(အေျပာင္းအလဲ)
ေလ့က်င့္သင့္ၿပီ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥေတြထဲမွာ ဒါကလည္း အေရး
ႀကီးတယ္။ ေဒၚစုုလည္း အသက္ႀကီးၿပီ မဟုုတ္လား။ သူ႕ကိုုသေဘာက်
လိုု႔ ေထာက္ခံတာထက္ သူ႕ပါတီရဲ႕လုုပ္ရပ္ကိုု သေဘာက်လိုု႔ေထာက္ခံ
တာမ်ိဳး ျဖစ္သင့္ၿပီ။ ေဒၚစုုကိုု ယံုုၾကည္တာထက္ သူ႕ပါတီကိုု ယံုုၾကည္တာ
မ်ိဳးျဖစ္သင့္ၿပီ။ ေဒၚစုုမရွိေတာ့ရင္ ဘယ္လိုုလုုပ္မလဲဆိုုတဲ့ ေမးခြန္းက ေပၚ
ေနတာၾကာၿပီ။ အခုုခ်ိန္ထိ အေျဖက က်က်နန မရွိေသး။
ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးက လူပုုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္အေပၚ မွီတည္ၿပီးျဖစ္ေနခဲ့
တာ ဒီကေန႔အထိပဲ။ စစ္တပ္မွာလည္း ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးမွ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး။
ဒီမိုုကေရစီဘက္မွာလည္း ေဒၚစုုမွ ေဒၚစုု။ အခုုလည္း သမၼတႀကီးမွ သမၼ
တႀကီးဆိုုတဲ့ အသံေတြ ညံေနျပန္တယ္။ အာဏာကိုုခ်ဳပ္ကိုုင္ထားသူ
ဗိုုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးက ဘုုရင္တပါးလိုု အာဏာရွိလာသလိုု။ တရား၀င္အာ
ဏာ မရွိေပမဲ့လည္း သူ႕ေလာကမွာေတာ့ ေဒၚစုုက ဘုုရင္မတပါးလို
ေနရာရခဲ့တယ္။
ေဒၚစုုကိုုေထာက္ခံသူေတြထဲမွာလည္း ေဒၚစုုဘာလုုပ္လုုပ္၊ ဘာေျပာေျပာ
အကုုန္မွန္တယ္ဆိုုၿပီး မ်က္စိမွိတ္ေထာက္ခံသူေတြ အေတာ္မ်ားတယ္။
ႏိုုင္ငံေရးအရ ေထာက္ခံတာမ်ိဳးမဟုုတ္ပဲ ပုုဂၢိဳလ္ေရးအရ ကိုုယ္းကြယ္သလိုု
ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚစုုဟာ သာမန္ႏိုုင္ငံေရးသမားထက္
သာလြန္တဲ့ အဆင့္မွာေရာက္ခဲ့ရတယ္။
စစ္အုုပ္စုုကလည္း ဒီမိုုကေရစီသမားမွန္သမွ် ေထာင္ခ် ရက္စက္ခဲ့ေပမဲ့
ေဒၚစုုကိုုေတာ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ပဲ ခ်ခဲ့တယ္။ ဒါကလည္း ေစတနာနဲ႔
သက္ညွာတာမ်ိဳး မဟုုတ္ႏိုုင္ဘူး။ ေဒၚစုုကိုု အမ်ားနည္းတူ အင္းစိန္ေထာင္
ထဲပိုု႔လိုုက္ရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပက ဖိအားေတြ အံုုႂကြလာႏိုုင္လိုု႔ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဒီလိုုနဲ႔ေဒၚစုုဟာ (အခြင့္ထူးခံ) ကံေကာင္းတဲ့ႏိုုင္ငံေရးသမားျဖစ္ခဲ့တယ္။
စစ္တပ္က ေဒၚစုုနဲ႔ဒီမိုုကေရစီသမားေတြအၾကား ခြဲျခားဆက္ဆံခဲ့ေပမဲ့ ဒီမိုု
ကေရစီသမားေတြက ေဒၚစုုကိုုယံုုၾကည္မႈ မေလွ်ာ့ခဲ့ဘူး။
(အတြယ္အဖဲ့)
စစ္အစိုုးရလက္ထက္မွာ ေဒၚစုုကိုု ရစရာမရွိေအာင္ ႏိုုင္ငံေရးအရ တိုုက္
ခိုုက္ခဲ့တယ္။ ႏိုုင္ငံေတာ္ပိုုင္ သတင္းမီဒီယာအစံုုက ထိုုးႏွက္တိုုက္ခိုုက္ခဲ့
တာ။ ႏိုုင္ငံေရးတင္မက ပုုဂၢိဳလ္ေရးကိစၥေတြကိုုပါ အပီအျပင္ “တြယ္”ခဲ့
တာ။ ျပည္သူအမ်ားက ေခါင္းေဆာင္လိုု႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူကိုု အဲ့သလိုု
“တြယ္”ရမလားဆိုုၿပီး အေတာ္“ေဒါပြ”ခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုုင္ငံပိုုင္သတင္းစာမွာ
အဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ ေ၀ဖန္ေရးေတြပါလာတာဟာ တိုုင္းျပည္သိကၡာကိုု
ထိခိုုက္ေစတယ္လိုု႔ စစ္အုုပ္စုုက မသိရွာဘူး။ သူတိုု႔က ရန္သူဆိုုရင္ “တြယ္”
ဖိုု႔နဲ႔ “ေဆာ္”ဖိုု႔ပဲ သိရွာတယ္။
စစ္အစိုုးရေခါင္းေဆာင္ေတြက အရပ္၀တ္လဲၿပီး တရား၀င္အစိုုးရဖြဲ႕လႈပ္ရွား
လာတဲ့ေနာက္ပိုုင္း ေဒၚစုုကိုု“တြယ္”တဲ့ဇတ္လမ္း တခန္းရပ္သြားခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ေဒၚစုုကေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၿပီး လႊတ္ေတာ္တက္ဖိုု႔ဆံုုးျဖတ္ခဲ့တဲ့ေနာက္
ပိုုင္းမွာေတာ့ ေဒၚစုုကိုု “ဖဲ့”တဲ့အသံေတြ အြန္လိုုင္းေလာကမွာ ၾကားလာရ
တယ္။စစ္အုုပ္စုု လိုုလားသူေတြသာမက စစ္အုုပ္စုုမလိုုလားသူ (ဒီမိုုကေရစီ
ေရးေထာက္ခံသူေတြထဲကပါ) ေဒၚစုုကိုု တိုုက္ခိုုက္လာၾကတယ္။ ႏိုုင္ငံေရး
တင္မက ပုုဂိၢဳလ္ေရးအရပါ အပီအျပင္“ဖဲ့”လာၾကတယ္။ ဒီလူေတြက ေဒၚစုု
ကိုု အရင္က ယံုုၾကည္ေထာက္ခံခဲ့သူေတြ။ အခုုေတာ့ မုုန္းရင္ အျပတ္မုုန္း။
ခ်စ္ရင္ အျပတ္ခ်စ္ဆိုုတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ကုုန္တယ္။
တကယ္ဆိုု ႏိုုင္ငံေရးအရ မွားတယ္၊ လြဲတယ္လိုု႔ျမင္ရင္ ႏိုုင္ငံေရးဆန္ဆန္
အဆင့္အတန္းရွိရွိ ေ၀ဖန္သင့္တယ္။ ဒီလိုုသာေ၀ဖန္ၾကရင္ အျပစ္တင္ေစာ
တဲ့အသံေတြနဲ႔အတူ ဂရုုစိုုက္ခံရမႈနဲ႔ ေလးစားမႈေတြလည္း ရလာႏိုုင္တယ္။
ေ၀ဖန္ခ်က္က ပိုုၿပီးထိေရာက္ႏိုုင္တယ္။ အစြန္းတဘက္ထိေရာက္ေအာင္
သြားၿပီး ပုုဂၢိဳလ္ေရးအရ“ဖဲ့”ၾကေတာ့ အဆင့္မရွိတဲ့ရန္ဘက္ေတြပဲ တိုုးလာ
တယ္။ ေထာက္ျပတဲ့အခ်က္က ေကာင္းေပမယ့္ ေျပာေပါက္ဆိုုေပါက္က
“ဖဲ့”သလိုုျဖစ္ေနေတာ့ ေစတနာမမွန္ဘူးလိုု႔ အျမင္ခံရတယ္။ အလုုပ္မျဖစ္
ဘူးေပါ့။ ကုုိယ့္ေ၀ဖန္ခ်က္ တန္ဘိုုးေလွ်ာ့တာေပါ့။ ထိေရာက္တဲ့ ေ၀ဖန္မႈေတြ
ထြန္းကားလာေစခ်င္လိုု႔ ေျပာေနတာပါ။ တိုုင္းျပည္ေကာင္းက်ိဳးအတြက္
အစိုုးရတင္မက ေဒၚစုုနဲ႔သူ႔ပါတီကိုုလည္း ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတာေတြ တာ၀န္
အရကိုု လုုပ္ဖိုု႔လိုုတယ္။
(အခ်စ္အမုုန္း)
ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးေလာကမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရး အစြန္းေရာက္ယံုုၾကည္မႈေတြ ရွိေန
တာက ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုကိုု ယံုုၾကည္ေအာင္ မႀကိဳးစားပဲ လူတဦးထဲကိုု
အလြယ္တကူယံုုၾကည္ခဲ့တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ပါ။ ဒီအေလ့အထက မေကာင္း
ဘူး။ ဒီမိုုကေရစီကိုုသြားတဲ့အခါမွာ ဒီလိုုအေလ့အထကိုု ခပ္ေစာေစာကတည္း
က ျဖတ္ထားႏိုုင္မွ။ (ေဒၚစုုကိုု မယံုုနဲ႔လိုု႔ ေျပာတာမဟုုတ္ဘူးေနာ္) ဘာကိုုမဆိုု
အလြယ္တကူ ကိုုးကြယ္ယံုုၾကည္တတ္တာက ျမန္မာေတြရဲ႕ဓေလ့လိုုျဖစ္ေန
တယ္။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တဲ့အသိနဲ႔ ႏိုုင္ငံေရးအျမင္ကိုု ထူေထာင္ရမယ့္အခ်ိန္
ေရာက္ၿပီ။ ဒီလိုုမဟုုတ္ရင္ လူစြမ္းေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့အက်င့္က ျမန္မာေတြထဲ
ဆက္ၿပီးစြဲေနလိမ့္မယ္။
ေဒၚစုုလည္း သနားပါတယ္။ အမုုန္းလြန္အစြန္းနဲ႔ အခ်စ္လြန္အစြန္းေရာက္
သမားေတြရဲ႕ ႏွစ္ဘက္ခြဆြဲတာ ေတာက္ေလွ်ာက္ခံေနရတယ္။ ဒီအတိုုင္း
ဆက္သြားရင္ သူလည္း မလြယ္ဘူး။ ငါလည္း မလြယ္ဘူး။ နင္လည္း မလြယ္
ဘူး။ အလုုပ္မျဖစ္တဲ့ အက်င့္ေတြ၊ စံနစ္ေတြကိုု အခုုခ်ိန္မွာ မေျပာင္းရင္ ဘယ္
အခ်ိန္က်မွ ေျပာင္းၾကမလဲ။ အလိုုလိုုကမွ အရာရာမွာ ေနာက္က်ေနရတဲ့ အထဲ။
မီးေတြပ်က္ေနရတဲ့ အထဲ။ သမၼတဂ်ီး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနရတဲ့ အထဲ။ သမၼတ
အက်န္ေပးက ဖေရာင္းတိုုင္မီး ပူေဇာ္ခိုုင္းေနရတဲ့ အထဲ ။
(ရုုပ္ပံုု ၊ ဂူဂလ္)
