ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္

တခါတခါ ဘာေရးရမွန္း မသိ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုုျဖစ္ရသလဲ
စဥ္းစားေတာ့ ေရးစရာအေၾကာင္း မရွိလိုု႔ မဟုုတ္။ ရွိသမွ သိပ္ကိုုမ်ားေနလိုု႔
ေရြးရခက္ေနတာရယ္။ ေရးရမယ့္အေၾကာင္းအရာကိုု သိပ္ၿပီး စိတ္မပါေသး
တာရယ္။ ေရးမယ့္အေၾကာင္းအရာက အေျခအေန အခ်ိန္အခါနဲ႔ သိပ္ၿပီး
မအပ္စပ္ဘူးလိုု႔ ယူဆတာရယ္ေတြေၾကာင့္ ေရးမလိုုလုုပ္ၿပီးခါမွ မေရးျဖစ္ပဲ
ထားလိုုက္ရေတာ့တယ္။

ၿပံဳးဖိုု႔ေကာင္းတာက အခုုေရးေနတဲ့အေၾကာင္းဟာ စာမေရးျဖစ္ဘူးဆိုုတဲ့
အေၾကာင္းကိုု ေရးေနတာပဲ။ ဟိုုတေလာကလည္း စာကိုု မျဖစ္မေန ေရးမယ္
ဆိုုၿပီး အိပ္ငိုုက္ေနရင္းနဲ႔ အိပ္ငိုုက္ေနတဲ့အေၾကာင္း မျဖစ္ညစ္က်ယ္ တပုုဒ္
ေရးမိတယ္။ အခုုလည္း လုုပ္ျပန္ၿပီ။ မေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းတဲ့ ေရးျပန္ၿပီ။

စာမေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းက ေရးစရာလားလိုု႔ ေမးခြန္းထုုတ္ႏိုုင္ပါတယ္။
ေရးစရာေပါ့လိုု႔ပဲ ျပန္ေျဖရမွာပါ။ ခရီးလြန္ေနလိုု႔၊ ေနမေကာင္းလိုု႔၊ အေပ်ာ္
လြန္ေနလိုု႔၊ အလုုပ္မ်ားေနလိုု႔၊ အင္တာနက္ မရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္ေနလိုု႔
စသျဖင့္ အေၾကာင္းျပစရာ ကိစၥေတြရွိရင္ ဒါေတြေၾကာင့္ စာမေရးျဖစ္ဘူး
လိုု႔ ေရးေတာ့ စာဖတ္သူက ေအာ္...ဒါေၾကာင့္ကိုုး...လိုု႔ သိသြားရတာေပါ့။

အခုုေရးတာက ဘေလာ့ဂ္မွာေရးတာဆိုုေတာ့ ဗံုုမဟုုတ္ ပတ္မဟုုတ္စာေတြ
ေရးမိရင္ ရံဖန္ရံခါ လာလာၿပီး ဖတ္ရႈၾကသူေတြအတြက္အားနာသလိုုလည္း
ျဖစ္ရျပန္တယ္။ ကိုုယ့္ရဲ႕စာကိုု ပိုုက္ဆံေပးၿပီးဖတ္ၾကတာမဟုုတ္ေပမဲ့လည္း
အခ်ိန္ေပးၿပီးဖတ္တာကိုုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ သေဘာရွိေနတာကိုုး။ အလ
ကားရတဲ့ႏြား သြားၿဖဲမၾကည့္သင့္ဖူးလိုု႔ ေျပာရင္လည္းသင့္မယ္ မထင္ဘူး။
မႀကိဳက္ရင္ မဖတ္နဲ႔ေပါ့လိုု႔ ေျပာရင္လည္း ႀကိဳက္ၾကမယ္ မထင္ဘူး။

ကိုုယ္လည္း အားတဲ့အခါ ဟိုုဘေလာ့ဂ္သြားၾကည့္၊ ဒီဘေလာ့ဂ္သြားၾကည့္လုုပ္
တတ္ပါတယ္။ အေျခအေနတခ်က္ၾကည့္ၿပီး မဖတ္ပဲေနတာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။
ေရးသမွ်အစအဆံုုး ဖတ္ျဖစ္သြားတာလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကဲ..အခုုဟာက
ဘာကိုုဆိုုလိုုေနတာတုုံးလိုု႔ ေမးၾကေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ေရး
တဲ့သူက ေကာင္းမယ္ထင္လိုု႔ေရးထားတဲ့ စာေတြကိုု ဖတ္တဲ့သူက ေကာင္းမယ္
ထင္ရင္ ဖတ္ၾကပါလိုု႔ ေျပာခ်င္တာပါပဲ။

ဒါကိုုမ်ား စကားလုုပ္ၿပီးေျပာေနစရာလား လိုု႔ေမးလာျပန္ရင္လည္း ခံရဦးမွာပဲ။
တခါတခါ လူေတြက ေရးသမွ်ကိုု အဟုုတ္ႀကီးမွတ္ၿပီး အတည္ေပါက္နဲ႔ ဖတ္မိ
သြားမွာစိုုးလိုု႔ ေျပာရတာပါလိုု႔ ဆင္ေျခတက္ပါမယ္။ ကိုုယ္လည္း ဒီလိုုႀကံဳခဲ့ဖူး
တာကိုုး။ တခ်ိဳ႕လူေတြရဲ႕စာေတြကိုု အဟုုတ္ႀကီးမွတ္ၿပီး အခ်ိန္ေပးဖတ္ခဲ့ဖူး
တယ္။ ဖတ္ၿပီးမွ ေနာင္တရခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီလိုုမျဖစ္ေအာင္ ေျပာေနတာပါ။

အခုုစာကိုုပဲ ၾကည့္ပါ။ အစမွာခ်ီခဲ့တုုန္းက စာေရးစရာေတြ မ်ားလြန္းတဲ့ၾကားက
မေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကိုု အတည္ေပါက္နဲ႔ေျပာလာၿပီး အခုုေတာ့ ပံုုမလာရင္
မဖတ္နဲ႔လိုု႔ ေျပာေနျပန္ၿပီ။ ဒီလူ ဘယ္လိုုလူလဲ။ ေရွ႕ေနာက္ မညီတာေတြ လုုပ္
ေနျပန္ၿပီ။ ေတာ္ၿပီ။ ဒီစာကိုု ဖတ္မေနနဲ႔ေတာ့။ အလကားစာ။ အားလိုု႔ ေလွ်ာက္
ေရးေနတာ။ ဒီဟာကိုုဖတ္မယ့္အစား ပ်င္းတာကမွ အရသာရွိဦးမယ္။

(ဓါတ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)