စူပါမင္း

စူပါမင္း။ မင္းဟာ ဒုုကၡိတဆိုုေပမဲ့ ငါ့ထက္ ပိုုေပ်ာ္ရႊင္ႏိုုင္တဲ့သူ။ မင္းရဲ႕ေျခေထာက္
ေတြ မသန္စြမ္းလိုု႔ ဘီးတတ္လွည္းနဲ႔ ေနရသူ။ ဒါေပမဲ့ မင္းဟာ ငါ့ထက္ ကမၻာပတ္
ႏိုုင္သူ။ မသန္မစြမ္းဆိုုေပမဲ့ ငါ့အမ်ိဳးသမီးထက္ ပိုုေခ်ာသူကိုု မင္းက ရထားသူ။
ေဟ့ေကာင္စူပါမင္း။ မင္းနာမည္ကိုု လက္ဘက္ရည္ဆိုုင္ကလည္း ယူသံုုး။ ေဆးလိပ္
ခံုုကလည္းယူသံုုး။ ဆံသဆိုုင္ကလည္း ယူသံုုး။ မင္းရဲ႕ပံုုကိုု စာအုုပ္မ်က္ႏွာဖုုံးမွာလည္း
ေတြ႕။ေၾကာ္ညာဆိုုင္းဘုုတ္မွာလည္း ေတြ႕။ ရုုပ္ျမင္သံၾကားမွာလည္း ေတြ႕။ ဘယ္လိုု
လဲကြ။ မင္းက အဆင္ေျပလွခ်ီလား။

ေဟ့ေကာင္ သူငယ္ခ်င္း စုူပါမင္း။ မင္းနဲ႔ငါက အိမ္နီးခ်င္း၊ ေက်ာင္းေနဘက္။ ေဆြ
မ်ိဳးစပ္ရင္ေတာင္ သိပ္မကင္းတဲ့ေကာင္ပါကြာ။ မင္းနဲ႔လုုပ္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြက
လည္းဟိုုမွာေတြ႕လိုုက္ ဒီမွာေတြ႕လိုုက္နဲ႔။ ငယ္ငယ္တုုန္းက ႏွစ္လံုုးကြဲေအာင္
ေတာင္ စကားမေျပာတဲ့အေကာင္။ အခုုေတာ့လည္း လူတတ္ႀကီးလုုပ္ၿပီး ေဟာ
လိုု႔၊ ေျပာလိုု႔။ မင္းကမ်ား ငါတိုု႔ကိုု ဆံုုးမ ေနရတယ္လိုု႔။ ဟား...ဟား...ဟား...။

စူပါမင္း...စူပါမင္း....။ မင္းနာမည္အရင္းက စိန္ထြန္းပါကြာ။ လူေတြကေတာ့
မင္းကိုု စူပါမင္းလိုု႔ပဲ သိေနၾကေတာ့တယ္။ မွတ္မိေသးလား စိန္ထြန္း။ အလယ္
တန္းေက်ာင္းမွာတုုန္းက မင္းကိုု ေနာက္လားေျပာင္လား လုုပ္တဲ့အေကာင္ေတြ
ငါ၀င္ထိုုးခဲ့တာ။ အဲဒီတုုန္းကေတာ့ မင္းက ငါ့ကိုု စူပါမင္းဆိုု...ကြ။ ေဟာ...အခုု
ေတာ့ စူပါမင္းက အရက္သမားျဖစ္ၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုုင္တဲ့ေကာင္က စူပါမင္း
ႀကီးျဖစ္ေနပါေရာလား။ ဟား...ဟား...ဟား...ဟား..။

ေဟ့ေကာင္ စိန္ထြန္း။ ငါမသိတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းဘာေတြလုုပ္ခဲ့လိုု႔ အခုုလိုုႀကီးပြါး
ေနရတာလဲ။ ငါ့မွာေတာ့ သေဘၤာလိုုက္၊ ေမွာင္ခိုုကူး၊ ေရႊတူး၊ ေက်ာက္တူး။
ေနာက္ဆံုုးေတာ့လည္း ဘာမွမထူး။ ရွာသမွ်ကုုန္။ ဒံုုရင္း..ဒံုုရင္း..။ မင္းကေတာ့
ႏိုုင္ငံေက်ာ္ တက္က်မ္းဆရာႀကီးကိုု ျဖစ္လိုု႔။ ႏိုုင္ငံတကာေတာင္ လိုုက္ၿပီး ေဟာ
ရ ေျပာရနဲ႔။ တယ္ဟုုတ္ေနပါလားကြ စိန္ထြန္းရ။ ဟားဟား...ဟားဟား..။ စူပါ
မင္းႀကီး စိန္ထြန္းရ။

ငါ့ကိုုလည္း ေျပာလွည့္ပါဦး၊ ေဟာလွည့္ပါဦးကြ။ မိန္းမက ေနာက္မီးလင္း။
သမီးအႀကီးက လင္ေနာက္လိုုက္။ အလတ္ေကာင္က အေျခာက္ျဖစ္။ အငယ္
မေလးက မေရမရာ။ သူငယ္ခ်င္း စူပါမင္းႀကီးေရ ကယ္ပါဦးဟ။ ငါ့ဘ၀ကိုု။ မင္း
ေျပာသလိုု ငါလည္း ႀကိဳးစားခဲ့တာပါပဲကြာ..။

မွတ္မိေသးလား။ ငယ္ငယ္တုုန္းက စူပါမင္းရုုပ္ရွင္ မင္းနဲ႔ငါ အတူၾကည့္ၾကေတာ့
စူပါမင္း တကယ္ရွိ မရွိ ျငင္းခဲ့ၾကတယ္ေလ။ အဲဒီတုုန္းက စူပါမင္းဆိုုတာ မရွိဘူး
လိုု႔ မင္းကေျပာေတာ့ ငါေတာင္မင္းကိုု စိတ္ဆိုုးခဲ့ေသးတယ္ မဟုုတ္လား။ အခုု
ေတာ့ မင္းက စာေရးဆရာ၊ တကၠသိုုလ္ ကထိက၊ ရုုပ္ရွင္သရုုပ္ေဆာင္၊ ပန္းခ်ီ
ဆရာ၊ အားကစားသမား၊ ကဗ်ာဆရာ၊ စႏၵယားဆရာ ႏိုုင္ငံေတာ္ကိုုယ္စားျပဳ
ပုုဂၢိဳလ္၊ လူထုုရဲ႕စံျပ။ ဟိုုလူက သေဘာက်၊ ဒီလူက သေဘာက်နဲ႔ စူပါမင္းကိုု
ျဖစ္လိုု႔။

သူငယ္ခ်င္း....စိန္ထြန္း...စူပါမင္းေရ....။ မိုုးေပၚကိုုတက္ၿပီးေတာ့သာ ပ်ံျပလိုုက္
ပါေတာ့ကြာ....။ အခုုခ်ိန္မွာ မင္းက မိုုးေပၚကိုုပ်ံႏိုုင္တယ္လိုု႔ ေျပာရင္လည္း လူ
ေတြက ယံုုၾကေတာ့မွာပဲကြ။ မင္းက စူပါမင္း ျဖစ္ေနၿပီကိုုး..။ ဟား..ဟား..ဟား....။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)