုး ။

အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ငါႀကိဳက္တဲ့ ေကာ္ဖီဆိုုင္ကိုု ၀င္ထိုုင္ ။ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း အင္တာ
နက္ထဲ၀င္ ။ ဟိုုၾကည့္ ဒီၾကည့္လုုပ္ ။ ကမၻာႀကီးဘာျဖစ္ေနသလဲ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း
ေလ့လာ။ ေကာ္ဖီဆိုုင္မွာလည္း ခရစၥမတ္သီခ်င္း ။ ဒီဆိုုင္မွာ လိင္တူစံုုတြဲေတြနဲ႔ေခြးမ်ိဳးစံုု
အထုုိင္မ်ားတယ္ ။ ဘလူးစ္သီခ်င္းႀကိဳက္သူေတြလည္း ထိုုင္တတ္တယ္။

အိမ္ေရာက္တဲ့အခါ တရုုတ္သိုုင္းကားေတြ တကားၿပီး တကားထိုုင္ၾကည့္ ။ ဗိုုက္ဆာရင္
ထစားလိုုက္ ။ ငိုုက္လာရင္ အိပ္လိုုက္ ။ အေပါ့သြားလိုုက္ ။ အေလးသြားလိုုက္ ။ သိုုင္း
ကားကိုု ရပ္လိုုက္ ။ ၾကည့္လိုုက္ ။ သိုုင္းသမားေတြကလည္း ခ်လိုုက္ ။ ရပ္လိုုက္ ။ ေသ
လိုုက္ ။ေအာ္လိုုက္ ။ ငိုုလိုုက္ ။ ရယ္လိုုက္ ။ ျမွားပစ္တဲ့သူ။ လွံထိုုးတဲ့သူ။ လက္သီးအား ကိုုး ေရွာင္လင္သမား။ ေလပ်ံ ဒါးမယ္။ လက္နက္ပုုန္း ဂၽြမ္းသမား။ ေျခကန္ကြန္ဖူးသမား။ အတြင္းအားသမား။ အေၾကာပိတ္မမ။ ၀ါးေတာေတြထဲမွာ ေျပးလႊားတိုုက္ခိုုက္။ ေတာႀကိဳ
ေတာင္ၾကားမွာ ခုုတ္လိုုက္ ထစ္လိုုက္။ နန္းေတာ္ထဲမွာ ခုုန္ပ်ံထိုုးႀကိတ္ ။ လက္သီးစာမိသူ
မ်ား ပါးစပ္ထဲက ေသြးထြက္ ။ ထိုုးခုုတ္ေျပးလႊားခုုန္ပ်ံသံ တေသာေသာညံ ။

ဒီဗီဒီေလးခ်ပ္မွာ ဇတ္လိုုက္မင္းသား သံုုးဦးေသ။ ဇတ္လိုုက္မင္းသမီး ႏွစ္ဦးေသ။ တဦး
ဒဏ္ရာရ။ ဇတ္လိုုက္တဦး လက္တဘက္ျပတ္။ အရပ္သူအရပ္သားေတြ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီေသ
ဆံုုး။ တရုုတ္ျပည္ႀကီး ေနရာအႏွံ႔ မီးဟုုန္းဟုုန္းေလာင္။ ညေနစာ မစားခင္ ၀ိုုင္ေကာင္း
ေကာင္းတလံုုး ထြက္၀ယ္။ ၀ိုုင္ေရာင္းတဲ့ တရုုတ္မကိုု ၿပံဳးျပ။ ဒီကေန႔ရာသီဥတုုအေၾကာင္း
ေျပာ။ ဆိုုင္မွာဖြင့္ထားတဲ့ ခရစၥမတ္သီခ်င္းကိုု လိုုက္ဆိုုရင္း အိမ္ေပၚတက္ ။ မနက္ျဖန္မနက္
ဆံျပဳတ္ထြက္ေသာက္ဖိုု႔။ ဆာမူရိုုင္းတရုုတ္မနဲ႕႕ေတြ႕ဖိုု႔။ တရုုတ္သိုုင္းကား ထပ္ရွာၿပီးၾကည့္ဖိုု႕
စိတ္ကူးရင္း ၀ိုုင္ကိုု တစိမ့္စိမ့္ေသာက္ ။ ဒီည အိပ္ေကာင္းဦးမယ္ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

မသိတဲ့သီခ်င္း

အေျပာင္းအလဲေတြကိုု ဖန္တီးခဲ့သူ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊ ဘယ္မွာလဲ ။ ဘာေတြ
လုုပ္ေနလဲ ။ NLD က ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ရင္ ဘာလုုပ္ရမွာလဲ ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ
အိုုႀကီးအိုုမနဲ႕  ေတာခိုုရမလား ။ ယူဂ်ီလုုပ္မွာလား ။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ အူေၾကာင္
က်ား လုုပ္မွာလား ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္က ဘာလဲ ။ အာဏာသိမ္းဖိုု႔
ေစာင့္ၾကည့္ေနတာလား ။ ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးမွာ ဆရာႀကီးဆက္လုုပ္ေနမွာလား ။

ဂိမ္းအသစ္ကိုု ပေလယာအေဟာင္းေတြကစားေတာ့ ပြဲက ၾကည့္ေကာင္းမွာလား ။
ဂိမ္းကိုု အသားက်ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေစာင့္ရမွာလဲ ။ ကစားေနရင္း
ထသတ္ၾကဦးမွာလား။ ျပည္သူေတြက ဂိမ္းအသစ္မွာ ဘယ္လိုု၀င္ပါရမွာလဲ ။
လူထုုကေရာ ဂိမ္းအသစ္ကိုု အလြယ္တကူ ကစားတတ္မွာလား ။

ေဘးေျပာ၊ အေ၀းေျပာဆရာသမားမ်ားကေရာ အလုုပ္ျဖစ္ေအာင္ ဆရာလုုပ္တတ္
ၾကၿပီလား ။ လူထုုအားကိုု တကယ္ပဲ ယံုုၾကည္သလား ။ လူထုုအားနဲ႕  အာဏာရွင္
ျဖဳတ္ခ်ေရးလမ္းစဥ္ လက္ေတြ႕မွာ ေဆးတိုုးရဲ႕လား ။ ဘယ္သူေတြ ဘာျဖစ္ကုုန္သလဲ။
ဘယ္သူေတြ ေထာလိုု႔ ဘယ္သူေတြ ေမ်ာကုုန္သလဲ။

အေနာက္အုုပ္စုု၊ တရုုတ္၊ အာစီယံ၊ အိႏိၵယ ျမန္မာေျမေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ
ေျခရႈပ္ၾကမလဲ ။ ေဒၚစုုရဲ႕  ေဆးႀကိမ္လံုုးက ဘယ္ေလာက္စြမ္းသလဲ ။ ႏိုုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေတြ အကုုန္လြတ္ရင္ ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးက ဘယ္ေလာက္ ေျပာင္းလာ
မလဲ ။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ လက္၀ဲယိမ္းေတြရဲ႕ေခတ္က ရွိေသးလား ။ ျမန္မာ့တပ္မ
ေတာ္က ေဒၚစုုကိုု အေလးျပဳေတာ့မွာလား ။ ေဒၚစုုေခတ္ အျဖစ္ခံမွာလား ။

ျပည္တြင္းစစ္က ဒီေခတ္မွာ တကယ္ရပ္မွာလား ။ ဒီမိုုကေရစီကိုု စည္းကမ္းရွိ
ေအာင္ ဘယ္သူက သြန္သင္ဆံုုးမမွာလဲ ။ တိုုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္ေတာ့ ခြဲ
ထြက္ခြင့္ ထပ္ေတာင္းၾကမလဲ ။ ဟိုုး ေရွးေရွးကအတိုုင္း မြန္ႏိုုင္ငံေတာ္၊ ရခိုုင္
ႏိုုင္ငံေတာ္အိပ္မက္ေတြ အေျခအေန ဘယ္လိုုရွိသလဲ ။ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ
ေတြ၊ လူ႕အခြင့္အေရးသမားေတြ၊ ခြပ္ေဒါင္းေတြ၊ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေတြ ဘယ္လိုုအေရာင္
ေျပာင္းမလဲ။ အရင္အတိုုင္းပဲ အလံမလွဲပဲလား။ ေသသည္အထိ ဆက္တိုုက္ၾက
မလား။

ျပည္ပေရာက္မ်ား ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ ။ အမ်ိဳးသားက တကယ္ပဲ ျပန္လည္ ရင္ၾကား
ေစ့မွာလား ။ အေလွ်ာ့ အတင္း ။ အျငင္း အခုုံ ။ ဒီမိုုကေရစီႏိုုင္ငံေရးပံုုစံ တကယ္
ေပၚလာေတာ့မွာလား ။ အဆိုုးဆံုုး ျဖစ္မွာက ဘာလဲ ။ အေျခအေနေတြက အဆိုုး
ဆံုုးထိ ေရာက္ႏိုုင္သလား ။ ေျဖးေျဖး ေအးေအး အေျပာင္းအလဲလား။ ၀ုုန္း၀ုုန္းဒိုုင္း
ဒိုုင္း အေျပာင္းအလဲလား ။ အီလည္လည္ အေျပာင္းအလဲလား ။ မအီမလည္
အေျပာင္းအလဲလား ။

မသိတာေတြ သိပ္မ်ားတယ္ ။ ဘယ္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ သိေနၾကသလဲ ။
ေဗဒင္မေမးနဲ႕ ဆန္ကုုန္မယ္ ။ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မသိဘူး ။ သိတယ္လိုု႕ေျပာေနတဲ့
သူလည္း မသိဘူး ။ ဘုုရားသခင္လည္း မသိဘူး ။ မသိခ်င္းတရားဟာ ေလာကကိုု
ႀကီးစိုုးတယ္ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

ရမ္းေရး မွန္းေရး ႏိုုင္ငံေရး

တကယ္ေတာ့ အကုုန္လံုုး မွန္းတုုတ္ေနၾကတာ။ ဘယ္ဟာက ဘာမွန္း သိ
လွတာ မဟုုတ္ဘူး။ ဟုုတ္ႏိုုးႏိုုးနဲ႔ ေသြးတိုုးစမ္းၿပီး ႀကိဳးတန္းလမ္းေလွ်ာက္
ခရီးဆက္ေနရတာပါ။ ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးက အဲသလိုု။ ေဒၚစုုလည္း ဦးသိန္းစိန္
အေၾကာင္း သိလွတာ မဟုုတ္ဘူး။ ဒကာစိန္ကလည္း ေဒၚစုုအထာသိပ္နား
လည္တာ မဟုုတ္ဘူး။

ကာယကံရွင္ေတြေတာင္မွ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ သတိေလးကပ္ၿပီး ခရီးဆက္ႏိုုင္
ေအာင္ မနည္းအားထုုတ္ေနၾကရတာပါ။ ဒီအျဖစ္ကိုုၾကည့္ၿပီး အေ၀းကေန
ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ရမ္းသမ္းၿပီး ေ၀ဖန္ၾကသူေတြကလည္း တေမွာက္။
သူတိုု႔ကလည္း မျမင္သာ မျမင္တာ အတည္ေပါက္နဲ႔ လွမ္းေဟာက္လိုု
ေဟာက္။ ေငါက္လိုု ေငါက္။ ႀကိဳးတမ္းေပၚလမ္းေလွ်ာက္ရသူကိုု ကူညီရာ
မေရာက္ပဲ ျပဳတ္က်ေအာင္ လုုပ္သလိုုျဖစ္ေနၿပီ။ ေစတနာနဲ႔အႀကံေပးတာ
မ်ိဳးလုုပ္ၾကပါ။ ပြဲပ်က္ေအာင္ မဆူၾကပါနဲ႔။ အလိုုလိုုကမွ စစ္တပ္က အာဏာ
သိမ္းခ်င္ေနရတဲ့အထဲ။

ဒကာစိန္မွာ လမ္းျပေျမပံုုပါတယ္ဆိုုေပမဲ့ ေျမပံုုပဲပါတာ။ သံလိုုက္အိမ္ေျမွာင္
မပါဘူး။ ေဒၚစုက သံလိုုက္အိမ္ေျမွာင္ေတာ့ ရွိပါရဲ႕ ေျမပံုုမရွိျပန္ဘူး။ ဘယ္
အခ်ိန္ ဘာျဖစ္မယ္ သိတာ မဟုုတ္ဘူး။ ႏိုုင္ငံေရးဆိုုတာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔
ပူးေပါင္းၿပီး ေကာင္းေအာင္ တည္ေဆာက္ယူရတဲ့ အရာမ်ိဳးပ။ ဒီလိုုနဲ႔ ေစ့စပ္
ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ လုုပ္ယူရတာပ။ ယံုုၾကည္မႈကိုု ရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရ
တာပ။

ရန္သူအဆင့္ကေန မိတ္ေဆြျဖစ္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ကာလ။ တေယာက္
နဲ႔ တေယာက္ ရာႏႈန္းျပည့္ယံုုၾကတာ မဟုုတ္ဘူး။ ယံုုရတာလည္း မဟုုတ္ဘူး။
၀ွက္ဖဲေတြက ဘာေတြမွန္း သိၾကတာမဟုုတ္ဘူး။ သီခ်င္းတပုုဒ္ စပ္သလိုု။
ဟင္းတခြက္ ခ်က္သလိုု။ အရသာေကာင္းထြက္ေအာင္ သတိေလးထားၿပီး
အစပ္အဟပ္ကိုု ထည့္ေနရတာ။ အႏုုပညာတခုုကိုု ဖန္တီးေနရတာ။ ႏိုုင္ငံ
ေတာ္သစ္တခုုကိုု ထူေထာင္ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ေနရတာ။ ဒီအတြက္ေပးထားရတဲ့
အသက္ေတြလည္း သိတဲ့အတိုုင္းပဲ။ ပ်က္ထားရတဲ့ ဘ၀ေတြလည္း သိတဲ့
အတိုုင္းပဲ။ မနည္း မေနာ။

သူတိုု႔ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ သူ႕အလုုပ္သူလုုပ္ဆိုုၿပီး လႊတ္ထားလိုု႔
လည္း မျဖစ္ျပန္ဘူး။ ကိုုယ့္အလုုပ္က အခုုခ်ိန္မွာ ဘာလဲဆိုုတာလည္း သိ
ဦးမွ။ အရင္ကေတာ့ အရင္အေျခအေနေတြအရ “ဆႏၵ ဆႏၵ ျပ ျပ” ဆိုုေပမဲ့
အခုု အေျခအေနအရ အဲဒီသီခ်င္းပဲ ထဆိုုေနလိုု႔ ျဖစ္ မျဖစ္ စဥ္းစားၾကဦး ။
ဟန္ခ်က္ရဖိုု႕ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ အာရံုုပ်က္ေအာင္ မလုုပ္မိေစနဲ႔။ ကိုုယ့္
အလုုပ္ ကိုုယ္သိ။ ပိုုေကာင္းေအာင္လုုပ္။ အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစနဲ႔။

မင္းသမီးနဲ႔ မင္းသား ႏွစ္ပါးသြားကတုုန္းမွာ ဆိုုင္းသမားကလည္း ကလိုု႕
ေကာင္းေအာင္ တီးေပးႏိုုင္ပါမွ။ မီးသမားကလည္း ထိုုးေပးႏိုုင္ပါမွ။ အဆိုု
သမားကလည္း ဟဲေပးႏိုုင္ပါမွ။ ပရိတ္သတ္ကလည္း လက္ခုုတ္တီးေပး
ႏိုုင္ပါမွ။ ဒီလုိလုုပ္တဲ့ၾကားက စြန္ေအာင္ မကႏိုုင္ဘူးဆိုုရင္ေတာ့ ေျပာင္း
ဖူးရိုုးနဲ႔ ေကာက္ထုုတာမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုုင္သေပါ့ေလ။

တရုုတ္ကလည္း သူ႕အႀကံနဲ႔သူ။ အေမရိကန္ကလည္း သူ႕အကြက္နဲ႔သူ။
အာစီယံကလည္း သူအဆင္နဲ႔ သူ။ အိႏိၵယကလည္း သူ႕အျမင္နဲ႔ သူ။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကလည္း သူ႕အထာနဲ႔သူ။ ျဖစ္လာတဲ့ ေတးသြားေပၚမွာ
ညီညြတ္မွ်တ လွပေအာင္ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕ကေနၾကတယ္။ ဇတ္သိမ္းကိုု
ဘယ္သူမွ သိတာမဟုုတ္ဘူး။ ကိုုယ္တြက္သလိုု ျဖစ္ မျဖစ္ ဘယ္သူမွ
အပိုုင္မသိဘူး။ ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရး ဇတ္ခံုုမွာ ရင္ကြဲနာက်ခန္းေတြ မ်ားလွၿပီ။
မိသားစုုေတြ ျပန္ဆံုုခန္း။ ခ်စ္ခန္းႀကိဳက္ခန္း။ သားေရႊအိုုးထမ္းခန္းေတြ
ျမင္ခ်င္လွၿပီ။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရမ္းတုုတ္၊ မွန္းတုုတ္ခ်င္း အတူတူ။ ငါပိုုသိသဟဲ့
ဆိုုၿပီး စြာက်ယ္ စြာက်ယ္ မလုုပ္ၾကနဲ႔။ ေစတနာနဲ႔ သတိေပးတယ္ဆိုုလည္း
ေဖးေဖးမမေလး လုုပ္ၾကပါ။ ေဖးေဖးမမေလး စဥ္းစားၾက။ ေဖးေဖးမမေလး
ဆက္ဆံၾက။ နင္ေရာ ငါေရာ တတိုုင္းျပည္လံုုးက အတြင္းလူနာ ျဖစ္ေနတာ
ၾကာၿပီ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

အြန္လိုုင္းဂိုုဏ္းမ်ား

ပြဲေတြ ေကာင္းလာၿပီ။ ဂိုုဏ္းေတြ ထလာၿပီ။ ႂကြလာၿပီ။ တူရာ တူရာ စုု
ၾကၿပီ။ အုုပ္စုုဖြဲ႕၍ လႈပ္ရွားၾကၿပီ။ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုုင္ဆိုုင္ လတန္ေဆာင္တိုုင္
ေရာက္ၿပီ။ စုု၍ ဆဲသူမ်ားကေတာ့ စုုဆဲဂိုုဏ္း။ စုုကာ ကူသူမ်ားကေတာ့
စုုကူဂိုုဏ္း၊ စုုလွဴဂိုုဏ္း။ စုုၿပီး ပြါးဖိုု႔ႀကံသူမ်ားကေတာ့ စုုပြါးဂိုုဏ္း။ စုု၍
မိုုက္ၾကသူမ်ားက စုုမိုုက္ဂိုုဏ္း။ တခ်ိဳ႕က စုုၿပီး ဖြသည္။ အဲသည္ေတာ့
စုုဖြဂိုုဏ္း။ ဂိုုဏ္းစံုုေတာ့ က်ိဳင္းတံုုကိုု သတိရသည္။ က်ိဳင္းတံုုတြင္ စိုုင္း
လံုုရွိသည္။ သိုုင္းၿခံဳကာေျပာရလွ်င္ ဂိုုဏ္းစံုုတာ ေကာင္း၏။

ဒီမိုုကေရစီ အခါသမယႀကီးေပကိုုး။ ကိုုယ္ျမင္ရာ၊ ကိုုယ္ထင္ရာမ်ားကိုု
လြတ္လပ္စြာ ထုုတ္ေဖၚ၍ ေျပာၾကေပလေရာ့။ စားသံုုးသူ အၿမဲမွန္သည့္
ေခတ္။ ျပည္သူ႕အသံကိုု အစိုုးရက နာခံရမည့္ေခတ္။ ကမၻာအႏွံ႔က
ေရႊျမန္မာ ကိုုကိုုမမမ်ား အြန္လိုုင္းသိုု႔တက္ကာ အျမင္မ်ားကိုု ေဖၚၾက
သည္။ ထုုတ္ၾကသည္။ လႈပ္ၾကသည္။ ဖဲ့ၾကသည္ ။ ဖြဲ႕ၾကသည္။ ဖြၾက
သည္။ တြယ္ၾကသည္။ ဆြယ္ၾကသည္။ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုုက
ေရစီႏိုုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသိုု႔ အြန္လိုုင္းဂိုုဏ္းေတာ္သူ ဂိုုဏ္းေတာ္သားမ်ား
အရွိန္အဟုုန္ျဖင့္ ခရီးႏွင္ၾကေတာ့မည္။ ႀကိဳႏွင့္ေတာ့ ဒီမိုုကေရစီ။ ဒိုု႔
ေခတ္ကိုုေတာ့ ေရာက္လၿပီ။

ဂ်ိဳကုုတ္ရွိရာ ဂ်ိဳကုုတ္လာ။ ဂ်ိဳေထာင္ရွိရာ ဂ်ိဳေထာင္သြား။ ဘေလာ္ဂါ
မ်ားလည္း ဂိုုဏ္းဖြဲ႕ၾကသည္။ အြန္လိုုင္းတြင္ ဂိုုဏ္းဖြဲ႕ရ အလြန္လြယ္
သည္။ အင္မတန္လြယ္သည္။ ဂိုုဏ္း၀င္လြယ္သလိုု ဂိုုဏ္းထြက္လည္း
သိပ္လြယ္သည္။ လြယ္ရံုုမက အလကား လုုပ္ခြင့္ရသည္။ ထိုု႔ေၾကာင့္
ဤေခတ္ဤအခါမွာ အခမဲ့အြန္လိုုင္းဂိုုဏ္းမ်ား အလြန္႔အလြန္ကိုု ေပါ
မ်ားသည္။ ေငြေပး၍ လုုပ္ရမည္ဆိုုပါက ထိုုဂိုုဏ္းမ်ား ရွိမည္ မထင္။

တေယာက္ တေပါက္တင္မက ႏွစ္ေပါက္ သံုုးေပါက္ ေျပာၾကဆိုုၾကသည္။
အေကာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္၍ လႈပ္ရွားၾကသည္။ ဘုုရားတရားသမားမ်ားက
လည္းသူ႕တရား ကိုုယ့္တရား ဂိုုဏ္းဖြဲ႕ကာ ပြါးၾကသည္။ လိင္တူစံုုမက္
သမားမ်ားကလည္း လိင္တူေရးရာ အျဖာျဖာ ဘာညာသာရကာ ဖလွယ္
ၾကသည္။ ရွယ္ၾကသည္။ ႏိုုင္ငံေရးသမား ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား ၊ စာနယ္
ဇင္းသမား ၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ဟိုုဟာကိုု မေက်နပ္သူမ်ား ၊ ဒီဟာ
ကိုု မေက်နပ္သူမ်ား ။ အႀကိဳက္ခ်င္းတူသည့္အခါ အြန္လိုုင္းဂိုုဏ္းမ်ား
လူစည္ကားေလသည္။

နည္းပညာလႈိင္းကား အလြန္စီး၍ေကာင္းေလသည္။ အင္တာနက္သည္
ဘုုရားသခင္ထက္ တန္ခိုုးထြား၏။ အစိုုးရကိုုဖါးသူမ်ားကလည္း ဖါးဂိုုဏ္း
ဖြဲ႕ထား၏။ ဘယ္အစိုုးရတက္တက္ ေဆာ္မွာပဲဆိုုသူမ်ားကလည္း ေဆာ္
ဂိုုဏ္းဖြဲ႕ၾက၏။ နာမည္ေက်ာ္မ်ားကိုု ထိပ္ပုုတ္ေခါင္းပုုတ္ ေျပာဆိုုရမွ ဟုုတ္
ၿပီဟုု ထင္သူမ်ာကလည္း ဟုုတ္ဂိုုဏ္းဖြဲ႕ၾကသည္။ ဟိုုေက်ာင္းထြက္ ဒီ
ေက်ာင္းထြက္မ်ားကလည္း ေက်ာင္းဂိုုဏ္းဖြဲ႕ၾကသည္။ ေလွာင္စရာျမင္၍
ေလွာင္ခ်င္သူမ်ားကလည္း ေလွာင္ဂိုုဏ္း၊ ေျပာင္ဂိုုဏ္း။ ဟိုု၀ါဒ ဒီ၀ါဒဂိုုဏ္း။
ဟိုုအေရာင္ ဒီအေရာင္ဂိုုဏ္း။ ဟိုုလူ႕ေနာက္လိုုက္ဂိုုဏ္း၊ ဒီလူ႕ေနာက္လိုုက္
ဂိုုဏ္း။

သပိတ္စံုု၍ သူပုုန္ထၾကသလိုု ဂိုုဏ္းစံုလွ်င္ က်ိဳင္းတံုုသိုု႔ သြားၾကမည္ ။
လမ္းခရီးတြင္ ဒီမိုုကေရစီလည္း ႀကံဳႏိုုင္သည္။ စစ္အာဏာသိမ္းတာ
လည္းထပ္၍ ႀကံဳႏိုုင္သည္။ ဟိုုမေရာက္ ဒီမေရာက္ အီလည္လည္ ဘူ
တာလည္း ဆိုုက္ႏိုုင္သည္။ ကိစၥမရွိပါ။ ဆဲစရာ ဆဲ။ ခြဲစရာ ခြဲ။ တြဲစရာ
တြဲ၍ ႏႊဲၾကမည္။ စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမိုုကေရစီပဲျဖစ္ျဖစ္။ စည္းကမ္းမဲ့
ေသာ ဒီမိုုကေရစီပဲျဖစ္ျဖစ္။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္။ က်ိဳင္းတံုုကိုုေတာ့ ေရာက္မွ
ျဖစ္မည္။ ဂိုုဏ္းေတြကေတာ့ အြန္လိုုင္းမွာ စံုုစျပဳေနၿပီ ။

(ရုုပ္ပံုု၊ ဂူဂလ္)

ေႂကြေတာ္မူျခင္း

ေလထဲမွာ သစ္ရြက္ေတြ လည္ပတ္ လြင့္ေမ်ာ ေျမျပင္ေပၚေႂကြက် ။
ဒီဇတ္လမ္းဟာ အေဟာင္းႀကီး။ န၀ေဒးလည္း လုုပ္ၿပီးၿပီ။ ဘားနပ္
ေရွာလည္း လုုပ္ၿပီးၿပီ။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္လည္း လုုပ္ၿပီးၿပီ။ စိုုင္းခမ္းလိတ္
လည္း လုုပ္ၿပီးၿပီ။ ရုုပ္ရွင္ေတြ၊ သီခ်င္းေတြ၊ ဂီတေတြ၊ ပန္းခ်ီေတြ အမ်ား
ႀကီး။ သစ္ရြက္ေႂကြေတြ အမ်ားႀကီး။ ထပ္ၿပီးဖြဲ႕စရာ ႏြဲစရာ မလိုုေတာ့ပါ။
ဒါေပမဲ့ အိမ္အျပင္မွာ သစ္ရြက္ေတြ တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔နဲ႔ကိုု ေႂကြ
လြင့္လိုု႔ ေနပါတယ္။

သစ္ရြက္ေတြက ေရာင္စံုု။ ပံုုစံေတြကလည္း မ်ိဳးစံုု။ ေႂကြပံုုေႂကြနည္း
လြင့္ပံုုလြင့္နည္းလည္း မတူၾက။ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ တပင္လံုုးက
အရြက္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြေနၿပီ။ အိမ္ေရွ႕ကသစ္ပင္ အရိုုးေပၚမွာ
အရြက္မဖုုံးႏိုုင္ရွာေတာ့ဘူး။ သူ႕အရြက္ေတြအကုုန္ ေျမမွာခ။ အပင္
နဲ႔ အရြက္နဲ႔ တျခားစီျဖစ္။ ေျမျပင္တခုုလံုုး သစ္ရြက္ေဟာင္းေတြနဲ႔
ဖုံးကုုန္ေပါ့။ ဟိတ္လူ... ဒါ ကဗ်ာေရးေနတာ မဟုုတ္ဘူးေနာ္ ။
သတိထား....သတိထား.....ကဗ်ာျဖစ္သြားမယ္.... သတိထား။

သစ္ရြက္ေတြက ေျခာက္ေတာက္ေတာက္ေတြ ဆိုုေတာ့ကာ ။ ေလ
တိုုက္တဲ့အခါ သစ္ပင္ရဲ႕အသံက တရွဲရွဲျမည္သဗ်။ အရင္ အရြက္မ်ား
စိမ္းလန္းစဥ္အခါကေတာ့ ေလတိုုက္ရင္ တရွီးရွီး ျမည္သေပါ့။ တရႊီး
ရႊီးလိုု႔လည္း ေျပာရင္ေျပာ။ သစ္ပင္အသံေျပာင္းပံုုမ်ား ေျပာပါတယ္။
ဒီေနရာကေန ႀကိဳတင္ ကတိေပးလိုုက္ပါတယ္။ ဒီဇတ္လမ္းမွာ မၿမဲ
တဲ့ တရားကိုု ေစာင္းေျမာင္းၿပီးေတာင္ ေျပာမွာ မဟုုတ္ပါဘူး။

ေလအႀကိမ္ သံုုးေလးဆယ္ေလာက္ တိုုက္ခဲ့ၿပီးသကာလ ငါ့အိမ္ေရွ႕က
သစ္ပင္သည္ ကတုုံးမ ဆံပင္တုုခၽြတ္သကဲ့သိုု႔ ေျပာင္သလင္းခါေလသ
တည္း။ ေခြးႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ ေခြးေက်ာင္းထြက္သူ လူႏွစ္ဦး သစ္ရြက္ေႂကြ
ေတြအၾကား ျမဴးတူးေနၾကေလသတည္း။ အရြက္ေျခာက္ေတြ သိမ္းရ၊
ရွင္းရတာလည္း တဒုုကၡကြဲ႕ တကာမေလးရဲ႕။

အသားမပါတဲ့ ငါးအရိုုးစုုေတြလိုု အရြက္မရွိတဲ့ သစ္ပင္ေတြ ဒီအရပ္မွာ
မဲေျခာက္ေျခာက္နဲ႔ ေထာင္ေနၾကေတာ့မယ္။ အဲ့သဟာ ေဆာင္းရဲ႕သရုုပ္
ပဲ ဒကာမေလးရဲ႕ မွတ္ပလား။ ေအးတယ္...ေအးတယ္နဲ႔ အရက္ေတာ့
ေသာက္ေကာင္းဦးေတာ့မယ္ ။ အပူေပးၿပီးေသာက္ရတဲ့ ဂ်ပန္ဆာေကး
ကိုု “အာစကန္” လိုု႔ေခၚသကြဲ႕ တကာမေလးရဲ႕။ ေလထဲမွာေတာ့ သစ္
ရြက္ေႂကြေတြ ေမ်ာေနတုုန္းပဲ။

သစ္ရြက္ေႂကြမ်ားကိုု ျမင္တဲ့အခါ ငါ့ကိုု သတိရပါလိုု႔ ေသတမ္းစာမွာ
ဘယ္သူေရးခဲ့သလဲ။ ေႂကြတာကိုုက ေ၀တာပဲေဟ့လိုု႔ ဘယ္သူေႂကြး
ေၾကာ္ခဲ့သလဲ။ သစ္ရြက္ေႂကြတာကိုု ထိုုင္လြမ္းၿပီး ဘယ္သူငိုုခဲ့သလဲ။
သစ္ရြက္ေႂကြေတြအၾကား တိုုက္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲေတြ။ ထိုုးခဲ့တဲ့ ေခါင္းေလာင္း
ေတြ။ ဆိုုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြ။ ေရးခဲ့တဲ့ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ။ အကုုန္လံုုး လံုု
ၿခံဳေအာင္ သိမ္းထားေပးပါ။ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြသိမ္းတဲ့ အမႈိက္ကား
မၾကာခင္ေရာက္လာပါေတာ့မယ္။

ဒီ တမနက္ေတာ့ ရြက္ေႂကြေတာမွာ ေမ်ာခဲ့ရပါၿပီ တကာမေလးရယ္ ။

 (ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

၀ိုုင္ပုုလင္းႏွင့္အတူ ႂကြေရာက္ပါရန္

ဘုုရားသခင္ကိုု ယံုုၾကည္သူမ်ား။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လြတ္လပ္လိုုသူမ်ား။
ႏိုုင္ငံေရးေယာင္ေယာင္ ၊ ပညာတတ္ေယာင္ေယာင္၊ သတင္းသမား
ေယာင္ေယာင္၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေယာင္ေယာင္၊ သူေတာ္ေကာင္း
ေယာင္ေယာင္၊ ဟိုုေယာင္ေယာင္၊ ဒီေယာင္ေယာင္မ်ား လာစရာ မလိုု။
သိပ္ေအးတဲ့ေဆာင္း ေရာက္မလာခင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အတူမူးၾကဖိုု႔။ ၀ိုုင္
ပုုလင္းႏွင့္အတူ ႂကြေရာက္ပါရန္ လႈိက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။

ကမၻာအရပ္ရပ္ကလူမ်ား သယ္ေဆာင္လာသည့္ ကမၻာအရပ္ရပ္က ၀ိုုင္
မ်ားကိုု ေသာက္ၾကမည္။ ႏိုုင္ငံတကာအေၾကာင္း ႀကံဳရာေျပာၾကမည္။
အိုုးနင္းခြက္နင္း ကမၻာႀကီးအေၾကာင္း။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ထဲ ေရေတြ
အလည္အပါတ္ ေရာက္လာတဲ့အေၾကာင္း။ NLDနဲ႔ ခ်ိတ္ထမီ၀တ္
အစိုုးရ နပမ္းလံုုးမယ့္အေၾကာင္း။ မိုုဟာမက္အလီကိုု အလဲထိုုးခဲ့သူ
ကင္ဆာလက္ခ်က္နဲ႔ ကြယ္လြန္သြားတဲ့အေၾကာင္း။ ေလျဖတ္သြားတဲ့
ယူရိုုေငြအေၾကာင္း။ တရုုတ္မေတြ ၾကည့္ေကာင္းလာတဲ့ အေၾကာင္း။

အရွိန္မေသႏိုုင္တဲ့ အာရပ္ေႏြဦး။ အေလွ်ာ့မေပးေသးတဲ့ ၉၉ ရာခိုုင္ႏႈန္း။
ပန္းသီးရဲ႕ အနာဂတ္။ ေမၿမိဳ႕က မက္မန္း၀ိုုင္။ ေဒၚစုုရုုပ္ရွင္ အခ်စ္ဇတ္
လမ္း။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ။ ရင္ခုုန္ဖြယ္ ကဒါဖီ
က်ဆံုုးခန္း။ အလုုပ္မျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား။ ေခ်ာက္လွန္႔ေနတဲ့
ရာသီဥတုုေဖါက္ျပန္မႈ။ ေဖါင္းကားလာေနတဲ့ တရုုတ္နဂါး။ မ်က္စိလည္
ေနတဲ့ ပညာေရးစံနစ္။ ေပ်ာက္ဆံုုးေနတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္။ လူစည္
ကားတဲ့ လိင္တူမဂၤလာပြဲမ်ား။

သူယူလာတဲ့၀ိုုင္ ကိုုယ္ေသာက္။ ကိုုယ္သယ္လာတဲ့၀ိုုင္ သူငံုု။ ကိုုယ့္၀ိုုင္
အေၾကာင္း ကိုုယ္မိတ္ဆက္။ ဟိုုအျမည္းေကာက္စား။ ဒီအျမည္းေကာက္
၀ါး။ အိမ္သာတက္သူ တက္။ အေပါ့သြားသူ သြား။ ၀ိုုင္ျဖဴ၊ ၀ိုုင္နီ၊ ၀ိုုင္အၾကည္၊
၀ိုုင္အေနာက္။ ၀ိုုင္ေရာင္စံုုတန္ခိုုးေတာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာေတြနီသူ နီ။ အသံေတြ
က်ယ္သူ က်ယ္။ အရယ္သန္သူ သန္။ စီးကရက္ဖြါသူ ဖြါ။ ေဆးျပင္းလိပ္ဖြါ
သူ ဖြါ။ ေဆးေျခာက္ရွဴသူ ရွဴ။ အခ်င္းခ်င္းေနာက္ေျပာင္ က်ီစယ္။ ၀ိုုင္ပုုလင္း
ေဖါက္သံ။ ၀ိုုင္ခြက္ခ်င္း တိုုက္သံ။ သီခ်င္းဆိုုသံ။ တီးတိုုးေျပာသံ။ မ်က္ေစာင္း
ထိုုးသံ။ ၿပံဳးျပသံ။ ပုုခုုန္းတြန္႕သံ။ လက္မေထာင္သံ။ ႏႈတ္ခမ္းစူသံ။ ခၽြဲသံ ႏြဲ႕
သံ။ ဟိုုအသံ ဒီအသံေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ၀ိုုင္ပြဲ။ ဆူဆူညံညံေလးနဲ႔ သိမ္းပါ့
မယ္။ ထူးျခားမႈေတြမ်ားတဲ့ ဒီႏွစ္ကိုု ႏႈတ္ဆက္ဖိုု႔။ ဒီဇင္ဘာ မေရာက္ခင္ ၀ိုုင္
ပုုလင္းေတြကိုု ျပင္ထားၾကပါလိုု႔။ မိတ္ေဆြမ်ားကိုု ဖိတ္ၾကားလိုုက္ပါတယ္။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ကူညီပါ

                                                     

                   


















                              သိပ္ဆူတယ္ ။






                            တိုုးတိုုးေျပာၾကပါ ။






ျဖစ္ႏိုုင္ရင္              ဘာ         သံ          မွ               မထြက္ပါနဲ႕ ။



                           


                                ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။





တိုုးတိုုးေျပာသံေတြ မ်ားလိုု႔ ဆူညံလာခဲ့ၿပီ။ ေလာကဆိုုတာ ဆူညံတတ္
တဲ့အရပ္မွန္း သိပါတယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈလည္း ရွိတဲ့အရပ္ပါ။ လိုုအပ္လိုု႕
တိတ္ဆိတ္မႈကိုု ေတာင္းဆိုုေနတာ။ ေတာင္းဆိုုလို႔ မရရင္ တိုုက္ယူရ
မွာလား။ တိတ္ဆိတ္မႈအတြက္ တိုုက္ပြဲ၀င္ရဦးမွာလား။

တခ်ိဳ႕ေတြက တိတ္ဆိတ္တာကိုု မခံႏိုုင္ၾကဘူး။ တိတ္ဆိတ္တာကိုု
ေၾကာက္စရာ၊ လန္႕စရာလိုု႔ သတ္မွတ္တယ္။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းသည္
အက်ယ္ေလာင္ဆံုုး အသံလိုု႔ ဆိုုတယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈေၾကာင့္ပဲ စိတ္
ေတြ ေခ်ာက္ျခား လြင့္ပါးခဲ့ရတယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈေၾကာင့္ပဲ ရူးသြပ္ခဲ့ရ
သူေတြ တကယ္ရွိတယ္။ သူတိုု႔ေတြအတြက္ အသံေတြ လိုုတယ္။
စကားေျပာေဖၚေတြ လိုုတယ္။ သူတိုု႔ကိုုရွာၿပီး စကားေတြ သြားေျပာ
ေပးၾကပါ။ သူတိုု႔နားမွာ သြားဆူၾက ။

တရားရိပ္သာ မဟုုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ တိတ္တိတ္ေလး ေနေပးပါ။ သိပ္ဆူ
တယ္။  ေက်ာပူတာကိုုပဲ ခံမယ္။ နားပူတာေတာ့ မခံႏိုုင္ဘူး။ ဟိုုဟာ
မႀကိဳက္ဘူး။ ဒီဟာ မႀကိဳက္ဘူး။ ဟင္းရည္ နည္းနည္းေလာက္။ သပိတ္
သပိတ္ေမွာက္ ေမွာက္ ။ ဆူးေလကိုု ဆူးေလကိုု။ ေရွ႕ကလူေတြ ထိုုင္
ေပးၾကပါ။ လာထား လာထား ကုုန္ေတာ့မယ္ ကုုန္ေတာ့မယ္။ က်မကိုု
မထိနဲ႔။ ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား ။ မသိဘူး မသိဘူး။ လိုုခ်င္ရင္ ထပ္ေလွ်ာ့
ေပးမယ္ေလ။ ကေလးကိုု တေယာက္ထဲပစ္မထားနဲ႔။ သမီးကိုု ခြင့္လႊတ္
ပါ အေမ။ သဘာပတိႀကီးခင္ဗ်ား။ ဟီးဟီး ဟားဟား။ က်န္းမာပါေစရွင္။
ရဲေတြေရာက္လာၿပီ။ ႏွမခ်င္းစာနာပါ။ ဟိတ္ေကာင္။ မီးပ်က္သြားၿပီ။
ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ္တိုု႔ကိုု မသတ္ပါနဲ႔။ ဒိုု႔အေရး ဒိုု႔အေရး။ ေလဒီးစ္
အန္ ဂ်န္းတလ္မင္း။ သနားၾကပါ။ ျပည္သူ႕သေဘာထား။ စည္းကမ္းရွိပါ
စည္းကမ္းရွိပါ။ ဟိုုဟာေလ ဟိုုဟာ။ ရရင္ ရ ၊ မရရင္ ခ်။ ေျပး....ေျပး ။
ေက်းဇူးပဲေနာ္ ။ အဲဒါ ငါ့ဟာ။ ဟလိုု...ဟလိုု..။ ေသေတာ့မွာပဲ။ ငါ့လခြီး ။

ၾကားေနရတဲ့ အသံေတြ။ နားထဲကိုု အသံေတြေရာက္လာတာ မဟုုတ္။
စိတ္ထဲမွာ ၾကားေနရတာ။ အသံဆိုုတာ စိတ္နဲ႔လည္းနားေထာင္လိုု႔ ရ
တယ္။ စိတ္က အသံေတြကိုု ဖမ္းထားတယ္။ စိတ္အသံဖမ္းစက္ကိုု
ဘယ္သူ ဖြင့္တာလဲ။ ဆူတယ္ ။ ဆူတယ္ ။ ဆူလြန္းတယ္ ။

မလိုုအပ္ပဲ စကားကိုု အက်ယ္ႀကီး မေျပာၾကပါနဲ႔။  စိတ္ေအးေအးထား
ပါ။ စိတ္ေကာင္းေကာင္း မထားႏိုုင္ရင္ေတာင္ စိတ္ေအးေအးထားႏိုုင္ဖိုု႔
ႀကိဳးစားၾကပါ။ ကိုုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကိုု ေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္ေအာင္
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေနေပးပါ။ အြန္လိုုင္းမွာလည္း ဆူညံေနတာပဲ။
အပိုုေတြ သိပ္မေျပာၾကပါနဲ႔။ အေပၚယံေတြ ထားလိုုက္ပါ။ တိတ္ဆိတ္
ျခင္းရဲ႕အရသာကိုု ေအးေအးေဆးေဆး ျမည္းရေအာင္ ။

အပူေလာင္သူလိုု ျပာျပာသလဲ အသံေတြ ထြက္မေနၾကပါနဲ႔။ ဘ၀ေတြ
ပ်က္ကုုန္ၾကၿပီလား။ နားေအးပါးေအး မႀကိဳက္ဘူးလား။ တိတ္ဆိတ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ဘယ္ေလာက္ ေနထိုုင္တတ္သလဲဆိုုတာ ပတ္၀န္းက်င္
ကိုု ျပသပါ။ ထိုုအရာကိုု ယဥ္ေက်းျခင္းဟုုေခၚေသာ္ ရ၏။ အႏုုပညာဟုု
ေခၚေသာ္ ရ၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟုုေခၚေသာ္ ရ၏။ မိတ္ေဆြ...တိတ္ဆိတ္
ျခင္းျဖင့္ ကူညီပါ။ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္ ။ တိတ္တိတ္ေနစမ္းပါ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

ဒီစာကိုုဖတ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးျပစ္ပါ

အသံေတြ ၾကားေနတယ္။ အနံ႕ေတြ ရေနတယ္။ ဘာသံေတြလဲ။ ဘာနံ႕
ေတြလဲ။ ေနျပည္ေတာ္ကလား။ အစိုုးရဧည့္ေဂဟာကလား။ အေမရိကန္
သံရံုုးကလား။ တကၠသိုုလ္ရိပ္သာလမ္းကလား။ အားလံုုးဟာ မသဲကြဲ။
အသံေတြလည္း ထြက္ေနဆဲ။ အန႔ံေတြလည္း ရေနဆဲ။

အခုုရက္ပိုုင္းေတြမွာ သံတမန္ေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ေနေပါ့။ လြန္းပ်ံခရီး
ႏွင္လိုု ႏွင္။ သူ႕ထက္ငါ အရင္ဦးေအာင္ ေနရာလုုတဲ့သူက လုု။ ဂ်ာနယ္
ေတြ အေရာင္းသြက္။ လက္ဘက္ရည္ဆိုုင္ေဆြးေႏြးခန္းေတြ အသံပိုု
က်ယ္လာ။ ဘီယာဆိုုင္အျငင္းအခုုန္ေတြ ပိုုမ်ားလာ။ လက္ေရွာင္ ။
ေပါက္ေကာင္ဖြင့္ေတာ့မယ္တဲ့။ အုုပ္ထားတဲ့ ခြက္ေအာက္မွာ။ ပြင့္ေန
တာ ဘာလဲ။ ေျမြလား။ ဖါးလား။ ၾကက္လား ။ ၀က္လား။ မၾကာမီ
ေမွ်ာ္။ ေပၚေတာ့မယ္တဲ့။

အတိတ္စိမ္းေတြကလည္း မ်ိဳးစံုု။ ဘိုုးေတာ္ရဲ႕အိပ္မက္နိမိတ္။ ဘုုန္းႀကီး
ေပးတဲ့ အတိတ္။ အၾကားအျမင္သမားရဲ႕ အေဟာ။ ေနျပည္ေတာ္က
လာတဲ့ တိုုးတိုုးစကား။ “အန္တိ” နားကလာတဲ့ #@!% စကား။ ဂ်ာနယ္
ဆရာႀကီးရဲ႕ ေဟာစာတမ္း။ ျပည္ပေရဒီယိုုရဲ႕ အမွန္းအသန္း။ ၀ါရင့္ပုုဂၢိဳလ္
ႀကီးမ်ားရဲ႕အတြက္အခ်က္။ အၿငိမ္းစား ကိုုေရႊေထာက္လွန္းေရးရဲ႕ အမွန္း
အဆ။ ကြန္ျမဴနစ္ေဗဒင္။ ေရႊ၀ါေရာင္ အာရံုု။ ယူဂ်ီသတင္း။ စံုုလိုု႕။ စံုုလိုု႕ ။

ေအာက္ပါ နမူနာပံုုစံမ်ားကိုၾကည့္၍ စိတ္လာရာကို ေရြးပါေလ။

(က)

NLD ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္
လႊတ္ေတာ္မွာ ႀကံဖြတ္နီးပါး ေနရာရ
ေဒၚစုု ဒုုသမၼတျဖစ္
ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အကုုန္လြတ္
အေမရိကန္ ပိတ္ဆိုု႕မႈ ရုုပ္သိမ္း
အာစီယံ ဥကၠဌျဖစ္
တိုုင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြနဲ႕ အပစ္ရပ္၊ ေဆြးေႏြး
စီးပြါးေရး ဟုုတ္ႏိုုးႏိုုး
ႏိုုင္ငံေရး ေႏွးေႏွးေကြးေကြး တိုုးတက္

(ခ)

NLD ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္
ေဒၚစုု ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရ
ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္မလြတ္
အေနာက္ႏိုုင္ငံေတြ စိတ္ဆိုုး
ဆႏၵျပမႈနဲ႔ ဖမ္းဆီးမႈေတြျဖစ္
အာစီယံဥကၠဌျဖစ္
တိုုင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြနဲ႔ အပစ္မရပ္၊ ေဆြးေႏြး
စီးပြါးေရး ဟုုတ္ႏိုုးႏိုုး
ႏိုုင္ငံေရး တိုုးတက္မႈ အလြန္ေႏွးေကြး

(ဂ)

NLD ႏွစ္ျခမ္းကြဲ
ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္သူ ၀င္၊ ထြက္သူ ထြက္
ဦးသိန္းစိန္ အာဏာပိုုျပ
ေဒၚစုု အေ၀ဖန္ပိုုခံရ
လႊတ္ေတာ္မွာ အိပ္ငိုုက္သူပိုုမ်ား
အစိုုးရနဲ႔ေပါင္းသူ ခ်မ္းသာ
ဆိုုရွယ္လစ္ပံုုစံအတိုုင္း ခရီးဆက္
တိုုင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြနဲ႔  အပစ္မရပ္၊ ေဆြးေႏြး
အာစီယံဥကၠဌျဖစ္
စီးပြါးေရး ဟုုတ္ႏိုုးႏိုုး
ႏိုုင္ငံေရးတိုုးတက္မႈ..........

(ဃ)

အစိုုးရနဲ႔ ေဒၚစုု ေတြ႕တခ်က္ ၊ မေတြ႕တခ်က္
၂၀၁၅ကိုု ဆက္ေမွ်ာ္လင့္
လႊတ္ေတာ္သတင္း ပ်င္းဖိုု႕ေကာင္း
ေခါင္းေပါင္းေတြ အေရာင္းမက်
ျမန္မာ့အေရး အေနာက္ႏိုုင္ငံေတြ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ
တိုုင္းရင္းသားအုုပ္စုုေတြနဲ႔  အပစ္မရပ္၊ ေဆြးေႏြး 
အာစီယံဥကၠဌျဖစ္
စီးပြါးေရး ဟုုတ္ႏိုုးႏိုုး
ႏိုုင္ငံေရးတိုုးတက္မႈ ............

(င)

NLD ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္
ေဒၚစုု မပါ
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဒၚစုုႀကိဳးပမ္း
ဦးသိန္းစိန္သေဘာတူ
တတိုုင္းျပည္လံုုး အပစ္ရပ္
ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အကုုန္လြတ္
ျပည္တြင္းစစ္အဆံုုးသတ္
အာစီယံဥကၠဌျဖစ္
ေတြ႕ဆံုုေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္လာ
၂၀၁၅ေရြးေကာက္ပြဲ အလားအလာေကာင္း
စီးပြါးေရးတိုုးတက္မႈ ဟုုတ္တုုတ္တုုတ္
ႏိုုင္ငံေရးတိုုးတက္မႈ အေတာ္ဟုုတ္

(စ)

စစ္တပ္က အာဏာသိမ္း
အားလံုုး ကိစၥျပတ္
ပံုုမွန္အေျခအေနျပန္ေရာက္ ။

အထက္ပါ အတိတ္နိမိတ္မ်ားသည္ အတိတ္နိမိတ္မ်ားသာျဖစ္သည္ ။
သင္၏ စိတ္အာရံုုႏွင့္ နီးစပ္သည္ကိုု ေရြးခ်ယ္၍ သတင္းစာမ်ား၌
မၾကာမီ ပါလာလတၱံ႕ေသာ သတင္းမ်ားကိုု ဖတ္ရႈၾကပါကုုန္။ အတိတ္
စိမ္းမ်ား မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မမွန္သည္ျဖစ္ေစ။ “အေပ်ာ္ေပါ့ေလ”ဟုု
သေဘာထားၾကပါရန္ ။ ပံုု ၊ ေဂါပကအဖြဲ႕ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

စာ

သိုု႕
နန္စီ
ကဗ်ာအပုုဒ္ေရ ခုုႏွစ္ေသာင္း
လွေမာင္ႏွင့္ ထည့္ေပးလိုုက္သည္ ။

ေထြလီကာလီ
အီစီကလီ
မထီတရီကဗ်ာမ်ားလည္းပါမည္ ။

ေတာင္ေတာင္အီအီ
ေၾကာင္ေၾကာင္စီစီ
ပုုပ္အဲ့အဲ့ကဗ်ာမ်ားလည္းပါမည္ ။

ေပမမီ ေဒါက္မမီ
ဗံုုမဟုုတ္ ပတ္မမည္
ကဗ်ာနဲ႔တူရင္ၿပီးေရာ
ေရေရာထားေသာကဗ်ာမ်ားလည္းပါမည္ ။

ကဗ်ာငစႏူ
ျငဴစူစူ
အူတူတူကဗ်ာမ်ားလည္းပါမည္ ။

ကလူ၏သိုု႕ ျမဴ၏သိုု႔
ညွီစိုု႕စိုု႕ကဗ်ာေတြလည္းပါမည္ ။

နင့္သားသမီးမ်ား ေနေကာင္းလား
ငါ့သားသမီးမ်ား ေနေကာင္းသည္ ။

နင္ႀကိဳက္တဲ့ စာသားမ်ားနဲ႔
ကဗ်ာပါးပါးေလးေတြ
မီးဖုုတ္ေပးလိုုက္သည္ ။

နင္မွာထားတဲ့
ကဗ်ာအလံုုးေတြလည္း
အိမ္ေရွ႕အပင္မွာ မွည့္ေနတုုန္း
ခူးထည့္ေပးလိုုက္သည္ ။

နင့္ေယာက္်ားအႀကိဳက္
ကဗ်ာပူပူ
ဖင္စူစူေလးေတြလည္း
ဆီစိမ္ၿပီး ေပးလိုုက္သည္ ။

နင့္ကေလးမ်ားအတြက္
ကဗ်ာေတြကိုု ဆားနဲ႔နယ္
အေျခာက္လွန္း
ျငဳပ္ဆီျဖန္းလိုု႕
ကဗ်ာေျခာက္စပ္
ၾကပ္တိုုက္ေပးလိုုက္သည္ ။

နင့္အေမစားဖိုု႔
၀ါးစရာမလိုု
ကဗ်ာအမႈန္႔ေထာင္းမ်ားလည္းပါသည္ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က
ငါတိုု႔ၿမိဳ႕မွာ ကဗ်ာေခါင္၏ ။

ဆရာေတာ္ေတြ ပင့္ဖိတ္ၿပီး
ကဗ်ာသုုတ္ေတြရြတ္ရ၏ ။

ၿမိဳ႕ခံေတြအားလံုုး
ကဗ်ာဓါတ္စာ
ထပ္တရာေတြ စားရ၏ ။

ၿမိဳ႕သူေတြအားလံုုး
ကဗ်ာလြတ္ ကရ၏ ။

ၿမိဳ႕သားေတြအားလံုုး
ကဗ်ာနပမ္း လံုုးရ၏ ။

ဒီႏွစ္ေတာ့
ကဗ်ာေတြ ပံုုမွန္ျပန္ရၿပီ ။

တခ်ိဳ႕ေတြ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး
ကဗ်ာေတြအမူးေသာက္လိုု႔
ကဗ်ာေဖါ ေဖါေနၾကၿပီ ။

ကဲ
နန္စီ
ငါ့စာ ဒီမွာ ဆံုုးေတာ့မည္ ။

နင္တို႕ၿမိဳ႕ထြက္ ကဗ်ာရွည္ေတြ
ကဗ်ာအေပအေတေတြ
ကဗ်ာစိုု၊ ကဗ်ာတိုု၊ ကဗ်ာခ်ိဳေတြ
ကဗ်ာျပင္းျပင္း၊ သင္းသင္းေတြ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ
ေခတ္ေအာက္ကဗ်ာေတြ
ေခတ္လြန္ကဗ်ာ
ေခတ္မႊန္ကဗ်ာေတြ
လူႀကံဳရွိရင္
ငါဆီ ပိုု႕ဦးေလ ။

နန္စီနဲ႔ မိသားစုု
က်န္းမာပါေစ
ခ်မ္းသာပါေစ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)