Wednesday, August 4, 2010

ခင္ေမာင္ျမင့္ျပတိုက္













ျမျမမင္းကလည္း စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတဦးပဲ။ သူက
ေဆးေက်ာင္းသာတက္ေနတာ ဆရာ၀န္ေတာ့လုပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
သူ႔စိတ္၀င္စားတာက ငါးေတြရယ္၊ ပန္းေတြရယ္။ ျပတိုက္ေတြရယ္။
သူျဖစ္ခ်င္တာက သုေတသီ။

ျမန္မာျပည္က ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြမွာ သဘာ၀အတိုင္း ေပါက္ဖြါးၾက
တဲ့ ငါးမ်ိဳးႏြယ္စုေတြထဲ အလွေမြးငါးအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ ငါးေတြ ရွိသတဲ့။
ဒီငါးေတြက ကမၻာ့အလွေမြးငါးစာရင္းထဲမွာ မ၀င္ေသးဘူး။ ေဒသအေလွ်ာက္
အမည္ေပးထားတဲ့ငါးေတြ။ ဒီငါးေတြကို ေသခ်ာေမြးျမဴၿပီး ကမၻာ့အလွေမြးငါး
စာရင္း၀င္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။

ပန္းေတြလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ကမၻာကမသိတဲ့ ပန္းမ်ိဳးႏြယ္
ေတြရွိသတဲ့။ ဒါေတြကိုလည္း ကမၻာသိေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္။ ျမန္မာျပည္
မွာ ျပတိုက္ေတြေထာင္ၿပီး သုေတသနလုပ္ထားတဲ့ ငါးေတြ၊ ပန္းေတြကို
ျပမယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ရွားပါးတဲ့ငါးေတြ၊ ပန္းေတြကိုလည္း သူ႔ရဲ ႔ျပတိုက္
မွာ အလဲအလွယ္အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကလူေတြ သိေအာင္ျပမယ္။ ျမစ္ေတြ
ေခ်ာင္းေတြ၊ ေတာေတြေတာင္ေတြမွာ လွည့္လည္ေနခ်င္တဲ့ ျမျမမင္းပါ။

ဒီအိပ္မက္က လက္ေတြ ႔ဘ၀မွာ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
သူ႔အိပ္မက္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အားေပးတဲ့သူ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။
တေယာက္က ခင္ေမာင္ျမင့္။ ေနာက္တေယာက္က ေဟာင္ေကာင္မွာရွိ
တဲ့ သူ႔အဖိုးေလး တ၀မ္းကြဲ။ ျမျမမင္းတို႔အေမရဲ ႔ အမ်ိဳးေတြက ေဟာင္ေကာင္
ဘက္က ကြမ္တုံးတရုတ္အႏြယ္၀င္ေတြ။ သူ႔အေမရဲ ႔အေဘးက ျမန္မာျပည္
ကို ေလွနဲ႔ေရာက္လာခဲ့တာ။ ေကာ့ေသာင္းဘက္က ၀င္လာတယ္ဆိုပဲ။

ေဟာင္ေကာင္က အဖိုးေလးက ငွက္ေမြးတာ ၀ါသနာပါတယ္။ လိပ္ျပာေတြ
စုတယ္။ လွမယ္ထင္တဲ့ ပိုးေကာင္ေတြ စုတယ္။ ျမျမမင္းအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ
က ရွားပါးတဲ့ အလွေမြးငါးေတြအေၾကာင္း၊ ရွားပါးတဲ့ ပန္းေတြအေၾကာင္း စာအုပ္
ေတြ ပို႔ေပးတယ္။ ျမျမမင္းကလည္း အိမ္ကေန လစ္ရင္လစ္သလို ေခ်ာင္းေတြ
ေျမာင္းေတြဆီ သြားတယ္။ ငါးဖမ္းတဲ့လူေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ထားတယ္။ထူးဆန္းတဲ့
ငါးေတြ၊ ေရသတၱ၀ါေတြေတြ ႔ရင္ ေစ်းႀကီးႀကီးေပး၀ယ္တယ္။ အိမ္မွာေလွာင္ကန္
မ်ိဳးစံုနဲ႔ ေမြးတယ္။ မွတ္တမ္းေတြ သုေတသနျပဳခ်က္ေတြလုပ္တယ္။ ပန္းေတြကို
လည္း ဒီလိုနည္းနဲ႔စုေဆာင္းတယ္။

ျမျမ၀င္းက မိန္းကေလးဆိုေပမဲ့ အလွအပ မမက္ဘူး။ သူ႔ပံုက ခ်စ္စရာေကာင္း
ၿပီးသား။ နည္းနည္းျပင္လိုက္၊ ဆင္လိုက္ရင္ပဲ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလး ျဖစ္
သြားတာ။ သူက ငါးနဲ႔ပန္းကလြဲၿပီး တျခားဘာကိစၥအတြက္မွ ေငြမသံုးဘူး။ အိမ္
က လူႀကီးေတြအႀကိဳက္ စာႀကိဳးစားေပးတယ္။ ေဆးေက်ာင္းတက္ေပးတယ္။
သူေတာင္းဆိုတာက အိမ္ေဘးက ေနရာက်ယ္က်ယ္ ကြက္လပ္တခု။ အဲဒီမွာ
ဂိုေဒါင္လိုေဆာက္ၿပီး ပန္းပင္ေတြထားတယ္။ ငါးကန္ေတြထားတယ္။ ဒါပဲ။ ဒါဟာ
သူ႔ရဲ ႔ ဘ၀အစစ္။ က်န္တာက ဘ၀အတု။ အဲဒီၿခံထဲကို အေဖနဲ႔အေမက လြဲလို႔
ဘယ္သူမွ အ၀င္မခံဘူး။

ဒါေပမဲ့ သူ႔ဘ၀အစစ္ထဲကို ပထမဆံုး ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တဲ့သူကေတာ့ ခင္ေမာင္
ျမင့္။ ျမျမမင္းဟာ ခင္ေမာင္ျမင့္ကို ရွားပါးတဲ့ အလွေမြးငါးတေကာင္လို တန္ဘိုး
ထားတယ္။ ရွားပါးတဲ့ပန္းပင္ တပင္လို ဂရုတစိုက္ရွိတယ္။ ခင္ေမာင္ျမင့္ဟာ
ျမျမမင္းအတြက္ ျပတိုက္ႀကီးတခုပဲ။

( ဆက္ေသးတာေပါ့။ ပံုက ဂူဂလ္ )

2 comments:

ကလူသစ္ said...

ဆက္ေသးတာေပါ႔ ခဏခဏမလုပ္နဲ႔။ ဒီက စိတ္ခပ္တိုတိုရယ္။ ျမန္ျမန္ေရးပါဗ် :)

ကူးေလြ႕ said...

ေယာ္..။ လုပ္ခ်သြားျပန္ၿပီ။ ေမွ်ာ္ရလြန္းလို႕ လည္ပင္းလဲ ဝါးတံတားလို ညြတ္ပဲ႕ညြတ္ပဲ႕ျဖစ္ကေရာ။ း)