ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ျဖစ္လာရျခင္းအေၾကာင္း

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

အားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း နည္း
ကိုယ္တိုင္ကလည္း ခပ္ပ်င္းပ်င္း။
ဘေလာ့ဂ္လုပ္ဖို ့ေနေနသာသာ
အီးေမးေတာင္မွ ပံုမွန္မၾကည့္တဲ့ေကာင္။

ျပႆနာက
အတိုအထြာေလးေတြ
တခ်က္တခ်က္ ထထေရးခ်င္ေနတဲ့ကိစၥ။

ဒီထက္ဆိုးတာက
ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ ပစၥည္းကို
၇ရက္သားသမီးေတြကိုလည္း
ၾကည့္ေစ၊ ၾကားေစခ်င္လိုက္ေသး။

တကယ္ေတာ့
ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း
ေျပာစရာေတြက ခပ္မ်ားမ်ား။
ျပမယ္ဆိုရင္လည္း
ျပစရာေတြက ခပ္မ်ားမ်ား။

ေနာက္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္က မီဒီယာသမား။

ဗီြဒီယိုကင္မရာ အေကာင္းစားရွိတယ္။
ကြန္ျပဴတာ အေကာင္းစားရွိတယ္။
အသံဖမ္းစက္ အေကာင္းစားရွိတယ္။
သီခ်င္းေတြ၊ ဂီတေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။
ဓါတ္ပံုကင္မရာ အေကာင္းစားရွိတယ္။
စာအုပ္စာတမ္း ခပ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။
ေနာက္ၿပီး
သိပ္ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ့
မိန္းမေလးလည္း တေယာက္ရွိတယ္။
(အခုဘေလာ့ဂ္ကို သူပဲလုပ္ေပးတာေပါ့)

မရွိတာကေတာ့
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းပဲ။
ရင္ခုန္သံတူတဲ့ ငနဲေတြကလည္း
ဟိုး အေ၀းႀကီးမွာ။

ဘာလိုလိုနဲ ့
အသက္ကလည္း ႀကီးလာၿပီ။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ
ဘေလာ့ဂ္ဂါဂိုဏ္း၀င္ ျဖစ္လာရတယ္ဆိုပါေတာ့။

အမွန္က
ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ ့
ဘေလာ့ဂ္မွာ၀င္ၿပီး လက္ေဆာ့တာပါ။
၀င္ၾကည့္သူ မိတ္ေဆြမ်ား
ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ။

( ၂၀၀၇ခုႏွစ္။ ဇူလိုင္လ ၁၀ရက္။ အဂၤါေန ့)