Friday, May 1, 2009

ဆုုေတာင္း၊ေမတၱာ၊၀တၳဳေတာ္








(နိဒါန္း)

ဘုုရားသၡင္… ။
အရွင္ဘုုရား၏ ထူးျမတ္လွေသာ တရားေတာ္မ်ားအား အႂကြင္းမဲ့ ယံုုၾကည္ပါ၏ ။
တပည့္ေတာ္၏ ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုု အႏၱာရယ္အေပါင္းမွကင္းေ၀းရန္ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္
မူပါ။ လူတကာ၏ ခ်ီးမြမ္းမႈကိုုခံရေသာ ဘေလာ့ဂ္ျဖစ္ေရး ေဆာင္မေတာ္မူပါ။ ဤ
ဘေလာ့ဂ္မွ ေရႊလမ္းေငြလမ္းပြင့္၍ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈကိုု ေပးသနားေတာ္မူပါ။


(၁)

အဂၤါေန႔။ နယူးေယာက္ၿမိဳ ႔။ ကြင္းစ္ ရပ္ကြက္။ ႏွင္းဖတ္မ်ား စိတ္ပ်က္ဖြယ္က်ေနတဲ့ ဇန္န၀ါရီ
ညေန။ ညေနဆိုုေပမယ့္ ေမွာင္ေနၿပီ။ ႏွင္းေတြက်ေတာ့ အေအးဓါတ္ေပါ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သြား
ရလာရ ခက္တယ္။ ေျမေအာက္ဘူတာရံုုက တက္လိုုက္ရင္ ႏွင္းေတြနဲ႔မေတြ ႔ခင္ မဆလာနံ႔ကိုု
အရင္ဆံုုး ရတယ္။ ကြင္းစ္ရပ္ကြက ္က အိႏိၵယမ်ားတယ္။ ျမန္မာလည္း မ်ားတယ္။ အိႏိၵယက
ပိုုမ်ားတယ္။ ျမန္မာျပည္က အိႏိၵယေတြ မဟုုတ္ဘူး။ အိႏိၵယက၊ ပါကစၥတန္က၊ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္
က အိႏိၵယန္းေတြေပါ႔။ ဒါေၾကာင့္ မဆလာန႔ံ ပိုုရတာ။ မဆလာနံ႔ေတြထဲကပဲ ႏွင္းေတာထဲကိုု
ျဖတ္ၿပီး ခပ္သုုတ္သုုတ္လာခဲ့တယ္။

ည၇နာရီထိုုးေတာ့မယ္။ မၾကာခင္မွာ ပြဲစေတာ့မယ္။ ပရိတ္ႀကီး ဆယ့္တသုုတ္ကိုု ရြတ္မယ့္ပြဲ။ အဂၤါေန႔တိုုင္းလုုပ္တဲ့ပြဲ။ ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအားလံုုး လြတ္
ေျမာက္ေရး ပရိတ္ရြတ္ၾကမယ့္ပြဲ။ ဘုုရားသၡင္ပါ၀ိုုင္းၿပီးကူညီမွ ရမယ့္ပြဲ။ လေပါင္းမ်ားစြာ
ယံုုၾကည္မႈနဲ႔ လုုပ္လာခဲ့တဲ့ ပြဲ။ အခ်ိန္မွီေအာင္ သြားမွျဖစ္မယ္။

ကိုုယ့္လူေတြက ျမန္မာျပည္က အက်ဥ္းစခန္းေတြထဲမွာ။ ငါက နယူးေယာက္ဆိုုတဲ့ၿမိဳ ႔ႀကီးမွာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း ယံုုၾကည္မႈဆိုုတဲ့အားနဲ႔ ေ၀းေနတဲ့အရာေတြ နီးေစမယ္။ ပိတ္ထားတဲ့ ေထာင္တခါးေတြကိုု ပြင့္ေစမယ္။ ဘုုရားရွင္ရဲ ႔ ပရိတ္တရားေတာ္ေတြဟာ အစြမ္းထက္တဲ့လက္
နက္ေတြပဲလိုု႔ အရင္လူေတြကလည္း ယံုုၾကည္ခဲ့ၾကတယ္။ အခုု ငါတိုု႔လည္း ယံုုၾကည္ေနတုုန္းပဲ။
အရွင္ဘုုရား ။ တပည့္ေတာ္တိုု႔ရဲ ႔ေတာ္လွန္ေရးကိုု ေအာင္ျမင္ ေစျခင္းအလိုု႔ငွာ ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေတာ္မူပါဘုုရား။ ေအးစက္ေနတဲ့ နယူးေယာက္ၿမိဳ ႔ရဲ ႔ ႏွင္းေဖြးေဖြးညထဲမွာ ျမန္မာလူငယ္တခ်ိဳ ႔ရဲ ႔ ပရိတ္ရြတ္သံေတြရွိေနပါတယ္။ ဘယ္သူေတြၾကားရပါသလဲ။

(၂)

အဂၤါေန႔။ ရန္ကုုန္ၿမိဳ ႔။ လႈိင္သာယာၿမိဳ ႔နယ္။ ေဆာင္းတြင္းဆိုုေပမယ့္ လံုုး၀မေအးပါ။ မနက္ခင္း
ဆိုုေပမဲ့ ေလေကာင္းေလသန္႔မရ။ ကားေတြကေတာ့ ထံုုးစံအတိုုင္းက်ပ္လိုု႔၊ ညပ္လိုု႔။ ကားမီးခိုုး
ေတြ တေ၀ေ၀။ ထိုုင္ခံုုေနရာရဖိုု႔ထက္ အခ်ိန္မွီဖိုု႔ အေရးႀကီးတယ္။ ေရာက္လာတဲ့ကားကိုုပဲ ျဖစ္
သလိုု တြယ္စီးလာခဲ့တယ္။ ေရႊတိဂံုုနား နီးေလ ပိုုၿပီးသတိထားရေလပဲ။ ကားေပၚက ဆင္းဆင္း
ခ်င္း သာမန္ဘုုရားဖူးတဦးလိုုပဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ကုုန္းေတာ္ေပၚ တက္ခဲ့တယ္။

မေန႔က ခ်ိန္းထားတဲ့သူေတြနဲ႔ ဘုုရားေပၚကိုု လမ္းေၾကာင္း မတူေအာင္ ခြဲၿပီးတက္ခဲ့တာ။ လမ္း
တေလ်ာက္ ႀကံ့ဖြတ္ေတြပါ လာသလား။ အက္စ္ဘီ ေတြရွိေနသလား။ မ်က္လံုုးကစား ခဲ့ရတယ္။
အဂၤါေဒါင့္မွာ ကိုုယ့္လူေတြ တခ်ိဳ ႔ေရာက္ေနၿပီ။ ႀကံ ႔ဖြတ္ေတြလည္း ရွိေနၿပီ။ မသကၤာရတဲ့
လူေတြလည္းရွိေနၿပီ။ သူတိုု႔ကိုု ေၾကာက္ေနလိုု႔ အလုုပ္ျဖစ္မွာ မဟုုတ္္ဘူး။ ဖမ္းခ်င္ဖမ္း၊ ရိုုက္
ခ်င္ရိုုက္။ ကိုုယ္လုုပ္စရာရွိတာ ကိုုယ္လုုပ္မယ္။ ဘုုရားရွိခိုုးတာ ျပစ္မႈလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္း
စုုၾကည္နဲ႔ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအားလံုုး လြတ္ေျမာက္ေရးဆုုေတာင္းတာဟာ ျပစ္မႈ
က်ဴးလြန္တာလား။ ဖမ္းရင္လည္းခံရံုုပဲ။ အားကိုုးစရာ အရွင္ဘုုရားပဲ ရွိေတာ့တယ္။

အမွန္တရားဘက္က ကူညီပါဘုုရား။ အခုု တပည့္ေတာ္တိုု႔ေရာက္ေနတဲ့ သမိုုင္း၀င္ သာ
သနာ့ေျမေပၚမွာ တိုုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းေရးအတြက္ ဘာသာေရးနည္းနဲ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔
တပည့္ ေတာ္တိုု႔ ယံုုယံုုၾကည္ၾကည္ဆုုေတာင္း ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တိုု႔ရဲ ႔ဘ၀နဲ႔
အသက္ကိုု အရွင္ဘုုရားထံမွာ အပ္ႏွံထားပါတယ္ဘုုရား။ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါ။

ေန႔စဥ္ ရာနဲ႔ေထာင္နဲ႔ခ်ီ လာေရာက္ဆုုေတာင္းၾကတဲ့ ေရႊတိဂံုုရင္ျပင္ေပၚက ဆုုေတာင္းသံ
ေတြထဲမွာ ဒီမိုုကေရစီ လႈပ္ရွားသူေတြရဲ ႔ ဆုုေတာင္းသံေတြလည္းရွိေနပါတယ္။ ဘယ္သူ
ေတြ ၾကားပါသလဲ။


(၃)

အဂၤ ါေန႔ ။ အာရံုုတက္။ ေနျပည္ေတာ္။

ဟိတ္ ။ မင္းကိုု ကင္းေစာင့္ခိုုင္းတာ အိပ္ငိုုက္ခိုုင္းတာ မဟုုတ္ဘူး။ အခ်ဳပ္ထဲထည့္ လိုုက္ရမလား။
မင္းအခုု တာ၀န္က်ေနတာက ေနျပည္ေတာ္မွာ။ သာမန္ေနရာမဟုုတ္ဘူး။ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးတိုု႔ရွိတဲ့
ေနရာ။ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ သမိုုင္းမွာ အေရးႀကီးတဲ့ေနရာ။ မင္းလိုု ရဲေဘာ္အဆင့္တင္မကဘူး။ ငါလို
အရာရွိလည္း ေနျပည္ေတာ္မွာ ကင္းေစာင့္ေနတယ္ဆိုုတာ သေဘာေပါက္။

ဒီေနျပည္ေတာ္က ဥပၸါတသႏၱိေစတီ ေတာ္ျမတ္ႀကီး ထီးတင္ပြဲဟာ ဒိုု႔တပ္မေတာ္သားေတြအတြက္ သိပ္ၿပီးအေရးႀကီးတယ္။ တိုုင္းျပည္ကိုု ကာကြယ္ဖိုု႔ အေရးႀကီးသလိုုပဲ။ ဒိုု႔တာ၀န္ အေရးသံုုးပါးထဲမွာ ထည့္မေရးထားေပမယ့္ သာသနာေရး၊ ဘာသာေရးကိစၥေတြဟာ တပ္မေတာ္သားေတြအတြက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုုတာ နားလည္ထားရမယ္။ ယံုုၾကည္ထားရမယ္။ ၾကားလား။

ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးတိုု႔ဟာ တိုုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေအာင္လိုု႔၊ တိုုးတက္ေအာင္လုုိ႔ စစ္ေရးအရေရာ၊ ႏိုုင္ငံ
ေရးအရေရာ၊ ဘာသာေရး အရပါ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ သာသနာျပဳ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ။ တန္ခိုုး
ႀကီးဘုုရားေတြဆိုု အၿမဲတန္း သြားဖူးေနၾကတယ္။ တန္ခိုုးႀကီးဆရာေတာ္ေတြကိုု အၿမဲတန္းလွဴ
ဒဏ္းေနတယ္။ တန္ခိုုးႀကီးပုုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အထက္လမ္းဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြ အၾကားအျမင္ရ ပုုဂၢိဳလ္ေတြကိုုလည္း အၿမဲတန္း ဆည္းကပ္ေနၾကတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘယ္သူ႔ အတြက္မွ လုုပ္ေန
တာ မဟုုတ္ဘူး။ တိုုင္းျပည္အတြက္ လုုပ္ေနၾကတာ။

ဘယ္အစိုုးရကမွ အခုု တပ္မေတာ္ အစိုုးရေလာက္ ဘာသာေရးကိုု အခ်ိန္ျပည့္ အားထုုတ္တာမ်ိဳး
မရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူတိုု႔ရဲ ႔ ဘုုန္းတန္ခိုုးေတြဟာ ႀကီးမားေနတာေပါ့။ ဒိုု႔တပ္မေတာ္ရဲ ႔
ဘုုန္းတန္ခိုုးဟာ ႀကီးထြားေနတာေပါ့။ ဒီမိုုကေရစီသမားေတြရဲ ႔အေႏွာက္အယွက္မေပးးႏိုင္ပဲျဖစ္
ေနတာေပါ့။ ျပည္ပအားကိုုး ပုုဆိန္ရိုုးေတြက ရန္မျပဳႏိုုင္တာေပါ့။ ဒို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက တိုုင္းျပည္ကိုု
ဘုုရားတရားနဲ႔ အုုပ္ခ်ဳပ္ေနလိုု႔၊ ဘုုရားသၡင္က ဒိုု႔ကိုုေစာင့္ေရွာက္ကူညီေနလိုု႔ေပါ့။

တိုုင္းမႉး၊ တပ္မမႉး၊ ဗ်ဴဟာမႉး၊ စစ္ေဒသမႉး၊ အရာရွိ၊ အရာခံ၊ အၾကပ္၊ တပ္သားမွန္သမွ် ဘုုရား
ရွင္ကိုုယံုုၾကည္ၾက။ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတိုု႔ရဲ ႔ ဘုုရားေတြ၊ ေစတီပုုထိုုးေတြကိုု အကာအကြယ္ေပးၾက။
ဘာသာတရား ကိုုင္းရႈိင္းလွတဲ့ တပ္မေတာ္ အစိုုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုု အသက္နဲ႔လဲၿပီး အကာ
အကြယ္ေပးၾက။ ျမန္မာျပည္တခုုလံုုး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္ ဘုုရားသခင္ထံမွာ ဆုုေတာင္းၾက။ ဘုုရားရွင္ကလည္း တပည့္ေတာ္တိုု႔ တပ္မေတာ္သားေတြကိုု ေစာင့္ေရွာက္ေပးေတာ္မူပါ။

ေနျပည္ေတာ္က ေန႔စဥ္ စစ္အမိန္႔ေပးသံေတြထဲမွာ အခုုလိုု ဘာသာေရး ယံုုၾကည္ခ်က္ဆိုုင္ရာ
ကိစၥေတြ၊ ဆုုေတာင္းသံေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ နားစြင့္ေနပါသလဲ။


(၄)


ႏွင္းမႈန္ေတြ တဖြဲဖြြဲ။ ေလတိုုးသံ တရွဲရွဲ။ ခ်င္းေတာင္တန္းေတြေပၚက မထင္မရွား ရြာတရြာ။
လက္၀ါးကပ္တိုုင္ ေဖြးေဖြးနဲ႔ မႈန္၀ါး၀ါး ဘုုရားရွိခိုုးေက်ာင္း ကေလး။ တနဂၤေႏြ ေန႔လည္ပိုုင္း။
ရြာကလူေတြ ဘုုရား၀တ္ျပဳၿပီး အိမ္ျပန္ၾကၿပီ။ သင္းအုုပ္ဆရာေလးနဲ႔ အတူ လူငယ္တခ်ိဳ ႔
ဘုုရားေက်ာင္းထဲမွာ တိတ္ တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကတယ္။

ကဲ စၾကပါစိုု႔လိုု႔ သင္းအုုပ္ဆရာေလးက ႏူးႏူးည့ံညံ့ေျပာလိုုက္တယ္။ ဒီကေန႔ အစီအစဥ္ကိုု
ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တေယာက္က ဦးေဆာင္တယ္။ သူတိုု႔ရဲ ႔ အပါတ္စဥ္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆုု
ေတာင္းပြဲေလးရဲ ႔ အသံေတြဟာ တိုုးတိုုးတိတ္တိတ္နဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ထြက္ေပၚလာခဲ့
တယ္။

ေမတၱာေတာ္ရွင္ အဖျမတ္စြာေသာ ဘုုရားသခင္။ ကိုုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္
က်မတိုု ့ အသက္ရွင္ရေသာ အခြင့္၊ ေကာင္းမြန္စြာ ေနထိုုင္စားေသာက္ရေသာ အခြင့္ကိုု
ေပးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အဖ။ က်မတိုု ့ကိုု ခ်စ္တဲ့ မိသားစုု၊ မိတ္ေဆြမ်ားနဲ ့၀န္းရံေပးထားတဲ့အတြက္လညး္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဦးစြာ ။ က်မတိုု ့မွာရွိေသာ သိလ်က္နဲ႔ေသာ္လည္းကာင္း၊ မသိလ်က္နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း
ျပဳလုုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြကိုု ေျဖလႊတ္ ေျဖရွင္းေပးေတာ္မူပါ။ ထိုုအျပစ္တိုု႔ကိုု ျပန္လည္ျပဳျပင္
တတ္ဖိုု ့ သြန္သင္ပါ၊ လမ္းျပပါ၊ ဆံုုးမေတာ္မူပါ။ က်မတိုု ့မွာရွိတဲ့ လူဇာတိနဲ႔ဆိုုင္ေသာ၊ မလိုု
လားအပ္ေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟနဲ႔ မာန္မာနတိုု႔ကိုု ကိုုယ္ေတာ္ရဲ ့ ေမတၱာေတာ္၊ သန္ ့ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ျဖင့္ ေဆးေၾကာေပး ေတာ္မူပါ။ သူတပါးအျပစ္ကိုု ခ်ည္ေနွာင္
ထားျခင္းမရွိဘဲ ခြင့္လြတ္နိုုင္ဖိုု႔ ခြန္အားအစြမ္း သတၱိကိုုေပး ေတာ္မူပါ။

အထူးသျဖင့္ အမိျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အထူးသတိရ ေတာင္းေလွ်ာက္လိုုပါတယ္။ ကုုိယ္
ေတာ္သိတဲ့အတိုုင္း မတရား ရက္စက္ေသာ အုုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္က ဒုုကၡဆင္းရဲ ခံစားေနရတဲ့ တိုုင္းသူျပည္သားေတြကိုု သနားေတာ္မူပါ။ မာေက်ာေနတဲ့ အုုပ္ခ်ဳပ္သူတိုု ့ရဲ ႔နွလံုုးသားကိုု
ကိုုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ ႔ ေမတၱာေတာ္နဲ ့တိုု႔ ထိၿပီးသကာလ သူတိုု ့ရဲ ႔ႏွလံုုးထဲမွာ ဆင္ျခင္တံုုတရား ေတြျဖစ္ေပၚလာေအာင္ မစ သနားေတာ္မူပါ။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကိုု ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရတဲ့ လမ္းစကိုု ျပေတာ္မူပါ။
ေကာင္းေသာ အေျပာင္းအလဲအတြက္ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏိုုင္ငံေရးအားျဖင့္ ျပည္တြင္း
ျပည္ပက ႀကိဳးစားသူမ်ား အားလံုုးအတြက္ အထူးသတိရ ဆုုေတာင္းပါတယ္။ သူတိုု႔ကိုု
က်န္မားျခင္းအခြင့္နဲ ့ လိုုအပ္တဲ့ ဥာဏ္ပညာ၊ အသိပညာတိုု ့ကိုု ေပးေတာ္မူပါ။

အထူးသျဖင့္ ႏိုုင္ငံေရး က႑ေတြမွာ ဦးေဆာင္ေနသူတိုု ့အတြက္ အထူးသတိရ ဆုုေတာင္း
ပါတယ္ အဖဘုုရားသခင္။ သူတိုု ့ကိုု ခ်ဳိးငွက္ကဲ့သိုု ့ ျဖဴစင္ အျပစ္ကင္းသလိုု ေႁမြကဲ့သိုု ့ လိမၼာ
ပါးနပ္တတ္ေအာင္၊ ထိမိျပတ္သားတဲ့ ဦးေဆာင္မႈမ်ိဳး ေပးတတ္ေအာင္ သြန္သင္ေတာ္မူပါ။
တိုင္းျပည္နဲ ့ အသင့္ေတာ္ဆံုုး ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ တစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာဖိုု ့ အတြက္လည္း
မစေတာ္မူပါ။ က်မတိုု႔ကိုုလည္း ကိုုယ္ေတာ္ အသံုုးျပဳေတာ္မူပါ။ က်မတိုု႔သည္ သာမာန္လူ
သားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုုယ္ေတာ္သည္ က်မတိုု႔ကိုု အသံုုးတည့္တဲ့ အစြမ္းအစတစ္ခုုခုု ေပးထားတယ္ဆိုုတာကိုုေတာ့ ယံုုၾကည္ပါတယ္။

ကိုုယ္ေတာ္။ က်မတိုု႔အေနနဲ ့ တဦးခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ အစုုအဖြဲ ့ေသာ္လည္းေကာင္း
ရွိတဲ့အစြမး္ အစနဲ႔ အေကာင္းဆံုုး ၿပီးေျမာက္ေဆာင္ရြက္တတ္ေအာင္ လမ္းျပပါ။ အခ်ိန္ဆြဲ
တတ္ေသာ က်မတိုု႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္၊ စိတ္မရွည္ေသာ အားနည္းခ်က္တိုု႔ကိုု ရင္ဆိုုင္ေက်ာ္
လႊားႏိုုင္ဖိုု ့ခြန္အား ေပးေတာ္မူပါ။ က်မတိုု႔ရဲ ႔အားနည္းခ်က္၊ မျပည့္စံုုျခင္း မ်ားစြာကေန ကိုုယ္
ေတာ္ရွင္ထံပါး တိုုး၀င္ခ်ဥ္းကပ္ ဆုုေတာင္းတဲ့ အသံကိုု နားေညာင္းေတာ္မူ ပါမည့္အေၾကာင္း တပါးတည္းေသာသားေတာ္ ခရစ္္ေတာ္ ေယရႈဘုုရားရဲ ့ နာမေတာ္ကိုု အမွီျပဳ၍ ကိုယ္ေတာ္
ရွင္ရဲ ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နွလံုးသြင္းၿပီး အလြန္ရုုိေသစြာ ေတာင္းေလွ်ာက္အသနားခံပါ
တယ္။ (အာမင္)

အစိုုးရအဆက္ဆက္ ပစ္ပယ္ထားတဲ့ခ်င္းေတာင္တန္းေတြေပၚက ၿမိဳ ႔ငယ္၊ ရြာငယ္ေလး
ေတြမွာ အခုုလိုု ဆုုေတာင္းသံေတြဟာ ေန႔စဥ္လိုုလိုုထြက္ေပၚေနပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ
နားေထာင္ေနပါသလဲ။


(၅)

မနက္ေလးနာရီ။ မႏၱေလးၿမိဳ ႔ဆင္ေျခဖုုန္း။ ကုုန္တင္ကားဂိတ္ တေနရာ။

ဟိတ္လူ ထေတာ့။ ဒီမွာ ဆိုုင္ခင္းေတာ့မယ္။ တျခားေနရာမွာသြားအိပ္။ ေစာေစာ စီးစီး
သူမ်ား စီးပြါးရွာ မယ့္ေနရာ လာၿပီး ေခြအိပ္ေနတာ လာဘ္တိတ္တယ္။ ဟုုတ္ကဲ့ပါ ဒကာႀကီး
ရယ္။ ေအာ္... ဟုုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ။ လူအ၀တ္အစားနဲ႔ အရွင္သုုမန ကပ်ာကယာ ထၿပီး တျခား
ေနရာ ခရီးဆက္ဖိုု႔ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

လူအ၀တ္အစားနဲ႔ ဆိုုေပမဲ့ သူက သိကၡာ ခ်မထားဘူး၊ လူထြက္ထားတာ မဟုုတ္ဘူး။ ရဟန္း
ဘ၀အျဖစ္ ခံယူထားတုုန္း။ အေျခအေနအရ လူအ၀တ္လဲထားတာ။ မေန႔ညက ကပ္လိုုက္ခဲ့
ရတဲ့ ကုုန္တင္ကားက ည၂နာရီေလာက္မွ မႏၱေလးကိုု ေရာက္တာေၾကာင့္ ဘယ္မွဆက္
မသြားပဲ ကားဂိတ္၀င္းထဲက ဆိုုင္ခန္းတခုုမွာ ၀င္အိပ္ခဲ့တာ။ သူ႔မွာ ပိုုက္ဆံလည္းျပတ္ေနၿပီ။

ျမင္းၿခံ၊ ပခုုကၠဴက သံဃာေတြဆီ လူ၀တ္နဲ႔ေရာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ကိုုယ္ေတာ္ေတြ စိတ္ဓါတ္မက်ဖိုု႔၊
လက္မေလွ်ာ့ဖိုု႔၊ ပတၱနိကၠဳဇန ကံကိုုဆက္ၿပီး ေဆာင္ထားၾကဖိုု႔၊ တရားတဲ့လမ္းကိုု ဆက္
ေလွ်ာက္ဖိုု႔၊ အားေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ အာဏာပိုုင္ေတြ ႀကံ ႔ဖြတ္ေတြ မ်က္လံုုး ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေန
တဲ့ၾကားက အရွင္သုုမန စြန္႔စြန္႔စားစား လႈပ္ရွားေနတာပါ။

သူက ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတုုန္းက ရန္ကုုန္တိုုင္း သံဃာ့ လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္
မီတီရဲ ႔ ဦးေဆာင္သံဃာ ေတာ္တပါး။ တျခားထင္ရွားတဲ့ကိုုယ္ေတာ္ေတြက ေထာင္ထဲမွာ။
တခ်ိဳ ႔က နယ္စပ္ကို ေက်ာ္ၿပီး ႏိုုင္ငံျခား တိုုင္းျပည္ေတြဆီ ႂကြကုုန္ၿပီ။ တခ်ိဳ ႔က ေပ်ာက္ေနၾက
တုုန္း၊ တခ်ိဳ ႔ကေတာ့ ကိုုယ္႔ေက်ာင္း တိုုက္ကိုု ျပန္ေရာက္လာၾကၿပီ။ သူကေတာ့ စိတ္မေလ်ာ့
ေသး ေနာက္ဆံုုးအခ်ိန္ထိ ယံုုၾကည္ရာကိုု လုုပ္သြား မယ္လိုု႔ ဆံုုးျဖတ္ထားတဲ့ ကိုုယ္ေတာ္။
အခုုလည္း မႏၱေလးက ကိုုယ္ေတာ္ေတြဆီ အားေပး စကားေတြေျပာဖိုု႔ ဘယ္သူကမွ တာ၀န္
ေပးမထားပဲ ဆက္လုႈပ္ရွားေနတဲ့ သံဃာေတာ္။ လူ အ၀တ္၀တ္ထားေပမဲ့ သံဃာေတာ္ရဲ ႔
သိကၡာပုုဒ္ အတိုုင္း ေနထိုုင္က်င့္ႀကံေနတုုန္း။

သူ႔ ခႏၱာကိုုယ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပိန္က် သြားတယ္။ မ်က္လံုုးေတြကေတာ့ ပိုုေတာက္ပ
လာတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ ႔ ဒုုကၡ၊ တကာ၊ တကာမ ေတြရဲ ႔ ဒုုကၡ သူ ေကာင္းေကာင္း
သိတယ္။ စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈမွာ သံဃာေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ႏူးညံ့ခဲ့ၾကတယ္၊
သိကၡာပုုဒ္ေတြနဲ႔ အညီ မိုုးေတြေလေတြထဲမွာ ဘုုရားရင္ရဲ ႔ ေမတၱာသုုတ္ေတြကိုု ယံုုယံုု
ၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္သိမ္သိမ္ေမြ ႔ေမြ ႔နဲ႔ ရြတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ ခဲ့ၾကတယ္၊ အပူမီး
ေတာက္ေလာင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ တရပ္လံုုးကိုု ေအးခ်မ္းေစေအာင္ သံဃာေတာ္
ေတြက ဘယ္ေလာက္ ေမတၱာထားခဲ့ၾကတယ္ဆိုုတာ အရွင္သုုမန အသိဆံံုုး။

အဲဒီလိုု ကမၻာသိ သံဃာ့လႈပ္ရွား မႈကိုု စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဘယ္ေလာက္ထိ ယုုတ္မာ
ရက္စက္ခဲ့ၾကတယ္၊ သံဃာေတြ အေပၚ မုုန္းတီးမႈ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုုတာကိုု
ျပသခဲ့တယ္၊ ဘာသာ၊ သာသနာကိုု ဘယ္ေလာက္ထိ ေစာ္ကား ရိုုင္းျပခဲ့တယ္ဆိုုတာ
ကိုုလည္း အရွင္သုုမနအသိဆံုုး။

ဓမၼနဲ႔ အဓမၼတိုုက္ပြဲမွာ ဘုုရားရွင္ရဲ ႔သားေတာ္ေတြဘက္က ဘာေၾကာင့္မ်ား ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရပါလိမ့္။ အို...မဟုုတ္ေသးဘူး။ ငါတိုု႔ အရႈံး မေပးေသးသေရြ ႔ မရႈံးနိမ့္ေသးဘူး။ ဘုုရားရွင္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့
ကံကိုု ေဆာင္ထားသေရြ ႔၊ ဓမၼတရားကိုု ယံုုယံုုၾကည္ၾကည္ ကိုုင္စြဲထားသေရြ ႔ ငါတိုု႔ မရႈံးနိမ့္
ေသးဘူး။ ဘုုရားရွင္ကို ယံုုၾကည္မႈ၊ ေမတၱာတရားကိုု ယံုုၾကည္မႈ ၊ ဓမၼတရားရဲ ႔ အစြမ္းထက္
မႈကိုု ငါတိုု႔လိုု သံဃာေတြ ကမွ သက္ ေသျပၿပီး မေဖၚထုုတ္ႏိုုင္ရင္ ရာဇ၀င္ရိုုင္းေတာ့ မေပါ့။
ဒိုု႔သံဃာေတြ ယံုုၾကည္မႈနဲ႔ အားတင္းထားဖိုု႔ ငါ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕လုုပ္ေနမယ္။

အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ သံဃာေတာ္ တပါးလိုု တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ကုုန္ကားဂိတ္ထဲကေန
ထြက္သြားတဲ့ အရွင္သုုမန။ မႏၱေလးၿမိဳ ႔ ေလးျပင္ေလးရပ္မွာရွိတဲ့ စာသင္တိုုက္ေတြဆီကိုု
မထင္မရွားနဲ႔ ၀င္ေရာက္ စည္းရံုုး မယ့္ အရွင္သုုမန။ ေ၀လီေ၀လင္း အခ်ိန္မွာပဲ မႏၱေလးၿမိဳ ႔
ထဲကိုု ၀င္ဖိုု႔ ႂကြလာပါၿပီ။

ကားဂိတ္ထဲက မနက္ ေစာေစာဖြင့္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုုင္ထဲကေန မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ရဲ ႔
ေမတၱပိုု႔သံကိုု ၾကားေနရပါတယ္။ ရွင္သုုမနလည္း လိုုက္ၿပီးရြတ္ ဆိုုေနမိတယ္။ ဒီေမတၱာပိုု႔သံ
ေတြကိုုပဲ တကမၻာလံုုး ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ စက္တင္ဘာလတံုုးက မိုုးေတြေရေတြထဲမွာ သူတိုု႔
မ်က္ရည္ေတြ က်ၿပီး ရြတ္ဆိုုခဲ့ၾကတာ မဟုုတ္လား။ အခုုလည္း လူအ၀တ္ အစားနဲ႔ အရွင္သုုမန လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မ်က္ရည္ေတြက်ေနပါၿပီ။

အေရွ ႔အရပ္၌ရွိေသာ... အနႏၱစၾက၀ဠာ... အနႏၱသတၱ၀ါတိုု႔ ... ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ...
ေဒါသခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ... ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ...ႏွလံုုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ...

ဒီလိုုေမတၱာ ပိုု႔သၾကတဲ့ အသံေတြ ေန႔စဥ္ေနတိုုင္း ဖိတ္လွ်ံေနတဲ့ အေရွ ႔ေတာင္အာရွက တိုုင္း
ျပည္ေလး တခုုမွာ ဘာသာတရား ကိုုင္းရႈိင္းၾကတဲ့ အစၥလမ္ဘာသာ၀င္တိုု႔ရဲ ႔ ပလီ ၀တ္ေက်ာင္း
ေတာ္ေတြ၊ ကိုုရမ္ က်မ္းစာေက်ာင္း ေတြ၊ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ ႔ ဘုုရားရွိခိုုးေက်ာင္းေတြ၊
သမၼာက်မ္းစာ ေက်ာင္းေတြ။ သာသနာျပဳ ေက်ာင္း ေတြ၊ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ ႔ ေစတီပုုထိုုး ဘုုရားေက်ာင္းကန္ေတြ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တိုု႔ရဲ ႔ ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြ တိုုင္းျပည္အႏွံ႔ ေပါမ်ား စည္ကားေနတာဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အလွတရား တခုပါပဲ။ အဲဒီတိုုင္းျပည္ေလးထဲမွာ ေမတၱာတရား
ဆိုုတာ လွပတဲ႔ အရာတခု ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အႏုပညာေျမာက္တဲ့ အရာျဖစ္ေၾကာင္း ျပသႏိုုင္ဖိုု႔က
ေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြရပါလိမ့္မယ္။ အႏုုပညာေျမာက္တဲ့ အလွတရားဆိုုတာ ရွားပါးတတ္ၿပီး၊
ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြရတတ္တယ္ဆိုုတာ ဟုုတ္မယ္ထင္ပါရဲ ႔ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။
က်န္းမာၾကပါေစ။

(နိဂုုံး)

ဘုုရားသၡင္… ။
ဘုုရားရွင္၏ ထူးျမတ္လွေသာ တရားေတာ္မ်ားအား အႂကြင္းမဲ့ ယံုုၾကည္ပါ၏ ။ ေမတၱာပိုု႔တတ္
လြန္းၾကေသာ၊ ဆုုေတာင္းတတ္လြန္းေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား အားလံုုးကိုု အႏၱာရယ္
အေပါင္းမွ ကင္းေ၀းေစရန္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေတာ္မူပါ။တပည့္ေတာ္၏ ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုုလည္း ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူဖိုု႔ မေမ့ပါနဲ႔ဘုုရား။ ဤဘေလာ့ဂ္မွ ေရႊလမ္းေငြလမ္းပြင့္၍ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ
ကိုု ေပးသနားေတာ္မူပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ျမတ္စြာဘုုရား။ အာမင္ ။

No comments: