ျမန္မာျပည္မွာ ဘုုန္းဘုုန္းေပါတာ လူတိုုင္းအသိ ။ ဘယ္ႏွစ္ပါးရွိမွန္းေတာ့
မသိ ။ အစိုုးရကေတာ့ ဘုုန္းဘုုန္းသန္းေခါင္စာရင္း လုုပ္ထားပံုုရတယ္ ။
မထုုတ္ျပန္ေတာ့ မသိရ ။ ဘုုန္းဘုုန္းမွာလည္း ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ ။ အစိုုးရစာရင္း
ေပါက္ ဘုုန္းဘုုန္းနဲ႔ ။ ဒုုလႅဘဘုုန္းဘုုန္း ။ အၿမဲတန္းဘုုန္းဘုုန္းနဲ႔ ယာယီဘုုန္း
ဘုုန္းေပါ့ ။ ကိုုရင္ေလးေတြလည္း အေတာ္မ်ားတယ္ ။ လူတရာမွာ ဘယ္ႏွစ္
ေယာက္က ဘုုန္းဘုုန္းျဖစ္ေနသလဲ သိခ်င္သား ။
ျမန္မာျပည္တခြင္ လူစည္ကားတဲ့ေနရာေတြမွာ ဓါတ္ပံုုရိုုက္လုိက္ၿပီဆိုုရင္ ပါ
လာတတ္တာေတြက အရပ္သူအရပ္သားေတြအျပင္ ဘုုန္းဘုုန္း သိုု႔မဟုုတ္
ကိုုရင္ ။ စစ္သား သိုု႔မဟုုတ္ ေခြးေတြပဲ ။ အလြယ္တကူျမင္ေတြ႕ႏိုုင္သူေတြမိုု႕
ေပါမ်ားတယ္လိုု႔ ဆိုုရင္ ရႏိုုင္တယ္။ မယ္သီလရင္ေတြလည္း ျမန္မာျပည္တခြင္
မနည္းလွဘူး ။ ဆရာေလးေတြေရာ ၊ ဆရာႀကီးေတြေရာ ၊ သီလရင္ေပါက္စ
ေလးေတြေရာ အရြယ္စံုု ရွိတယ္ ။
ဗုုဒၶဘာသာ ထြန္းကားရာ တိုုင္းျပည္ကိုုး ။ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ ။ တိဘက္
မွာလည္း ဒီလိုုပဲ ။ သီရိလကၤာလည္း ဒီလိုုပဲ ။ ဘုုန္းဘုုန္းေတြ အေတာ္ေပါ ။
သီလရင္ေတြလည္း အေတာ္ေပါ ။ ထိုင္းနဲ႔ကေမၻာဒီးယားမွာေတာ့ ဘုုန္းဘုုန္း
ေတြကိုုပဲ အေတြ႕မ်ားတယ္ ။ သီလရင္နည္းတာ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ ။ အိႏိၵယ
မွာလည္း ဘုုန္းဘုုန္းေတြရွိတယ္။ ဗုုဒၶဘာသာ စၿပီးထြန္းကားတဲ့ အိႏိၵယမွာ ျမန္
မာျပည္ေလာက္ ဘုုန္းဘုုန္းေတြ မမ်ားေတာ့ဘူး ။ ျမန္မာဗုုဒၶဘာသာေလာကမွာ
အမ်ိဳးသားေတြက ဒုုလႅဘေတာ့ အနည္းဆံုုး တႀကိမ္ေလာက္ ခံလိုုက္ရမွ ။ သာ
သနာ့ေဘာင္မွာေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္သေလာက္ ေနတတ္ၾကတာကိုုး ။
အခုုဆိုု ျပည္ပမွာ ျမန္မာေတြမ်ားလာေတာ့ ျမန္မာဘုုန္းဘုုန္းေတြလည္း ႏိုုင္ငံ
တကာမွာ အေျခစိုုက္လာတာ အေတာ္မ်ားလာၿပီ ။ ဘယ္ႏွစ္ပါးရွိမွန္းေတာ့
မသိ ။ ျပည္တြင္းမွာ သင္လိုု႔မ၀ႏိုုင္ပဲ ႏိုုင္ငံျခားကိုု ပညာထြက္သင္ၾကတဲ့ ပညာ
ေရးဘုုန္းဘုုန္းေတြလည္း မ်ားလာၿပီ ။ လူမႈေရးလုုပ္ငန္းေတြလုုပ္တဲ့ ဘုုန္းဘုုန္း
ေတြလည္း မ်ားလာၿပီ။ ႏိုုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ့ ဘုုန္းဘုုန္းေတြလည္း မနည္းဘူး ။
ႏိုုင္ငံေရးအျမင္နဲ႔ ဘုုန္းဘုုန္းေတြမ်ားတာကိုု ေ၀ဖန္တာေတြ ၾကားဖူးတယ္ ။ ဘုုန္း
ႀကီးေတြက ကုုန္ထုုတ္လုုပ္မႈ မရွိဘူး ။ အေခ်ာင္သမားေတြ ။ ဘာသာေရးဘန္းျပ
ၿပီး လူညြန္႔ခူးစားသူေတြ ။ လက္ေၾကာမတင္းသူေတြ၊ တရားကိုု တကယ္က်င့္တဲ့
ကိုုယ္ေတာ္က နည္းနည္း။ လူေတြနဲ႔ေရာတဲ့ကိုုယ္ေတာ္က မ်ားမ်ား စသျဖင့္ေပါ့ ။
စာသင္ကိုုယ္ေတာ္ေတြရဲ႕ဘ၀ကေတာ့ မလြယ္လွတာ အမွန္ပဲ ။ စာသင္တိုုက္
ႀကီးေတြ ေရာက္ဖူးတယ္ ။ ဆြမ္းလည္းခံရေသး ။ စာလည္းက်က္ရေသး ။
မေခ်ာင္လွဘူး ။ ဒကာေကာင္း ေနာက္ခံရွိဖိုု႔ကလည္း လိုုေသးတယ္ ။ ဘုုန္းဘုုန္း
အမ်ားစုုက ေက်းလက္ေဒသက ။ ခ်ိဳ႕တဲ့ၾကတယ္ ။ ဘုုန္းႀကီးဘ၀နဲ႔ ေအာင္ျမင္ဖိုု႔
အေတာ္ႀကိဳးစားရတယ္ ။ စာတတ္ရံုုနဲ႔ မၿပီး ။ အေဟာအေျပာ၊ အေနအထိုုင္ ၊
အစည္းအရံုုး ေကာင္းဖိုု႔ကလည္း လိုုေသးတယ္ ။
၂၀၀၇ခုုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ အေတာ္အံ့ၾသဖိုု႔ေကာင္းတယ္လိုု႔ ဆိုုရမယ္ ။
ျမန္မာ့သမိုုင္းမွာ ဒီလိုုအျဖစ္မ်ိဳး မရွိဘူးထင္တာပဲ ။ မိုုးျပင္းေတြရြာေနတဲ့အထဲ
ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ဘုုန္းဘုုန္းေတြ ေမတၱာပိုု႔ရင္း ခ်ီတက္ၾကတဲ့ပြဲမ်ိဳးက ၾကက္သီးထဖိုု႔
ေကာင္းတယ္။ ျမင္ရသူေတြ မ်က္ရည္က်ရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ အဲဒီတုုန္းက ဗုုဒၶ
ဘာသာ၀င္ မဟုုတ္သူေတြေတာင္ ဘုုန္းဘုုန္းေတြကိုု ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္က်ရသတဲ့ ။
အျငင္းပြါးစရာျဖစ္ေနတာတခုုက ျမန္မာျပည္မွာ ေစတီပုုထိုုးေတြလည္း လက္ညွိဳး
ထိုုး မလြဲ။ ဘုုန္းဘုုန္းေတြလည္း လက္ညိွဳးထိုုးမလြဲ ရွိေနေပမဲ့ တတိုုင္းျပည္လံုုး
ဒုုစရိုုက္ေတြ ဘာေၾကာင့္ေပါမ်ားေနရသလဲ။ အစိုုးရကအစ ၀န္ထမ္းေတြအဆံုုး ။
တရားသူႀကီးကအစ ေစ်းသည္နဲ႔ ကားစပယ္ယာအဆံုုး စရိုုက္ေတြဘာေၾကာင့္
ၾကမ္းတမ္းေနရသလဲ။ ကိုုယ္က်င့္တရားေတြ စိတ္ပ်က္ဖိုု႔ေကာင္းေအာင္ ဆိုုးရြား
ေနရသလဲဆိုုတာပါ ။ ဘာသာေရးအဆံုုးအမဆိုုတာ ျမန္မာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္
ဘယ္ေလာက္ ထိေရာက္တဲ့ အရာလဲေပါ့ ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း သံုုးသပ္တယ္ ။ တိုုးတက္ခ်မ္းသာတဲ့ တိုုင္းျပည္ေတြမွာ သာသနာ့
၀န္ထမ္းေတြ နည္းသြားတယ္။ ဒီလိုုျဖစ္ရတာကလည္း ျပည္သူေတြက ကိုုယ့္အား
ကိုုယ္ကိုုးၿပီး ရပ္တည္ႏိုုင္လာလိုု႔ ။ ကိုုယ္တိုုင္ယံုုၾကည္မႈ ပိုုရလာလိုု႔ ။ ရုုပ္ပိုုင္းေရာ
နာမ္ပိုုင္းပါ ခိုုင္မာလာလိုု႔ သာသနာ့အႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား နည္းပါးသြားပါသတဲ့ ။
ဒါကလည္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ တိုုးတက္မႈတခုုျဖစ္ပါသတဲ့ ။ ဆိုုလိုုတာက ဆင္းရဲလိုု႔
ျဖစ္ရတဲ့ ကိစၥေတြထဲမွာ ဘုုန္းဘုုန္းေတြမ်ားေနတာလည္း ပါေနတယ္ဆိုုတဲ့သေဘာ ။
ဟုုတ္ မဟုုတ္ ။ ေဆြးေႏြးၾကပါဦး ။
(ပန္းခ်ီ ၊ မင္းေ၀ေအာင္)