Friday, November 30, 2012

သမၼဒဂ်ီးအတြက္ အခြင့္ေကာင္း















လက္ပံေတာင္းသပိတ္ၿဖိဳခြဲမႈက ျပည္သူလူထုုကိုု ေသြးဆူေစခဲ့ၿပီ။ အနာေဟာင္း
ေတြကိုု ျပန္ဆြေပးခဲ့ၿပီ။ ျမန္မာလူထုုဟာ အခ်ိဳးမေျပာင္းႏိုုင္တဲ့စစ္အုုပ္စုုကိုု ဘယ္
လိုုပံုုစံမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ မုုန္းေနဦးမွာပဲ။ ျပည္သူလူထုုအတြက္ မရပ္တည္ပဲ စစ္ေခါင္း
ေဆာင္ေတြနဲ႕ တရုုတ္အစိုုးရအတြက္ ရပ္တည္ေနသေရြ႕ ျပည္သူနဲ႕အစိုုးရဟာ ရန္ဘက္အသြင္ေဆာင္ေနလိမ့္မယ္။

ဒုုကၡမ်ိဳးစံုုေၾကာင့္ ထပ္ၿပီးအထိမခံႏိုုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္စုုတ္ျပတ္ေနတဲ့
ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ လိုုအပ္ေနတဲ့ဆက္ဆံမႈက ေႏြးေထြးက်င္နာမႈ။
သာယာေအးခ်မ္းမႈ။ ေျပလည္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ။ ေဖၚေရြလိုုလားမႈ။ အားေပးကူညီမႈ။
ဒါကိုု မလုုပ္ေပးႏိုုင္ရင္ ဘယ္သူပဲအုုပ္ခ်ဳပ္အုုပ္ခ်ဳပ္ ( ေဒၚစုုမကလိုု႕ ဘိုုးဘိုုး
ေအာင္ပဲ လာလာ ) ျမန္မာျပည္ အဆင္မေျပႏိုုင္ဘူး။

ဦးပိုုင္လီမီတက္ကိုု ဆက္ၿပီးရွင္သန္ခြင့္ေပးထားတာ သမၼဒဂ်ီးအတြက္ အမွား။
ေႁမြေပြးခါးပိုုက္ ပိုုက္ထားတာပဲ။ ဦးပိုုင္ရွိေနသေရြ႕ လူထုုရဲ႕ေဒါသက ၿငိမ္ေနမွာ
မဟုုတ္။ ဦးပိုုင္ကိုု ျမန္ျမန္ရွင္းလိုုက္ေလ လူထုုရဲ႕ေဒါသ ၿငိမ္ေလေလပဲ။ သမၼဒ
ဂ်ီးက ဦးပိုုင္ကိုု ရွင္းႏိုုင္တဲ့အေျခအေနရွိရဲ႕လား။ ဦးပိုုင္ကိုု အျမန္ရွင္းလိုုက္ရင္
သမၼဒဂ်ီး နာမည္တက္ကိန္း ႀကံဳလတၱံ႕။

တရုုတ္ဟာ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ယံုုတင္မက အင္အားႀကီးႏိုုင္ငံျဖစ္တယ္ဆိုုတာ လူ
တိုုင္းသေဘာေပါက္တယ္။ ဒီလိုုႏိုုင္ငံနဲ႕ဆက္ဆံေရးေကာင္းဖိုု႕လိုုတယ္ဆိုုတာ
လည္း လူတိုုင္းသေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုုင္းျပည္ပ်က္ေနတုုန္း ေပါေခ်ာင္
ေကာင္းစံနစ္နဲ႕ ေရွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္ စစ္အုုပ္စုုတခုုထဲအတြက္ပဲၾကည့္ၿပီး တရုုတ္နဲ႕လုုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြကိုုေတာ့ ျပည္သူေတြက လက္မခံႏိုုင္ဘူး။

စစ္အစိုုးရကာလမွာ ေျပာခြင့္မသာခဲ့လိုု႕အခုုလိုု ေပၚေပၚတင္တင္ မကန္႕ကြက္
ခဲ့ၾကဘူး။ (ဒါေတာင္ တတ္ႏိုုင္သမွ် ေျပာခဲ့ၾကပါေသးတယ္) သမၼဒဂ်ီးလက္ထက္မွာ
ဒီမိုုကေရ စီမယ္ဆိုုလိုု႕၊ ဆႏၵထုုတ္ေဖၚခြင့္ ရွိတယ္ဆိုုလိုု႕ ဆႏၵေတြကိုုေဖၚထုုတ္ခဲ့
ၾကတာ။ ျပည္သူ႕ဆႏၵဆိုုတဲ့စကားနဲ႕ နာမည္ေကာင္းရလာတဲ့သမၼဒဂ်ီးက ရထား
တဲ့နာမည္ေကာင္းေလးကိုု ဆက္ၿပီးထိမ္းထားႏိုုင္ရင္ အခုုထက္ပိုုၿပီး လူခ်စ္လူခင္
မ်ားလတၱံ႕။

သမၼဒဂ်ီးသိထားဖိုု႕က ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ဆႏၵျပေရးမွာေပ်ာ္ရႊင္သာယာေန
တတ္တဲ့သူေတြ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာပဲ။ ထစ္ခနဲရွိ ဆႏၵထျပခ်င္တဲ့သူေတြ မဟုုတ္
ဘူးဆိုုတာပဲ။ ကိုုယ့္ရွိတာနဲ႕ကိုုယ္ ေအးေအးေနခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ။ ဆႏၵျပကန္႕
ကြက္တယ္ဆိုုရင္ ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းရမယ္ဆိုုတဲ့ စစ္အုုပ္စုရဲ႕ဉာဥ္ဆိုုးကိုု သမၼဒဂ်ီးလက္
ထက္မွာ အျမစ္ျဖတ္ျပလိုုက္ရင္ စစ္မွန္တဲ့သာဓုုေခၚသံေတြ ၾကားရလတၱံ႕။

တိုုင္းျပည္တိုုးတက္ဖိုု႕လိုုတာ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွိစုုမဲ့စုု သဘာ၀သယံဇာတေတြ
ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီးမွ တိုုးတက္ရမယ့္အျဖစ္မ်ိဳးကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြက မလိုု
လားၾကဘူး။ စစ္တပ္အုုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလက တရုုတ္နဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကုုလားနဲ႕ပဲျဖစ္
ျဖစ္၊ မ်က္ႏွာျဖဴနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းလုုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္
ထိခိုုက္ပ်က္စီးေစမယ့္ လုုပ္ငန္းေတြကိုု သမၼဒဂ်ီးလက္ထက္မွာ အျမန္ဆံုုး ရပ္ႏိုုင္
သေလာက္ ရပ္။ လက္လြန္ေနၿပီဆိုုရင္လည္း အဲဒီလုုပ္ငန္းေတြကရတဲ့ အျမတ္
အစြန္းေတြကိုု ျပည္သူေတြဆီ အျမန္ဆံုုးေရာက္ေအာင္ လုုပ္ျပ။ ျပည္သူ႕ဆႏၵ
မပါပဲ ေနာက္တခါ ဘယ္ေတာ့မွ ထင္တိုုင္းမက်ဲေတာ့ပါဘူးလိုု႕ အာမခံ။ ဒါဆိုု
ရင္ သမၼဒဂ်ီးကိုု အခ်စ္ပိုုမယ့္သူေတြ တိုုးလာလတၱံ႕။

သိပ္ၿပီး ေနာက္မက်ေသးပါဘူး သမၼဒဂ်ီး။ အခုုလိုုျပည္သူေတြ ေသြးဆူေနတဲ့
ကာလဟာ သမၼဒဂ်ီးအတြက္ အခ်ိန္အခါေကာင္းပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သမၼဒဂ်ီးတိုု႕
ရဲ႕အက်င့္ဆိုုး၊ စရိုုက္ဆိုုးေတြကိုု မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုုက္ၾကမယ္
ဆိုုရင္ ။ မတရားသျဖင့္လုုပ္ခဲ့ၾကသူေတြကိုု အေရးယူလိုုက္မယ္ဆိုုရင္။ အရင္က
ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးတိုု႕ မွားခဲ့ၾကပါတယ္လိုု႕ ၀န္ခံလိုုက္ၾကမယ္ဆိုုရင္။ ေနာက္
ေနာင္ ျပည္သူ႕ဆႏၵအတိုုင္း အပိုုးက်ိဳးက်ိဳးနဲ႕ ေနထိုုင္လုုပ္ကိုုင္ပါ့မယ္လိုု႕ ကတိ
ေပးၾကမယ္ဆိုုရင္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ရလတၱံ႕။

ျမန္မာျပည္သူေတြက သေဘာေကာင္းပါတယ္ သမၼဒဂ်ီး။ လုုပ္စရာရွိတာ
အျမန္လုုပ္ပါ။ အခြင့္ေကာင္းေတြကိုု လက္လြတ္မခံပါနဲ႕။ အသက္လည္း
ႀကီးလွၿပီ။ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ အာရံုုထားၿပီး အလုုပ္လုုပ္ ။ ဒါပဲ ။

( ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္ )

Thursday, November 29, 2012

ေရႊႏိုုင္ငံ














ဗ လိုုလိုု
မ လိုုလိုု
ဗ မွန္းမသိ
မ မွန္းမသိ
ဗ လား
မ လား မကြဲ
ႏွစ္္လံုုးထဲနဲ႕ကပ္ရႈပ္
ဗလံုုးဗေထြးနဲ႕
မမ်ိဳႏိုုင္ မေထြးႏိုုင္
နင္ ေနတဲ့ႏိုုင္ငံ ။

ဗမာအစ
တေကာင္းကလိုုလိုု
ေက်ာက္ဆည္ကလိုုလိုုနဲ႕
ေလနဲ႕၀မ္းနဲ႕မကြဲတဲ့ႏိုုင္ငံ ။

အဂၤလိပ္တင္မက
ဂ်ပန္ပါ သိမ္းပိုုက္တာခံရ
အခ်င္းခ်င္း အုုပ္ခ်ဳပ္ျပန္ေတာ့လည္း
စစ္သားေတြနဲ႕အလိုုမတူပဲ ညားခဲ့ရ
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႕ညားခဲ့ရ
ဆိုုရွယ္လစ္နဲ႕ညားခဲ့ရ
သမ၀ါယမနဲ႕ ညားခဲ့ရ
ေမွာင္ခိုုနဲ႕ ညားခဲ့ရ
ပါတီ ေကာင္စီနဲ႕ ညားခဲ့ရ
ေထာက္လွန္းေရးနဲ႕ ညားခဲ့ရ
အာဏာရွင္နဲ႕ ညားခဲ့ရ ။

တိုုင္းရင္းသားလည္း ခပ္မ်ားမ်ား
တရုုတ္၊ ကုုလားလည္း ခပ္မ်ားမ်ား
ရိုုဟင္ဂ်ာလိုုလိုု
ဘင္ဂါလီလိုုလိုု
ေခၚေတာလိုုလိုု
ခ်စ္တီးလိုုလိုု
ဟိုုလိုုလိုု ဒီလိုုလိုုေတြကလည္း ခပ္မ်ားမ်ား ။

ဘုုရားသခင္ေတြလည္း မ်ား
ဘုုန္းႀကီးေတြလည္း မ်ား
နတ္ကေတာ္ေတြလည္း မ်ား
ဆပ္စရာ အေႂကြးလည္း မ်ား
လူလိမ္ေတြလည္း မ်ား
အေနက်ပ္ အေသက်ပ္ေတြလည္း မ်ား
ခပ္မ်ားမ်ားေတြနဲ႕ ဗ်ာမ်ားေနရွာတဲ့
ခပ္ရႈပ္ရႈပ္တိုုင္းျပည္ပါ ။

မိဘမဲ့
လယ္ယာမဲ့
အိုုးမဲ့အိမ္မဲ့
အလုုပ္လက္မဲ့
အနာဂတ္မဲ့
အဓိပၺါယ္မဲ့
ကာရံမဲ့
ႏိုုင္ငံမဲ့
ခပ္မဲ့မဲ့ေတြလည္းေပါ ။

ဒုုကၡသည္
လူကုုန္သည္
ဘိန္းကုုန္သည္
ကၽြန္ကုုန္သည္
ဖါကုုန္သည္
မယားကုုန္သည္
လိပ္ကုုန္သည္
ေတာက္တဲ့ကုုန္သည္
ကုုန္ေအာင္ သည္တဲ့
ကုုန္သည္ေတြလည္းေပါ ။

လူပြဲစား
ကားပြဲစား
စပါးပြဲစား
ႏြားပြဲစား
ေဒၚလာပြဲစား
ေပၚတာပြဲစား
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲစား
ဒုုကၡသည္ပြဲစား
ဓါတ္ေငြ႕ပြဲစား
သစ္ေတာပြဲစား
ႏိုုင္ငံေရးပြဲစား
ပြဲျဖစ္ေအာင္လုုပ္ၿပီး စားတဲ့သူလည္းေပါ ။

ကဗ်ာဆရာ
ဗလီဆရာ
က်ဴရွင္ဆရာ
အန္ဂ်ီအိုုဆရာ
၀ပ္ေရွာ့ဆရာ
ျမင္းလွည္းဆရာ
လူ႕အခြင့္အေရးဆရာ
ဆိုုကၠားဆရာ
ႏိုုင္ငံေရးဆရာ
ေဗဒင္ဆရာ
သိုုက္ဆရာ
ဆရာေတြလည္း သိပ္ေပါ ။

ဓါးျပေလာက္မွ မရိုုးသားသူေတြက
အစိုုးရတက္လုုပ္
ေထာက္ခံသူေတြကလည္း ေထာက္ခံ
သူ႕အရပ္နဲ႕ သူ႕ဇတ္
ဟပ္လိုု႕ ။

ဒီလူေတြေပါ့
အဂၤလိပ္ကိုု ဗိုုလ္လိုု႕ေခၚ
ဂ်ပန္ကိုု ေခြးလိုု႕ေခၚ
ဖိလစ္ပိုုင္ကိုု ဖါးလိုု႕ေခၚ
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုေတာ့ ေရႊလိုု႕ေခၚတယ္
ေရႊေတြေနတဲ့ႏိုုင္ငံဆိုုေတာ့
ေရႊႏိုုင္ငံေပါ့ ။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)

Tuesday, November 20, 2012

ေကာင္းစားေရး




















( ေကာင္းစားသူမ်ား )

အရင္ေခတ္ကေတာ့ တိုုင္းျပည္ေကာင္းစားေအာင္ ဟိုု၀ါဒကိုု က်င့္ရမယ္၊
ဒီ၀ါဒကိုု က်င့္ရမယ္ဆိုုၿပီး ၀ါဒအၿပိဳင္အဆိုုင္ေတြရွိခဲ့တယ္။ ဘယ္စံနစ္က ငါ
တိုု႕နဲ႕ကိုုက္တယ္။ ဘယ္စံနစ္က မကိုုက္ဘူးဆိုုၿပီး စံနစ္ေရြးခ်ယ္မႈေတြလည္း 
ရွိခဲ့တယ္။ စံနစ္ေတြ၊ ၀ါဒေတြဘယ္လိုုပဲေကာင္းေကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ
အေကာင္အထည္မေဖၚရင္ အလကားပဲဆိုုတာ ျမန္မာျပည္သူေတြ သေဘာ
ေပါက္ခဲ့ၿပီ။

ေတာ္လွန္ေရးပဲျဖစ္ျဖစ္။ ႏိုုင္ငံေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ေတာ့ တိုုင္းျပည္ေကာင္း
စားေရးကိုု လုုပ္ရတာ။ ျပည္သူေတြေကာင္းစားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရတာ။ ဒါေပမဲ့
လုုပ္ပံုုလုုပ္နည္း လြဲမွား။ မမွန္ကန္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕လုုပ္။ မလုုပ္တတ္ပဲ လုုပ္။ 
မလုုပ္ႏိုုင္ပဲ လုုပ္။ မညီမညြတ္နဲ႕လုုပ္။ စတာေတြေၾကာင့္ တိုုင္းျပည္က မေကာင္း
စားႏိုုင္ပဲျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ 

ျမန္မာ့သမိုုင္းတေလွ်ာက္လံုုး ဒီလိုုအလြဲအမွားေတြနဲ႕ ခရီးဆက္လာတာ။ တိုုင္း
ျပည္ စုုတ္ျပတ္သပ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့ သဘာ၀
ေဘးအႏၱရယ္ေတြနဲ႕လည္းႀကံဳရေတာ့ ခၽြတ္ၿခံဳက်တဲ့ႏိုုင္ငံအဆင့္ထိ ေရာက္ခဲ့ရ
တယ္။ တိုုင္းျပည္က ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီး မေကာင္းစားပဲ သူေတာင္းစားႏိုုင္ငံအျဖစ္
ေရာက္ေနတယ္ဆိုုေပမဲ့ ပြဲလန္႕တုုန္းဖ်ာခင္းတဲ့လူေတြကေတာ့ ေကာင္းစား
ကုုန္ၾကတယ္။ သူေဌးသူႂကြယ္ေတြ ျဖစ္ကုုန္ၾကတယ္။ အုုပ္ခ်ဳပ္သူအေတာ္မ်ား
မ်ားနဲ႕ပုုလင္းတူဗူးဆိုု႕ေတြက က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာကုုန္ၾကတယ္။

စစ္အုုပ္စုုကိုု ဆန္႕က်င္တဲ့အင္အားစုုေတြမွာလည္း ဒီလိုုအလြဲအမွားေတြလုုပ္တဲ့
သူေတြရွိတယ္။ စစ္အုုပ္စုုေလာက္ အေရအတြက္မမ်ားေပမဲ့ ဒီမိုုကေရစီဘက္
ေတာ္သားဆိုုသူအခ်ိဳ႕ေကာင္းစားကုုန္တယ္။ တိုုင္းျပည္ေကာင္းစားေရးဆိုုတဲ့ ဦး
တည္ခ်က္ အစကတည္းက မရွိလိုု႕လား။ ရွိရဲ႕နဲ႕ ေပ်ာက္သြားတာလား။ ေမ့သြား
တာလား။ ေဖ်ာက္လိုုက္တာလား။ ေမ့လိုုက္တာလားဆိုုတာ ကာယကံရွင္ေတြ 
အသိဆံုုးျဖစ္မယ္။ အမ်ားျပည္သူ မေကာင္းစားရင္ မွန္ကန္တဲ့ႏိုုင္ငံေရး မဟုုတ္။

( ဘယ္သူေကာင္းစားဦးမလဲ) 

ျမန္မာႏိုုင္ငံမွာ စစ္အုုပ္စုုကိုု ဆန္႕က်င္တဲ့အင္အားစုုေတြအားလံုုး အေရးနိမ့္ၾက
တယ္။ စစ္အုုပ္စုုပဲ အၿမဲအသာစီးရတဲ့တိုုင္းျပည္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါဟာ စစ္အုုပ္စုု ဆန္႕က်င္ေရးသမားေတြအတြက္ ခါးသီးတဲ့ အမွန္တရား။ စစ္အုုပ္စုုအတြက္ေတာ့ 
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အမွန္တရားေပါ့။ ဒီမိုုကေရစီကိုု ေတာင္းယူလိုု႕မရ ၊ တိုုက္ယူမွ ရမယ္လိုု႕
ဆိုုခဲ့သူေတြလည္း စစ္အုုပ္စုုနဲ႕ေပါင္းယူၾကဖိုု႕လုုပ္ကုုန္ၿပီ။

အခုုလည္း ဒီမိုုကေရစီအေျပာင္းအလဲဆိုုတာကိုု စစ္အုုပ္စုုကပဲ ဦးစီးထိမ္းခ်ဳပ္ၿပီး အေကာင္းအထည္ေဖၚေနတယ္။ တိုုင္းျပည္ေကာင္းစားေအာင္ ဘယ္တုုန္းကမွ 
မလုုပ္ခဲ့တဲ့ စစ္အုုပ္စု။ ဒီမိုုကေရစီေရး ေတာင္းဆိုုသူမွန္သမွ်ကိုု ရက္ရက္စက္စက္ 
ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တဲ့စစ္အုုပ္စုုက သူတိုု႕စိတ္ႀကိဳက္ ဒီမိုုကေရစီကိုု တည္ေဆာက္ဖိုု႕လုုပ္ေန
တယ္။ 

ဒီတခါမွာေတာ့ ဒီမိုုကေရစီအင္အားစုုေတြ အမ်ားစုုက စစ္အုုပ္စုုေခၚရာေနာက္ကိုု အသာတၾကည္လိုုက္ပါေနၾကတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း အေကာင္းျမင္
တယ္။ ႏိုုင္ငံတကာကလည္း ေဘးတီးေပးတယ္။ စစ္အုုပ္စုုအစိုုးရကိုု ေျမွာက္ေပး
တယ္။ သူတိုု႕ကိုုဆန္႕က်င္ေနရင္ တိုုင္းျပည္ပိုုနစ္နာတာပဲ ရွိမယ္လိုု႕ သေဘာေပါက္
သူက ေပါက္တယ္။ ဒီမိုုကေရစီသမားေတြလည္း အစြမ္းကုုန္သေလာက္ရွိၿပီ။ ေျခ
ကုုန္လက္ပမ္းက်ၿပီ။ အလားအလာ မေကာင္းဘူး။ စစ္အုုပ္စုုက ေမာင္ေမာင္ေခၚတုုန္း
ဗ်ာ ထူးထားမွေတာ္ခါက်မယ္လိုု႕တြက္တဲ့သူက တြက္တယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာ ဘယ္သူ
ေတြေကာင္းစားၾကလိမ့္မလဲ။ 

( သူေတာင္းစားေတြ ေကာင္းစားေရး )

ျမန္မာျပည္ကအေျခအေနေတြကိုု တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မုုန္႕လံုုးကိုု စကၠဴကပ္ေနတယ္လိုု႕ 
ျမင္တယ္။ ေခြးၿမီးေကာက္ကိုု က်ည္ေတာက္စြပ္ေနတယ္လိုု႕ ျမင္တယ္။ တခ်ိဳ႕က
ေတာ့ ျပည္သူေတြေကာင္းစားေအာင္ ဒီတႀကိမ္ တကယ္လုုပ္ၾကလိမ့္မယ္လိုု႕ျမင္
တယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဟုုတ္မလိုုလိုုနဲ႕ အီလည္လည္ျဖစ္ၾကလိမ့္ဦးမယ္လိုု႕တြက္
တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း လမ္းခုုလတ္မွာ စစ္အာဏာသိမ္းလိမ့္ဦးမယ္လိုု႕ခန္႕မွန္း
တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေဒၚစုုအစြမ္းေၾကာင့္ စစ္အုုပ္စုုဟာ က်ားကေန ေၾကာင္ျဖစ္
လာမယ္လိုု႕ ထင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း  က်ားကေန ေၾကာင္ျဖစ္သြားတာ ေဒၚစုု
လိုု႕ေျပာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုု အေမရိကန္လက္ထဲ ထိုုးအပ္
လိုုက္တာ အေကာင္းဆံုုးပဲလိုု႕ ယူဆတယ္။ (အခုုလည္း ဒီအေျခအေန ေရာက္
ေနပါၿပီ)

တိုုင္းျပည္တခုု ေကာင္းစားေအာင္လုုပ္ဖိုု႕က လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုုတ္ဘူးဆိုုတာ လူ
တိုုင္းသေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္းလြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ျပည္သူ
ေတြ ေကာင္းစားတဲ့ေခတ္ တခါမွေရာက္မလာပဲ သူေတာင္းစားသာသာျဖစ္ေန
တာကေတာ့ လြန္လြန္းတယ္လိုု႕ဆိုုရမယ္။ ညံ့လြန္းတယ္လိုု႕ဆိုုရမယ္။ တိုုင္းျပည္
ေကာင္းစားေရးကိစၥက စစ္အုုပ္စုုတင္မကပဲ ျပည္သူလူထုုတရပ္လံုုးနဲ႕ စစ္အုုပ္စုု 
ဆန္႕က်င္သူေတြမွာပါ တာ၀န္ရွိတယ္။ 

အရင္က ကိုုယ္နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းႏိုုင္ငံေတြ။ ကိုုယ့္ေလာက္မွ အေျခအေနမဟန္တဲ့
ႏိုုင္ငံေတြ ကိုုယ့္ကိုုေက်ာ္တက္ကုုန္တာ ၾကာၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ ျမန္မာျပည္သူေတြ
ေကာင္းစားတဲ့ေခတ္ ေရာက္မွာလဲဆိုုတဲ့ေမးခြန္းအတြက္ ေသခ်ာေရရာတဲ့အေျဖ
က အခုုထိ မရွိေသးဘူး။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေခါင္းစဥ္
ေအာက္မွာ လူတစုုမက ေကာင္းစားေနၾကၿပီ။ 

( ပန္းခ်ီ ၊ ပီကာဆိုု )

Tuesday, November 6, 2012

ေရႊပန္းကန္















ဒီကေန႕ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးေလာကမွာ စိုုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ေနၾကတာက ေနာက္တႀကိမ္
စစ္အာဏာျပန္သိမ္းမယ့္ကိစၥပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း လက္ရွိအစိုုးရကိုု အားလံုုးက
အလိုုလိုုက္ၿပီး ဆက္ဆံေနၾကတယ္။ သူေျပာတာကို မဆန္႕က်င္ရဲဘူး။ သူေခၚရာ
ေနာက္ကိုု ခပ္ညိမ္ညိမ္ေလး လိုုက္ေနၾကတယ္။ အတိုုက္အခံေတြကေရာ၊ ကုုလ
သမဂၢနဲ႕ႏိုုင္ငံတကာကေရာ ဗိုုလ္သိန္းစိန္အစိုုးရကိုု ခပ္ဖြဖြေလး ဆက္ဆံေနၾက
တယ္။ ညင္ညင္သာသာနဲ႕လုုပ္မွျဖစ္မယ္၊ ျမန္မာ့အေရးက အခုုအခ်ိန္မွာ သိပ္ၿပီး သိမ္ေမြ႕ႏုုညံ့တယ္လိုု႕လည္း တဖြဖြေျပာဆိုုေနၾကတယ္။ ဒီလိုုလုုပ္ေနၾကတာက
တိုုင္းျပည္အတြက္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့နည္းလမ္း မရွိေတာ့လိုု႕လား။

အထိမခံ ေရႊပန္းကန္ ဗိုုလ္သိန္းစိန္အစိုုးရက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ဘူးလိုု႕
ဆိုုထားေပမဲ့လည္း အားလံုုးက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မွာကိုုပဲ စိုုးရိမ္ေနၾကတယ္။
အေျခအေနေတြကအခုုထိ စိတ္မခ်ရေသးဘူးလိုု႕ေျပာေနၾကတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့
အေျခအေနေတြကိုု မယံုုတာလား။ ဗိုုလ္သိန္းစိန္အစိုုးရကိုု မယံုုတာလား။ ႏွစ္ခုုလံုုး
ပဲလား။

ကခ်င္ကိစၥ။ ရခိုုင္ကိစၥ။ လယ္သိမ္းယာသိမ္းကိစၥေတြက ျမင္လိုု႕မေကာင္းဘူး၊ ၾကား
လိုု႕မေကာင္းဘူးဆိုုေပမဲ့ ေျပာသင့္ေျပာထိုုက္တဲ့ပုုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြက
ထိထိေရာက္ေရာက္ မေျပာၾကဘူး။ ျပႆနာေျပလည္ေရးအတြက္လည္း တာ၀န္
သိသိ လုုပ္ကိုုင္ေျဖရွင္းတာေတြ မရွိၾကဘူး။ ျပည္သူေတြၿငိဳျငင္မွာထက္ အစိုုးရရဲ႕
အၿငိဳအျငင္ကိုု ပိုုစိုုးရိမ္လိုု႕လား။

ဗိုုလ္သိန္းစိန္အုုပ္စုုလုုပ္သမွ် ဘာမွမေ၀ဖန္ပဲ လႊတ္ေပးထားတာက သူတိုု႕လုုပ္ 
သမွ်ေထာက္ခံတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ေနတယ္။ စစ္အစိုုးရအုုပ္ခ်ဳပ္တာထက္ 
ပိုုေကာင္းေနတာကိုု သြားေ၀ဖန္ရင္ မိုုက္ရာက်ေလမေပါ့လိုု႕ဆိုုၾကတယ္။ အစိုုးရ
ရဲ႕ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္အဟုုန္ကိုု ဟန္႕တားသလိုု မျဖစ္ေစနဲ႕လိုု႕လည္း
သတိေပးၾကတယ္။ ဆိုုးရာကေန ေကာင္းလာတဲ့သူေတြကိုု ပိုုေကာင္းေအာင္
အားေပးရမယ္။ ေထာက္ခံရမယ္။ ဒါဟာ တိုုင္းျပည္မွာႀကံဳေနတဲ့ႏိုုင္ငံေရးအက်ပ္
အတည္းကေန အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုုးထြက္ႏိုုင္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းတခုုျဖစ္တယ္
လိုု႕လည္း ဆိုုၾကျပန္တယ္။ စစ္ဗိုုလ္လူထြက္အစိုုးရကိုု ဘယ္ေလာက္အထိ အလိုု
လိုုက္ၾကမွာလဲ။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူၾကဦးမလဲ။ ၂၀၁၃ေတာ့
ေရာက္လာၿပီ။

တဘက္မွာကလည္း လာမယ့္၂၀၁၅အိပ္မက္က ကိုုယ္စီကိုုယ္စီ ရွိေနၾကျပန္တယ္။
၂၀၁၅ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အစိုုးရမွာလည္း သူ႕အစီအစဥ္နဲ႕သူ ရွိမွာပါပဲ။ ႀကံ႕
ဖြတ္လည္း ႀကံ႕ဖြတ္အေလွ်ာက္။ NLDလည္း NLDအေလွ်ာက္။ တိုုင္းရင္းသားက
လည္း တိုုင္းရင္းသားအေလွ်ာက္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ တြက္ကိန္းေတြနဲ႕။ ၿပီးခဲ့တဲ့
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲလိမ္ၿပီးတက္လာတဲ့ စစ္အုုပ္စုုအစိုုးရက ၂၀၁၅ေရြးေကာက္ပြဲကိုု
တကယ္ပဲ လြတ္လပ္မွ်တေအာင္လုုပ္ပါ့မလား။

စစ္အစိုုးရလက္ထက္တုုန္းကလည္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုု ဘယ္သူကမွ မထိ
ရဲ မတိုု႕ရဲ။ မထိႏိုုင္ မတိုု႕ႏိုုင္။ စစ္ဗိုုလ္လူထြက္ ဗိုုလ္သိန္းစိန္အစိုုးရကိုုလည္း ဘယ္
သူကမွ မထိရဲ မတိုု႕ရဲ။ အထိမခံ ေရႊပန္းကန္ႏိုုင္ငံေရးဇတ္လမ္းမွာ ထိတိုုင္း ခံေနရ
တာကေတာ့ ထံုုးစံအတိုုင္း ျပည္သူေတြပါပဲ။ ဖြင့္ၿဖိဳးတိုုးတက္ေရး။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ
ေရး။ ပြင့္လင္းျမင္သာေရး။ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေရး။ ဒီမိုုကေရစီေရး။ တန္းတူေရး။
စတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ၊ ေခါင္းစဥ္ေတြေအာက္မွာ ျမန္မာျပည္သူအမ်ားစုုကေတာ့
အရင္ကအတိုုင္း မ်က္ကလူးဆန္ပ်ာ။

“မတန္ရင္ ပန္းကန္ခြဲ”လိုု႕ ေရးထားတဲ့ထမင္းဆိုုင္တခုုမွာ စားဖူးတယ္။ အ၀စား
ငါးက်ပ္ေခတ္ကေပါ့။ ဘယ္သူမွ ပန္းကန္ခြဲသြားတယ္လိုု႕ မၾကားမိဘူး။ တန္လိုု႔
ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီေန႕ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးေလာကမွာ အဲဒီထမင္းဆိုုင္လိုု ေႂကြးေၾကာ္
ႏိုုင္မယ့္သူ တေယာက္မွ မျမင္မိဘူး။ အထိမခံ ေရႊပန္းကန္ေတြ သိပ္မ်ားေနလိုု႔
ျဖစ္လိမ့္မယ္။ တန္လိုု႕ေတာ့ မျဖစ္ႏိုုင္ဘူး။

(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)