Friday, May 28, 2010

ကပ္ေစးႏွဲျခင္းအႏုုပညာ











ကပ္ေစးႏွဲတယ္ဆိုုတာ မေကာင္းတဲ့သေဘာလိုု႔ အမ်ားကလက္ခံထားတယ္ ။
အမ်ားကလက္ခံတယ္ဆိုုတာ အနည္းက လက္မခံဘူးဆိုုတဲ့သေဘာ ။
ရွင္းတယ္ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ အနည္းစုုပဲ ကပ္ေစးႏွဲတာလိုု႔ေျပာရင္ ရပါ့မလား ။
အေတြ ႔အႀကံဳအရ ကပ္ေစးႏွဲသူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္ ။ အေတြ ႔
အႀကံဳဆိုုတာ ကပ္ေစးႏွဲသူေတြရဲ ႔ ေစးႏွဲတဲ့ဒဏ္ေတြကိုု ခံခဲ့ရတာကိုုေျပာတာပါ ။

ကံဆိုုးစြာ မိတ္ေဆြေတြထဲမွာ ကပ္ေစးႏွဲသူေတြ ရွိခဲ့ရဖူးတယ္ ။ ဒါကိုုလည္း
ရွင္းရလိမ့္ဦးမယ္ ။ ခင္မင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔အကိုုက သိပ္ကပ္ေစးႏွဲတဲ့
အေကာင္။ သူ႔ညီနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းဆိုုေတာ့ အကိုုကိုုေရွာင္ဖိုု႔မလြယ္ဘူး ။
မိတ္ေဆြအျဖစ္ ဆက္ဆံေရးလမ္းေၾကာင္း ဖြင့္ထားရတယ္ ။ ေနာက္တဦးက
ခင္မင္ေလးစားရတဲ့ မိတ္ေဆြတဦးရဲ ႔ဇနီး ။ သူက ေဒၚကပ္ေစး ။ စူပါကပ္ေစး ။
သူ႔ကိုုလည္းေရွာင္လိုု႔ မရဘူး ။ မိတ္ေဆြအျဖစ္လက္ခံထားမွ အလုုပ္ျဖစ္မယ္ ။
အဲဒါေၾကာင့္ ကံဆိုုးစြာလိုု႔ ဆိုုရတာ ။

ကပ္ေစးႏွဲမႈမွာ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္ ။ ေသာက္ျငင္ကပ္ေလာက္ေအာင္
ကပ္ေစးႏွဲလြန္းတဲ့ လူ ။ ပါးပါးနပ္နပ္ ကပ္ေစးႏွဲတဲ့လူ ။ သူက ယဥ္ေက်းမႈကိုု
သေဘာေပါက္တယ္ ။ မသိရင္ စည္းကမ္းႀကီးတဲ့လူလိုု႔ထင္ေအာင္ သရုုပ္
ေဆာင္ေကာင္းတယ္ ။ ဒါေပမဲ့သူ႔ရဲ ႔ ကပ္ေစးႏွဲမႈကိုုလည္း မသိမသာ ျမင္
ေအာင္ ျပတတ္တယ္ ။ လက္ဘက္ရည္၀ိုုင္းမွာ ေနာက္ဆံုုးမွ ပိုုက္ဆံထုုတ္ေပး
တတ္တဲ့သူမ်ိဳးေပါ့ ။ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ ခိုုးေခ်ာင္ခိုုး၀ွက္ ကပ္ေစးႏွဲတဲ့သူ ။
ေၾကာင္လိုုပဲ လက္သည္းေတြကိုု ၀ွက္ထားတဲ့လူေပါ့ ။ အကုုပ္ခံလိုုက္ရမွ
ဒီလူဟာ ကပ္ေစးႏွဲမွန္း သိလိုုက္ရတဲ့သူေပါ့ ။ သူတိုု႔က လူအမ်ားနဲ႔ ခပ္ကင္း
ကင္းေနတတ္တယ္ ။

ေျပာခဲ့တဲ့သံုုးမ်ိဳးလံုုးနဲ႔ ကံဆိုုးစြာ ဆံုုးစည္းေပါင္းသင္းခဲ့ရဖူးတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ကပ္
ေစးႏွဲျခင္းရဲ ႔ အႏုုပညာကိုု ေကာင္းေကာင္းသေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး ။ ဒီလူေတြ
စိတ္ပ်က္ဖိုု႔ေကာင္းတာပဲ သိတယ္ ။ တရက္သား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကရင္း
ကပ္ေစးႏွဲတာဟာ အႏုုပညာတရပ္ပဲလိုု႔ ခ်စ္ဇနီးက အမွတ္မထင္ေျပာလိုုက္
ေတာ့မွ အလင္းဓါတ္ရသြားတယ္ ။

ငယ္ငယ္က ။ အိမ္နီးခ်င္းအေဒၚႀကီးတေယာက္ဟာ အင္မတန္ေစ်းဆစ္တဲ့သူ ။
လမ္းထဲကိုုလာတဲ့ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုုးေစ်းသည္ေတြ သူ႔ကိုု သိပ္စိတ္ညစ္
ၾကတယ္ ။ ေစ်းသည္ကိုု ေခၚတယ္ ။ ေစ်းေမးမယ္ ။ ေစ်းႀကီးလိုုက္တာလိုု႔
ေျပာမယ္ ။ ဘယ္ဆိုုင္မွာဆိုု ဘယ္ေလာက္ပဲရွိတာလိုု႔ေျပာမယ္ ။ ပစၥည္းအမ်ိဳး
အစားကလည္း သိပ္မေကာင္းဘူးလိုု႔ ဆိုုမယ္ ။ ေစ်းသည္ကိုု သနားလိုု႔ပဲ
၀ယ္ေပးမယ့္ဟန္ ျပဳမယ္ ။ သူသာလွ်င္ ေဖါက္သည္စစ္လိုု႔ထင္ရေအာင္
လုုပ္မယ္ ။

လိုုအပ္ရင္ သူကေစ်းသည္ကိုု ေရပါတိုုက္တယ္ ။ သူတိုု႔မိသားစုုအေၾကာင္း
မဆိုုင္ပဲေလွ်ာက္ေျပာမယ္ ။ အခ်ိန္ကုုန္ခံၿပီး လိုုခ်င္တဲ့ေစ်းကိုု မရမက ဆစ္မယ္ ။
ေနာက္ဆံုုး ။ ေစ်းသည္က စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေလွ်ာ့ၿပီးေရာင္းသြားရတာမ်ားတယ္ ။
ေခ်ာ့တလွည့္၊ ေခ်ာက္တလွည့္ ။ ေဘာလံုုးသမား ဂိုုးသြင္းႏိုုင္သလိုု ။ မုုဆိုုးတ
ေယာက္ သားေကာင္ဖမ္းသလိုု ။ နည္းမ်ိဳးစံုုနဲ႔ လိုုခ်င္တာကိုုရေအာင္ လုုပ္တတ္
တာက သူ႔ရဲ ႔အႏုုပညာလိုု႔ေျပာရမလား ။

(ေနာက္မွ ဆက္ေရးမယ္ ။) (ရုုပ္ပံုု ။ ဂူဂလ္)

1 comment:

သက္ေဝ said...

ဘုရားေရ...
ကပ္ေစးနဲတာမ်ား အႏုပညာတဲ့...
ဒြတ္ခပါပဲ...

ကပ္ေစးနဲ ဆိုတဲ့စာလံုးေတြ႕ေတာ့ ငယ္ငယ္က စားခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ဥေခါက္မုန္႕ထဲမွာ ကပ္ေစးနဲ ညွပ္ထားတဲ့ဟာ စားခ်င္လာတယ္...

သူမ်ားေျပာတဲ့ ကၾကီး ခ ေခြးက် မေရးဘူး
ကိုဘလူးစကိုင္းလဲ ကပ္ေစးနဲ တာပဲ... ဟြန္း...