“လက္ရံုုးမီးေတာက္” ဆိုုတဲ့စကား ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။ လက္ရံုုးဆိုုတာက
လက္ေမာင္း။ လက္ေမာင္းကိုု ဘယ္သူက မီးလာရႈိ႕လိုု႔ မီးေတာက္ရသလဲ။
တင္စားခ်က္သေဘာ ေျပာၾကပံုုရပါတယ္။ အလကားေနရင္းေတာ့ လက္
ေမာင္းႀကီး မီးထ မေတာက္ပါဘူး။
ဘုုန္းတန္ခိုုးႀကီးမားတဲ့သူမိုု႔ လက္ရံုုးက မီးေတာက္တယ္လိုု႔ ဟိုုးအရင္
အခါက ယံုုၾကတယ္။ လက္ေမာင္းႂကြက္သား အားေကာင္းေတာ့ မီးထ
ေတာက္မတတ္ သန္စြမ္းတယ္လိုု႔ တင္စားတာျဖစ္မယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္
အား မေပၚခင္ေခတ္တုုန္းကေပါ့။ မီးတခ်က္ ေတာက္ဖိုု႔အေရး ခက္ခဲ
ေနေသးပံုုရပါတယ္။
ေဟာ..။ အခုုအခါမေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး မီးထေတာက္မတတ္ အသံ
ေတြ ထြက္ေနျပန္ပါပေကာ။ ဘယ္နဲ႔ေၾကာင့္ပါတုံး။ အစိုုးရမင္းမ်ားက
ဧရာ၀တီကိုု လည္မ်ိဳကေန ညွစ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ေတြ ထုုတ္မလိုု႔ ဆိုုကိုုး။
ဧရာ၀တီက မီးမေတာက္ခင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေဒါသမီးကအရင္ ေတာက္
ေနၾကၿပီ။ အင္း....ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ျပႆနာတခုုေတာ့ စလာျပန္ေပါ့လား။
စကားစပ္လိုု႔ လူအမ်ားသိတဲ့ ပ်က္လံုုးတခုုကိုု ၾကားညွပ္ၿပီး ေျပာလိုုက္ပါဦး
မယ္။ “သတင္းစာကိုု သြားမကိုုင္နဲ႔ ဓါတ္လိုုက္လိမ့္မယ္” ဆိုုတာလိုုေပါ့။
အခုုလည္း ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ဓါတ္ေတြလိုုက္ေနၿပီ။ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီး ဦးေဇာ္
မင္း ဆိုုသူကလည္း မေလွ်ာ့ဘူးတဲ့။ ဧရာ၀တီျမစ္တရိုုး လွ်ပ္စစ္ေတြ ၿဖိဳးေစ
မတဲ့။ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ျမန္ျပည္တခြင္ လာမယွဥ္ေလနဲ႔ သူသာ
လွ်င္ အသိဆံုုးပါတဲ့။ သူ႕ခင္မ်ာလည္း ဓါတ္အေတာ္ လိုုက္ေနရွာတယ္။
“ဧရာ၀တီကိုု ကယ္တင္ၾက” ဆိုုတဲ့ ႀကံဳး၀ါးသံနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္
ထိမ္းသိမ္းလိုုသူေတြကလည္း တဘက္မွာ လက္ေမာင္းႂကြက္သား ညွစ္
ျပေနၾကၿပီ။ အခုုဆိုု နံပတ္ဆယ့္တစ္ သတင္းဂ်ာနယ္ကလည္း သတိၱ
ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဧရာ၀တီကိုု မထိေလနဲ႔ ကေလာင္နဲ႔တြယ္မဟဲ့ ဆိုုၿပီး
ေရွ႕ကိုု တလွမ္းတိုုးလာေနၿပီ။ စာေပအႏုုပညာသမားေတြလည္း ဧရာ
၀တီအေရး ေရွ႕ကိုတိုုးၾကၿပီ။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း မပြင့္တပြင့္နဲ႔ ေျပာဆိုုသံေတြ ၾကားေနရၿပီ။ အြန္
လိုုင္း လႈမႈကြန္ယက္ေတြမွာလည္း ဧရာ၀တီခ်င္း မိုုးမႊန္ေနၿပီ။ ေဒၚစုုက
လည္း တခ်က္၀င္“ကစ္”ထားတယ္။ ျပည္ပမွာ တရုုတ္သံရံုုးကိုု ဆႏၵျပတာ
ေတြ ရွိလာၿပီ။ ျပည္တြင္းမွာလည္း “ရိုုးရိုုးေျပာမရရင္ လမ္းေပၚတက္ေျပာရ
လိမ့္မယ္” ဆိုုတဲ့ ေလသံေတြ ပစ္ေနၾကၿပီ။ လက္ေမာင္းလွဲတဲ့ အားစမ္းပြဲ
တခုုေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ေပၚမွာ က်င္းပေနေလၿပီ။
ဘယ္သူ႕ လက္ရံုုးက မီးထေတာက္မလဲဆိုုတာ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ခင္မ်ာ လည္မ်ိဳကိုု အညစ္ခံေနရရွာ
တယ္။ ျမစ္ဆံုုက ေရကာတာ ဖြင့္ပြဲကိုုပဲ ျမင္ရမလား။ ဘာလင္တံတိုုင္းကိုု
ၿဖိဳသလိုု ေရကာတာ ၿဖိဳပြဲကိုုပဲ ႀကံဳရမလား။ ဟိုုမေရာက္ ဒီမေရာက္နဲ႔
တိုု႔လိုု႔တန္းလန္းႀကီးပဲ ျဖစ္ေနမလား။
ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း(ပုုတီးကုုန္း) ေျပာတာတခုုနဲ႔ နိဂံုုးခ်ဳပ္လိုုက္ပါ
ေတာ့မယ္။ “တတိုုင္းျပည္လံုုးမွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြလင္းၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္
ႀကီး ေပ်ာက္သြားမယ့္အေရးေတာ့ လံုုး၀ အျဖစ္မခံႏိုုင္ဘူး။ အေမွာင္ထဲ
မွာပဲ ဆက္ေနသြားမယ္။ ဧရာ၀တီေတာ့ အေပ်ာက္မခံႏိုုင္ဘူး” တဲ့။ ေအာ္...
လွ်ပ္စစ္....လွ်ပ္စစ္ ။ ဧရာ၀တီျမစ္ မီးထေတာက္မယ့္ အျဖစ္ပါကလား။
(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)
2 comments:
မီးဘဲေတာက္မလား၊ဗမာေျပအလည္မွာဒုကၡသည္
္စခန္းဖြင္႕ ရမလားစိတ္ဝင္တစားပါဝင္ၾကည္႕႐ႉ...
အေမွာင္ထဲမွာပဲဆက္ေနသြားမယ္။
So sentimental, not practical.
How could we emerged from poor countries without infrastructures.
No pain, No gain at all.
Post a Comment